TEHLİKELİ İNTİKAM

7. BÖLÜM "SEÇİM"

Bölüm şarkısı Jojo ~ Leave

7. BÖLÜM "SEÇİM"

Düzenlenmiştir

●

3 Yıl Önce

"Bugün bir yere davet edildim, Nevra. Tek başıma gidemem. Sen de geleceksin."

Gözlerim ona dönerken anlamsızca ona baktım. Evimin önünde, onun arabasındaydık. Bana beş dakikalığına aşağıya inmemi söylemişti. Söyleyeceği şey bu muydu yani? Ayrıca birilerinin bana emir vermesinden nefret ederdim.

"Emir verilecek bir şey görmüyorum burada." İlk defa ona karşı çıkıyordum.

Bana doğru eğilip yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Nefesi nane gibi kokuyordu ve ben naneden nefret ederdim. Gözlerimi kapatıp dişlerimi sıktım. Burnunu alnıma yaslamıştı. "Bana karşı gelebileceğini mi sanıyorsun, güzellik? Büyük yanılıyorsun. Geleceksin."

Kendimi geriye çekmeye çalıştım. Eli koluma giderken hınçla kolumu sıkıyordu. Gözlerimin dolduğunu görmemesi için gözlerimi açmadım.

Elini kolumdan çekip yanağımı avuçladı. O çok acımasızdı. Bunları yaşamak zorunda değildim. Neden hâlâ yanındaydım? "Güzel bir şeyler giyin. Buğra Sadıklar'a yakışır bir kadın olmalısın, sevgilim."

●

Aniden Erim'in koluna yapışıp "Buradan gidelim, " diye fısıldadım. Korkudan titreyen bacaklarıma bir anlam yüklemeye çalışıyordum ancak sorularım sürekli aynı cevaba tosluyordu. Evet Bartan'dan korkuyordum. Tıpkı Buğra'dan korktuğum gibi. Acı içimin cayır cayır yanmasına sebep olsada, o korkutucu bir adamdı.

Erim küfürlerinin arasında bana cevap vermeyi unutmamıştı. "Korkma, güzelim. Bir yolunu bulacağım." Hâlâ olduğumuz yerde duruyor, insanların bedenimize çarpan terli bedenlerini umursamadan bize doğru adımlayan Bartan'ı izliyorduk. Bize doğru gelen mi demiştim? Lanet olsun!

Erim kolumu tuttuğu gibi beni dans eden insanların arasına çekti ve yüzümü boynuna gömüp ellerini belime geçirdi. Eli başıma o kadar baskı uyguluyordu ki nefessiz kalmıştım. "Ne yapıyorsun?" Diye fısıldamaya çalıştım. Beni duymamıştı. Dudaklarım boynuna yaslı olduğu için sesimi bile zor çıkartabiliyordum. Bir anda vücudunun sertleştiğini hissettim. Dudaklarımın altındaki nabzı hızlanmış, belimdeki elleri sertleşmişti. Yine oluyordu işte! Yine sıcaklamıştım ve yine kalbim hızla koşuyordu. Kulağıma yaklaşıp fısıldadı. "Sakın yüzünü çıkarma. Bartan bizi arıyor. Biraz sonra yavaş bir parça çaldığında, yanımızda bir kadınla dans eden arkadaşıma seni devredip ben o kadınla dans edeceğim. Seni evime götürecek."

Kafamı iki yana salladım. Ya o arkadaşı güvenli değilse, ya Erim'e bir şey olursa? Konuşamadığım için sadece onun beni anlamasını dilemiştim. Elleri saçlarımın arasına daldı. "Merak etme güzelim, o güvendiğim bir arkadaşım. Seni sağ salim eve götürecek." Başımın üstünde dudaklarını hissettim. Hareketleri o kadar tuhaftı ki.. Hiç kimseden görmediğim şevkati gösteriyordu bana. "Şimdi yavaş bir şarkı çalacak." Elleri tekrar belime yerleşti ve beni biraz kendinden uzaklaştırdı.

(Justin Timberlake - Mirrors)

Bir anda biri tarafından kolumdan çekilmemle dudaklarımdan bir çığlık koptu ancak iri yeşil gözlü adam elleriyle dudaklarımı kapatmıştı. Kafasını iki yana sallayıp ellerini dudaklarımdan çekti. Bir eli belime gitti. Diğer eli ise kalabalığı yarmaya başladı. Derin bir nefes verip omzumun üstünden Erim'e ve o kadına baktım. Işık oyunları yoksullaşmış, siyaha bürünmüştü ve tek ışık Erim'lere çarpan loş ışıktı. Kadının nefes kesici hareketleri bir an boğazımı düğümlesede, bu hissi kapalı bir kutunun köşelerine yapıştırıp toz parça ettim ve onu denizin derinliklerine gömdüm. Bu hisse hakkım var mıydı?