To Love You More #Wattys2016

TLYM 14

Should I believe on what he said? Should I let myself down? Should I take risks? Should I trust my woman instinct? May mawawala ba kung susubukan ko? I want to know the answers. I want to know if it's worth it. I want to feel being on his arms again. I want him in my life..

There are so many questions running on my head. Too many things I want to tell.

Sumasakit na ang ulo ko sa iniisip ko. Sa tuwing magkrukrus ang landas naming dalawa, nag iiwan sya ng madaming tanong sa isip ko nang hindi nya alam. Nag iiwan sya ng bakas upang alalahanin sya at ang lahat ng taon na nasayang.

Pero paano ko susubukan? Paano ko makikita kung tama ang magiging desisyon ko? Paano ko malalampasan kung isipin ko pa lang, alam kong may masasagasaan? Alam kong may masasaktan?

He wants me.. iyon ang klarong klaro sa akin.

Lumabas ako at nagpunta sa veranda. Malalim na ang gabi pero hindi pa din ako dalawin ng antok. The cold breeze sent me goosebumps. Napayakap ako sa aking sarili.

Tumingala ako at nakita ang mga nagkikislapang bituin. The stars that could make someone smile by just staring at it. Nakakatuwang isipin na may magagandang bagay sa mundo para makita ng isang tao na katulad ko sa mga sandaling ganito. Ilang beses na ba akong nakipag usap sa mga bituin?

Unlimited. Hindi ko na mabilang kung ilang beses.

Iyon ang pagkakatanda ko dahil simula ng maghiwalay kaming dalawa ni Trey, natuto na akong mabaliw... mabaliw sa kakatingala para makausap ang mga maniningning na bituin.

How they blink always made me realize so many things in life... But still, bring back the memories on the other side of my heart. Mga alaalang alam kong kahit kailan ay hinding hindi ko pagsisisihan na naranasan. Memories in a short segment of time that creates a memory of a lifetime.

Iniwan ako ni Trey na tulala pagkatapos nang ibinulong sa akin kanina. He always left me dumbfounded anyway so what's new? Hindi ko na inubos ang order ko nang matauhan ako ilang sandali. Agad akong umalis doon at nagdiretso sa mansion na balot na balot naman ng katahimikan.

"Bakit kailan pang maging ganito kahirap?" pagkausap ko sa mga bituin. Umupo ako sa silyang naroroon, sumandal at tumingala.

Napangiti ako ng mapait. Mukha akong tanga pero mababaliw ako dahil wala akong makausap.

As if on cue, my phone rang. Sinilip ko ito at tiningnan kung sinong tumatawag.

Unregistered number.

"Hello?" sagot ko habang nakatingala pa din.

"Maggy..."

Napatayo ako at natutop ang bibig. Trey is on the fucking other line! Paano nya nalaman ang number ko?

I held my breath. I need to calm kung ayaw kong mahalata nya akong kinakabahan dahil lang sa boses nya.

"Bakit..bakit ka napatawag?" tanong ko sa kanya at agad na nagpalakad lakad sa veranda. I bit my nails. I am nervous and I don't know why!

He chuckled. "You look stunning.."

"Huh?" I asked. Hindi ko kasi alam kung ano ang tinutukoy nya.

"I am eyeing you."

Napatigil ako bigla. He's what?!

"Look down, babe..." His husky voice again. Para bang alam nya ang tumatakbo sa isipan ko.

Agad akong napatingin sa baba dahil sa sinabi nya. "Oh my Gods.." I exclaimed without thinking that I still have my phone on my ear and heard him chuckled.