Aren't Yours ( Completed )

B2: Chapter 23

Chapter 23 - In the End

Nakatulala lamang ako sa monitor ng aking laptop. Hindi parin ako makapaniwala na hanggang ngayon na wala palang alam si James tungkol sa plano nang aming mga magulang. Hindi ko maigalaw ang trabaho ko dahil hindi ako makapag isip ng matino. This is driving me crazy.

Napatingin ako kay Angelou habang nakatingin saaking monitor.

"Abstract ba 'yang ginagawa mo design Nice...or Isha?" Naagaw ang buo kung atensyon sa kanya. Matalim ko siyang tinignan.

"Sorry! Nakita ko lang sa passport mo." Saad niya habang tinataas ang kanyang dalawang kamay kaya napatingin ang ibang namin ka opisina. Hinila ako ang dalawang kamay niya upang ibaba.

Hindi ko siya pinansin at binura ko ang design na ginawa ko dahil hindi ko ito maintindihan. Lumapit saakin si Angelou na parang eng eng dahil pinagtitignan na kami ng iba.

"So hindi ka sasama sa kanila dahil nandito ka pa. Kaninang ala singko nang umaga ang flight niyo pa balik ng Manila" Bulong niya. Itinitigil ko ang ginagawa ko at hinarap ko siya.

"Shut it!" Saad ko sa kanya. Ngumuso lamang siya at tumayo nang maayos.

"Nagtatanong lang naman eh!" Ngumuso siya at bumalik sa mesa niya. Hindi ko maiwasang hindi mapairap. Nakakainis.

Ngunit nagulat lamang ako nang bumalik siya harap ko.

"Kaya pala Inday tawag nila sayo ha!" Ngumisi siya at kumindat pa. Akmang tatayo na sana ako nang agaran siyang bumalik sa lamesa niya. Gosh! Ano bang nahihithit 'nun? Katol?

Napatingin ako sa babaeng naglalakad patungo saakin. Nakasuot siya sa kanyang in famous dress at doll shoes. Nagtama ang mga mata namin at para siyang nag aapoy sa galit. Ngunit huminto muna siya saka ngumisi saakin bago magpatuloy sa kanyang paglalakad. Pinagtaasan ko siya nang kilay dahil 'dun. Two faced bitch.

Nang makalapit na siya sa mesa ko at muli siyang ngumiti na sanhi nang paglitaw ng kanyang dimple sa pisnge.

"Can I talk to you?" Malumanay niyang tanong. Nahagip nang mata ko na nanunuod si Angelou at iba pa na empleyado kabilang na sina Lia at Carries.

"I'm busy Shane" Saad ko at hindi ko siya pinansin.

"Sampung minuto lang!" May diin ang bawat bigkas niya. Tinapunan ko siya nang tingin at nakita ko ang frustation sa kanyang mga mata. Mataman ko siyang tinignan. Nagbago muli ang kanyang ekspresyon at bumalik sa malumanay na Shane.

"Please" Ngumiti siya nang matamis. Akala mo isang anghel ngunit ang sungay ay nasa likod niya lamang ito.

Huminga ako nang malalim bago tumayo. Sinukbit ko ang bag ko saakin balikat bago siya hinarap.

"In the parking lot" Saad niya saka naunang maglakad saakin. Wala akong nagawa kundi sundan siya. Nang nasa elevator na kami ay wala kaming imikan hanggang makarating kami basement kung saan naroon ang parking lot.

Huminto siya sa paglalakad at hinarap ako.

"Siguro naman hindi ka ganyan ka stupida para hindi malaman kong ano ang sadya ko rito. Habang wala ka ay nandoon ako sa tabi ni James. Nasa balikat ko siya noong naghahanap siya nang balikat na masasanggaan dahil wala ka sa tabi niya. You left him in front of the altar and It gave him a biggest shamed to his family, to his relatives and friends. Nang iniwan mo siya ay halos hindi na siya makatayo ngunit nandoon ako sa tabi niya na naging kaagapay at tagasupporta niya. Ako ang naging saksi lahat ng pasakit at kalungkutan nung wala ka." Saad niya. Pinagtaasan ko siya nang kilay.

"So ano ang pinaglalaban mo?" Hindi ko mapigilang hindi mapangisi. Don't you dare to mess up with me Shane. Ang kanyang ekpresyon ay nag iba malayong malayo na Shane na nakikita namin.

"What a bullcrap! Okay if you want me to end this quickly then, I would be pleasure to do that bitch!" Halos mapatawa ako dahil sa narinig na mura sa kanyang bibig. Ang kanyang mukha na mala anghel ay taliwas sa sinasabi nang kanyang bibig.

"I want you stay away to James! I want you stay forever here in this fucking ugly shitty city! And I don't want to see your disgusting face!" Buong saad niya. I mocked her with my devilish smile.

"Really two faced bitch? Really? But sorry not sorry! I will claim of what's mine!" Ngisi ko na nakakaloko. Ngunit nagulat na lamang ako nang nag iba ang ekspresyon niya.

"He never be yours bitch!" Lumagapak ang kanyang palad saaking pisnge. Nag init ang buong pagkatao ko.

"How fucking dare you bitch to slap fucking me!" Pagsisigaw ko at sinamapal ko siya sa magkabilang pisnge niya. Inabot niya ang buhok ko at hinila niya ito. Bumaon ang kuko niya sa anit ko kaya hinila ko rin ang buhok niya. Napasigaw siya dahil sa sakit.

"Let fucking go bitch" Sigaw ko ngunit mas lalo niyang hinila ang buhok ko.

"He's mine! Akin lang siya!" Pagsisigaw niya. Napasigaw ko sa hapdi nang maramdaman ko na nasugat ang kaliwang bahagi nang braso ko.

"Inday! Shane!" Napahinto kami nang marinig namin ang boses na 'yun. Nagulat lamang ako nang ginamit niya ang sarili niyang kuko upang sugatan ang braso niya. Nang makita niya na paparating na si James ay agad niyang kinuha ang kamay ko upang gamitin niya na pangtulak sa sarili niya. Nagulat ako sa pangyayari.

Napasigaw siya sa sakit at nagulat ako nang tumulo ang dugo galing sa ulo niya. Napabaling ako kay James.

"What the fucking did you do Inday?" Singhal ni James saakin. Nagulat ako na naging reaksyon niya. Agad niyang nilapitan si Shane na nakasalampak.

"Are you okay? I'll bring you to the hospital?" Saad ni James at inalalayan si Shane makatayo. Habang ako ay nakatayo lamang sa harap nila. Hinawakan ko ang braso ko nasugatan at itinago ko sugat na nandoon sa pamamagitan nang paghawak nito.

Nang maalalayan niya na ay lumingon si James saakin.

"I'm so disappointed Inday" Saad niya. Tinignan ko sila na naglalakad papunta sa sasakyan ni James. Sumasakay sila roon at mabilis na umalis hanggang mawala sila sa paningin ko.

Napasalampak ako sa daan habang hawak hawaka ang braso kong nagduduro. In the end, they will never understand me. In the end, I'm all alone.