"Bir şey soracağım?"
Durup hafif arkamı döndüm. "ALEDA... Ne demek?" " dedi.
Güldüm. " Kanatlı demek. " dedim.
Kahkaha attı. " Senin kanatların yok ama. " dedi.
Gülen yüzüm soldu... Bir iki adım atıp tam dibinde durdum. Dudaklarımı hareket ettir...
Ok'umu yayın içine yerleştirip yayo çekebildiğim kadar çektim. Hedefimi aldıktan sonra bıraktım. Tam isabetti. İsabet olmaması da imkansızdı zaten. Elimi uzattığımda bir ok verildi. Onu da aynı şekilde yaya yerleştirip yayı çektim. Onu da hedefime isabet ettikten sonra yayı yere fırlattım. Arkamı döndüğüm an Kral Aaron ile karşılaştım. Yani babamla. Selam verdim.
"Sandığından daha hırslısın Aleda. Bunu biliyor musun?"
Gülümsedim. "Hırsımı sizden aldığımı da biliyor olmalısınız." dedim.
Gülerek başını salladı. Kollarını açınca hemen yerleştim. Ne kadar Kral olsa da o da bir babaydı. Babamdan ayrılıp konuştum.
Babam başını sallayınca selam verip hızla yanından ilerledim. Aramızda çok değişik bir bağ vardı. Kimsenin olmadığı yerde gerçek bir baba kızdık. Ama diğer Kralların yanında Kral ben ise bir prensesdim. Ciddiliğimizden asla ödün vermezdik. İstediğimizi alana kadar da durmazdık. Huylarımı kesinlikle tamamıyla babamdan almıştım. Hal ve hareketlerimi de annemden. Ee olsun o kadar Aleda. Kendi kendime mırıldandım. Saraya girdiğimde beni görenler hemen eğilip, ben geçene kadar kalkmıyorlardı. Hızlı adımlarla ilerlerken karşımda gelen annemi ve arkasındaki leydileri gördüm. Ben anneme selam verirken, annemin leydileri de bana selam veriyordu.
"Tatlım, nerelerdeydin? Seni arıyorduk."
"Bir sorun yoktur umarım."
"Ah hayır! Ama biliyorsun ki önümüzdeki hafta tüm kral ve kraliçeler toplanacak. Bir de prens ve prensesler."
"Bunu biliyorum zaten Kraliçem."
Koluma girip kendiyle yönlendirdi. Mecbur peşinden gittim.
"Bildiğini biliyorum birtanem. Eminim ki kıyafetini de seçmemişsindir. Senin için bir kaç tane seçtim."
Ah! Hayır, hayır. Kıyafetlerle uğraşamam şimdi. Eğitim sarayına geçmem lazım.
"Anne, eminim ki hepsi çok güzeldir. Lütfen onları odama yolla daha sonra bakacağım. Şimdi gitmem lazım izninle."
Annemin kolundan çıkıp selam verdim ve hızla oradan uzaklaştım. Annem narin bir insandı, ama narin olduğu kadar da dobra. Gösterişi severdi, kimin yeri neresi olduğunu göstermeyi severdi. Bu huyunu seviyordum. Sonuçta tüm kraliçelerin kraliçesiydi değil mi? Hızla odama girip kapımı kapattım. Bir haftadır eğitim sarayına gitmiyordum. Gider bakardım bir sorun var mı yok mu? Bazen derslere girer öğrencileri gözlemlerdim. Akademideki öğrenciler dört yıl boyunca eğitim alır ondan sonra elementine göre saraya gönderilirlerdi. Savaşçı olarak. Herkesin kendine has elementi vardı. Bir de gücü. Örneğin Hava elementi olan biri vücudu elektrik salgılıyordu. Tabi bu her hava elementinde geçerli değil. Soylarına göre değişiyordu. Akademiye gittiğim zaman her zaman siyah giyinirdim. Baştan aşağı siyah.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
