TEHLİKELİ İNTİKAM

5. BÖLÜM "KUMPAS"

Bölüm şarkısı Ailee ~ Insane

5. BÖLÜM "KUMPAS"

●

Duygular sizi içine alıp kendinizden bir parça bırakmaksızın bitirebilirdi. Duygular çoğu zaman sizi ağlatır, güldürür, hüzünlendirir ve öldürürdü. Hissizlik ise sizi yaşatmaz, zorunda bırakırdı. Sadece uyandırır, gördürür, yürütür ve nefes aldırır.. kitap okutur içinize işletmez, öldürür acı çektirtmez.

İnsanoğlu için duygu mu, hissizlik mi güzel bir şeydir?

İnsan acı çekmek ister mi, yoksa istemez mi?

Erim'in arkamdan geldiğini biliyordum. Bunun, bana verdiği bu tuhaf güven duygusundan dolayı olduğunu da biliyordum.
İçimdeki her şey susmuş gibiydi, hiçbir şey hissedemiyordum. Adama, kadını olduğumu söylemişti. Belki sevinmeli ya da heyecanlanmalıydım, ama olmuyordu. Bir şeyler yanlıştı, evet onu sevmiyordum, sadece hoşlanıyordum ama yinede sevinmeliydim değil mi? Kesinlikle bir şeyler yanlıştı.

Merdivenlerin son basamağını da inip siyah parkeye adımımı attım ve saçımı omzumdan arkaya atarak bordo kanepeye yerleştim. "Neden hiçbir tepki vermedin, Nevra?" Gözlerimi kaçırırken, burnumdan sinirli bir nefes verdim. "Bana.. Bana fahişe dedi." Gözlerim ona doğru döndü. "Şimdide kadınım diyor. Saçma değil mi? Bunda bir şeyler var." Başımı sağa sola salladım. "İnandırıcı değildi Erim."

Tekli koltuğa geçip otururken, gözleri beni izliyordu. Ben ise onu. Ellerini birbirine birleştirip siyah parkeye baktı ve yüzü sertleşirken gözlerini bana çevirdi. "Bartan sana bir oyun oynuyor."

Kulaklarım uğuldamaya başlamıştı, gözlerim irileştiğinde dudaklarımın titremesine mani olamadım. "Ne yapacak bana?" Yutkundu. Öfkeli görünüyordu. Güzel yüzü kasılmıştı. "Bartan seni bilerek kadını olarak tanıttı. O zaman tüm düşmanları seni tanıyacaktı. İstediğini elde etti. Emin ol şuan seni duymayan düşmanı kalmadı. Tüm düşmanları senin başına üşüşecek ve Bartan bunun için hiçbir şey yapmayacak. Sadece uzaktan senin kendini koruyup koruyamadığına bakacak ve ona göre seni yanına alıp sana bir şeyler öğretecek."

Çenesini kaşıyıp kaşını kaldırdı. "Kendini koruyamadığın belli. Bir adam öldürdün diye bunun seni kurtaracağını sanma." Ellerimi yüzüme geçirip ovaladım içimden bağırıp çağırmak geliyordu.

"Bu adam ne yapmaya çalışıyor! Ya bana tecavüz ederlerse? Nasıl koruyacağım kendimi!" Ellerimi dizlerime vurup ayağa kalktım ve merdivenlere hızlı adımlarla ilerlemeye başladım. Ecelime susamamıştım. Ayrıca Buğra yüzünden böyle şeylere katlanamazdım!

Kesinlikle kararlıydım, olacak iş değildi. Nasıl olurda böyle vicdansız olabilirdi? Dudağımı dişlerimin arasına alıp tişörtümün kollarını aşağıya doğru indirdim. Merdivenlere ulaştığım anda Erim'in sesiyle donup kaldım.

"Eğer gidersen kurtulacağını mı sanıyorsun?" Ayağa kalktığını duydum. "O zaman da seni bulacaklar ve kaçıracaklar." Boğazını temizledi. Ellerini omuzlarıma yerleştirmişti. "Sana kendini korumayı öğreteceğim." Korku ve umut bir olup beni bitirebilirdi, ama güven beni ayağa kaldırıyordu. Arkamı dönüp başımı kaldırdım ve ona baktım.

Kesinlikle minnettar olduğum yüzümden okunuyordu. Karanlıktakiler de güvenilir olabilir miydi? Erim güvenilirdi.

"Bana.. Bana gerçekten yardım edecek misin?" Ona umutla bakarken aniden saçlarımı karıştırdı. "Edeceğim tabi sarı."

Dudaklarımın kıvrılmasına engel olamadım. Aniden güven ve umut korkuyu kovdu ve ben ona sıkıca sarıldım. Bir süre sonra güzel kokusu beni kendime getirdiğinde irileşen gözlerimle öylece donup kaldım. Adama sarılmıştım!