B3: Chapter 1

1.4K 16 4
                                    

Chapter 1 - Papers

My tears was rolling down to my cheeks as I saw my both parents on the grave. The sun was shining brightly but it isn't enough to light up the heavy heart we are carrying right now. Our family are mourning and our business is failing.

"Kuya Jayden! What are you going to do? I told you not to invest in that shipping line! But you just ignored me!" Cassey shouted out of her frustrations. I know she's desperate right know because of her wedding are already in few days. And our company isn't doing good this passed 5 years since our parents left us. They involved in a car accident when they supposedly to meet me because of my trial, when their car was hitted by 8 wheeled car in the intersection. I was so devasted. Our family was devastated even until now.

"I told you to trust me with this Cassidy! We are in the verge of bankruptcy and I'm fucking doing my best here to save the fucking compay!" Kuya Jayden lost it! He smashed vase at tumama iyon sa lamesa ng opisina niya. Cassey cried as I walked away to the room. My heart is in too much pain that I can't handle another breakdown.

Gumuguho na ang marangyang mundo na ginagalawan ko. Parang may sumaksak ng paulit ulit sa puso sa tuwing naaalala ko ang magulang namin.

Lumabas ako sa kompanya ng maramdaman ko ang pagkabasag ng mga itlog sa ulo at katawan ko. The people are shouting and they are harassing me. Hindi ako makagalaw. Hindi ko magawang ipaglaban ang sarili ko. Siguro nga. Pagod na ako.

"Bakit niyo kami tinanggal sa trabaho? Walang hiya kayo! Ilang taong kaming nagtrabaho sa kompanya nyo!" Gigil na sigaw ng isang may edad ng babae.

"Walang hiya kayo! Mga corrupt! Wala kayong kwenta na mga anak!" Sigaw pa ng isang lalaki.

Agarang humarang ang mga guard at pinoprotektahan nila ako upang makapasok sa sasakyan ko.

Nang makapasok ako ay bumuhos ang luha ko. Hindi ko magawang tanggapin na unti unti na kaming lulubog sa putikan. Pinili kong paandarin ang sasakyan ng ang sasakyan ko naman ang pinag diskitaan ng mga rallyhista.

The stinky smell of the raw eggs are all over my face and clothes. Mas pinili kong umuwi nalang upang magpalit kaysa naman pumunta sa mga mall.

Nasa eskwelahan pa si Dana at mamaya pang alas tres ang uwi niya. Naligo na ako at nagpalit ng damit saka dumiretso sa laptop ko kung saan ako kadalasan gumagawa ng trabaho. Ngunit bago ko pa mabuksan ang laptop ko ay nakaagaw saakin ng pansin ang isang envelope sa tabi ng laptop. Binuksan ko ito ay doon tumambad saakin ang on process divorce papers namin ni James.

Nanginginig ang kamay ko habang binabasa ang nakasulat dito. My tears landed on the papers and it scattered like fire. The pain that I've been trying to forget every day became evident.

The sound of the pieces of the shattered glass became louder as I remember how our relationship was broken.

Aren't Yours ( Completed )Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon