To Love You More #Wattys2016

TLYM 45

Chapter 44 is private. You can unfollow me kapag nabasa nyo na.

-

Bahagya kong naimulat ang mga mata ng maramdaman na bahagyang may gumalaw sa tabi ko. Ipipikit ko na sana ulit ang mga mata ko ng maalala kong ngayon nga pala ako aalis!

Napabalikwas ako ng bangon at nahulog sa kama. Tumili ako ng malakas at napahawak sa aking balakang.

"Shit! Are you okay?!"

Nakangiwing nag-angat ako ng tingin sa nagsalita. Nawala ang nararamdaman kong sakit at napanganga ng makita kong bigla na lang tumayo si Trey at lumapit sa akin na walang saplot!

Holy shit!

"Come on. Itatayo kita. Ano bang masakit?" Malambing na tanong nya at binuhat ako.

Hindi pa din ako makapagsalita. Umupo sya sa tabi ko at ngumiti. "Hey."

I swallowed hard. Iniiwasang mapatingin sa ibabang bahagi ng katawan nya pero hindi ko pa din mapigilan. Napatingin ako ulit at napasinghap kaya naman napatingin din sya sa tinitingnan ko.

A soft chuckle escape from his mouth. Namula ang pisngi ko ng marinig ko ang tawa nya.

"Do you like the view?" Natatawang sabi nya habang inaabot ang kanyang damit na nasa sahig.

Hinampas ko sya sa balikat sa kahihiyan. "Like the view your face!"

Hindi sya umimik pero rinig ko pa din ang tawa nya. Inirapan ko sya at napatingin sa orasan na nasa tabi ng kama. Ala-sais palang ng umaga.

"Prepare your self, now. Aalis na tayo maya-maya. I will just prepare our breakfast."

Tumingin ako sa kanya na nakasuot na ng sando at boxer shorts. Napalunok na naman ako ng maalala ang nangyari kagabi.

"Get up already, Maggy. Kung ayaw mong ako ang bumuhat sayo at ibang breakfast ang ibigay ko."

Napatayo ako bigla dahil sa sinabi nya at nalaglag ang lumot na tumatakip sa akin!

Nalaglag ang panga ko at kinuha agad ang kumot sa sahig. Sinulyapan ko sya at nakita ko kung paanong nagbaba taas ang kanyang adams apple.

I bit my lip.

"Prepare your things if you still want to go."

Napabuga ako sa hangin ng makalabas sya ng kwarto. Bakit ba napaka-careless ko ngayon! Parang wala ako sa sarili at nakakahiya dahil alam kong ganun din ang iniisip nya.

Inayos ko ang kobre kama at pinalitan ang mga punda. Habang ginagawa iyon ay bumabalik sa akin ang nangyari sa aming dalawa.

The way he kissed me.. the way he moved himself in and out.. the moans, sweat and the feeling of him inside me makes me blush. Parang nakikita ko pa ngayon ang katawan namin dito na magkapatong habang nag-iisa ang aming katawan at isinisigaw ang pangalan ng isa't-isa.

I didn't know how we ended up on his bed, making love.. Pero kahit ano pang rason iyon ay wala akong pakialam. Hindi na naman iyon mahalaga dahil nangyari na.

Naligo na ako at pagkatapos ay inayos ko ang mga gamit ko at inilagay sa maleta na nanditi sa kwarto. Maybe Trey ordered this for me on his own way. Hindi ko kasi nakita ang dalawang maleta na iyon kagabi.

Tiningnan ko ang sarili sa salamin. Maayos na ako pero kinakabahan. Hindi ko alam kung paano ko itatago si Trey pagdating namin sa Switzerland. I can't let Frank see him. I can't go without him either. Ayokong mag-away na naman kaming dalawa.

If taking the risks will be the  only way, why not, right? Tutal ay iyon  nanaman ang ginagawa ko.

Nagpunta ako sa kusina at nakita syang naghahanda na ng mesa. Naupo na kaming dalawa at tahimik na kumain. I can't start a conversation. Masyadong awkward.