İhtiyaç

352 41 8
                                    


Geldiğim yolu takip edip çadıra doğru ilerlerken kadını da öldürmem gerektiğini biliyordum. Sonuçta mutlaka adamın öldüğünü veya kayıp olduğunu öğrendiğinde polisleri başıma saracaktı.

Çadırın önünde ellerini bedenine sarmış halde korku içinde etrafına bakınırken buldum kadını. Kadının arkasından sessizce dolaştım ve elimle ağzını kapattım. Nefesini tuttuğunu hissedebiliyordum. Diğer elimdeki bıçağı sessizce boğazına dayadığımda gözlerini sonuna kadar açtı.

Elimden kaçmak için çırpınıyordu. Bıçağımı arkaya bırakıp yanımızdaki büyük taşı aldım ve kadının kafasına geçirdim. Kadın darbenin etkisiyle bilincini kaybederek yere yığıldı. Çadıra tekrar dönüp onu bağlayabileceğim bir şeyler aramaya koyuldum. Çadırın altını üstüne getirdiğimde kendi boyumun üç katı uzunluğunda bir halat buldum.

Kadını kollarından tutup en yakındaki kalın ağaca sürükledim Kadının çevresinden iki tur ağaca doladım ipi ve sıkı bir düğüm attığımdan emin oldum. Sonra çadıra geri dönüp az önce bulduğum ufak kumaş parçasını kadının ağzına sıkıcı bağladım.

Kadın hala kafasına aldığı darbeden dolayı baygındı, kafasının kenarındaki yarıktan kan sızıyordu. Çok derin vurup öldürmüş müydüm acaba? Ama hayır kadının nabzı atıyordu. Uyanmasını beklemekten sıkılınca elimdeki bıçağı kadının bacağına geçirdim. Kadın boğuk bir çığlık atarak gözlerini açtı. Ona acı çektirmek istiyordum, aslında bunun hiçbir nedeni yoktu. Sadece ihtiyacım vardı, yemek veya su gibi. Derinlerde bir yerlerde bunun yanlış olduğunu biliyordum fakat ihtiyaç karşı koyamayacağım kadar güçlüydü.

Tek bir kelime etmeden bıçağı kadının gözüne sapladım. Artık boş olan sol gözünden kanlar akıyordu. Gözünden arta kalanları ağaca sıyırıp aynı işlemi sağ gözüne de uyguladım. Suratı boyunca derin yarıklar bırakırken içimden gelen kahkahayı durdurma gereği bile duymadım. Kadın bu sırada ağrı şokuna girmiş olmalıydı ki tepki vermiyordu. Benim için sorun değildi zaten işim bitmişti.

Aklımdaki karmaşık sesleri de alıp küçük mağarama doğru ilerledim. Çadırı tamamen boşaltmayı da ihmal etmemiştim tabii ki. Canım bugün hiçbir şey yapmak istemiyordu o yüzden arkamda bıraktığım artıkları hayvanların halletmesini umarak mağaraya girdim. Çadırdan aldığım yorganı ve yastığı çimenlerin üstüne sererek zihnimi kabuslara teslim ettim.

Bölümlerin bir düzene oturması gerekiyor sanırım. Büyük olasılıkla iki güne bir paylaşırım fakat ilham perim başımın etini yerse birkaç gün boyunca her gün bölüm de koyabilirim. Herkese iyi okumalar ^^

Safkan Canavar (CreepyPasta OC)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin