To Love You More #Wattys2016

TLYM 29

S/N: matagal akong nawala.. sorry! hindi ko alam kung ilang sorry ang masasabi ko lalo na sa susunod. sobrang busy namin nung February until March 3.. to the point na ang call time ay 3:30 or 5am sa school dahil ng events at requirements namin. palagi akong puyat kaya eto, nanghina na. Kahapon naman, nagpatingin ako dahil palagi talaga akong nilalagnat at paga ang leeg ko na akala namin ay beke lang.. kaso bukol na pala.. aww. and take note guys, tiningnan pa ako kung may cancer! nakakatakot talaga but thank God, wala. I am cancer free, Yes!! and cheers to that! Hihi.. Pero kahit ganon, kumikirot pa din ang bukol ko sa leeg na sabi ay may virus daw. mahirap sa parte ko. nakakapanghina.. palaging tulog at masakit ang katawan. Pero sana, mawala 'to kagad ano? Para makapasok ako bukas! :)

Thank you sa paghihintay! Sana madalasan ko na ang pg uupdate ko habang hinihintay na gumaling ang bukol sa leeg ko.

Enjoy reading!

-

Ang nakasimangot na mukha ni Myeisha ang nabungaran ko pagtunghay ko mula sa mga papeles na binabasa.

My friend walks confidently while eyeing me intently. Hindi nakaligtas sa mga mata ko ang pagpout nya habang nakatitig sa akin.

Ano kayang kailangan niya?  piping tanong ko sa isip bago inilapag ang ballpen na hawak.

"Tsk."

I gave her a questioning look. "What are you doing here?" I asked her. Napatingin ako sa kalendaryo na nasa ibabaw ng aking mesa. Ang buong akala ko ay nasa honeymoon pa sina Myeisha at Raven katulad ng sinabi sa akin ni Trey nung nakaraan so, why she's here? Ni hindi ko alam na nakabalik na sila.

"Maggy... I should be the one questioning you", sagot sa akin ni Mye at pinaglaruan ang ballpen na hawak ko kanina.

I arched my brows. She stands up and put her hands on her waist. Napasandal ako sa swivel chair at hinintay ang sasabihin nya.