To Love You More #Wattys2016

TLYM 40

My mind is in chaos because of my other story 'When Sadako Fell In Love'. The plot is giving me headache dahil madaming pumapasok sa isip ko para sa story na iyon. :)

Thank you for patiently waiting! Happy Reading! :)

-

Trey looked away upon hearing what I said.

I looked at him intently. Seryoso syang nakatingin sa malayo at alam kong malalim ang kanyang iniisip.

He looks so confused, mad and at the same time sad. Hindi nakaligtas sa mga mata ko ang nakikita kong lungkot sa mga mata nya.

Humarap na din ako sa harapan namin kung saan kitang kita na masayang nakikipaghabulan si Yassi sa ibang anak ng mga trabahador.

Everyone are happy. Kanya kanya silang kwentuhan at pakilanlanan.

Hindi nakaligtas sa akin ang nag-aalalang mukha ni Mye na nakatanaw sa amin sa malayo. Maybe she's wondering what's happening right now.

Nag-iwas ako ng tingin at ginagap ang kamay ni Trey. Sandali syang napakislot pero agad din namang nagrelax nang magdaiti ang aming palad.

"You shouldn't ask me questions I, myself, didn't even know the answer." He whispered and looked on our hands..

"I, being married to someone hurts you so damn much, right?"

Ngumiti sya ng malungkot. I didn't even know na pwedeng maging malungkot ang pagngiti pero iyon ang nakita ko sa ngiting ibinigay nya sa akin. Maybe because that kind of smile, though it makes our lips move, if it didn't reach our eyes, it will be consider sad.

"I shouldn't marry him. Hindi ko dapat ginawa ang mga desisyon ko noon but what can I do? I don't want to lose you pero hindi ko naisip na sa ginawa ko, mas malaki ang posibilidad na mas mawala ka sa akin."

"What do you mean?"

I swallowed hard. Hindi ko na naisip ang mga lumabas sa bibig ko sa sobrang sakit ng nararamdaman ko ngayon. Kailan ba ako makakatakas sa sakit na palaging ganito?

I can't tell him what really happened that time. I can't commit mistakes again this time.

"Uh? Nothing.." Nag-iwas ako ng tingin at hindi ko pinansin ang mataman nyang pagtitig sa akin.

"You know what?"

Nilingon ko sya pero dahil hindi ko nakayanan ang bigat ng titig nya ay nag iwas ulit ako ng tingin.

"You may be here near me but why it feels like there's a barrier between us? I know there are still some things I don't know because you don't want tell me but does it mean I don't deserve to know those?"

Umiling ako sa kanya. Alam kong naguguluhan sya sa inasta ko pero hindi ko kayang sabihin sa kanya. My marriage badly hurt him. Hindi ko na kaya pang dagdagan ang sakit na nararamdaman nya.

"Trey, you just need to remember that I did things because it's for your own good. Hindi ko kayang makita kang nahihirapan sa ano mang aspeto. Hindi na baleng ako ang mahirapan basta huwag ikaw. I can't afford to lose or cheat on you. You're the only one that I would always thank having for."