That Monster Prince (COMPLETED)

KABANATA 63

her return

12

********

KEVIN POV

"I think we made Miss Anna upset." Sabi ni Drako while looking outside the window.

Sinundan k ang tingin niya, seeing TJ following Anna.

"Dont worry, Tj knows best how to handle this kind of things that's what shes good at." i said as i tap drakes shoulder.

"Talaga?" Drake ask with looks like hes been relieved.

"That's why she's here." Seth.

"Wahh.... buti na lang ang ganda ng my loves ko." masaya niyang komento."AARAY!!" napahawak agad si Drake sa batok niya dahil binatukan siya ni Jun.

"Tigil tigilan mo nga iyang kakatawag na my loves kay TJ.......masasaktan ka lang." Jun added.

Pansin rin pala ni Jun na hindi lang simpleng paghanga ang nararamdaman ni Drako kay Tj.

"Haist!! di ba pwedeng magmahal? eh sa hangang hanga ako sa kanya 'no magagawa ko?" reklamo ni Drako.

Yeah right.
Kung darating sayo na tamaan ka tatamaan ka talaga, siya na hanggang pictures lang ay nainlove na kami pa kaya na nakakasama namin at nakakausap.

"Eh kayo nga halata nang may gusto sa kanya, di ba?"sabi ni drako.

"Dont include me." agad na sabi ni Jun.

"Tigilan mo iyan Drako." sabi ko.

"Theyre here!" anunsiyo ni Seth.

Bakit parang kakaiba ata ang mukha nila sa inaasahan naming magiging hitsura nila.

Anna look so worried while looking at Tj while Tj looks like shes not with herself.

Her eyes is red and nose is red.

"What happened?" salubong ni Jun.
Hindi siya sumagot.

Nagtinginan kami ni Seth.

"Anna what happened?" tanong ni Seth.

Nakatingin lang si Anna kay Tj na parang alalang alala.

"Tj what happened?" i ask.
She didnt answer.

"Are you okay?" tanong ko ulit sa kanya pagkalapit ko sa kanya at tapikin ang balikat niya.
Tumingala siya sa akin.

Her eyes.

"I need a car." she finally said and i can tell from her voice that shes struggling not to burst out of tears.

"Why, what happened?"tanong ko ulit.
Ilang lunok din ang ginawa niya to clear her throat bago siya magsalita.

"Hospital." maikli pero nahihirapan niyang sambit.
Nabigla kami sa ikinikilos niya at lalo pa sa sinabi niya.

"Why whose in the hospital?" basag ni Jun sa katahimikan namin dahil ngayon lang namin nakita ang itsura ni Tj na nahihirapan at halos hindi mo makausap dahil parang nakatulala.

Napapikit siya nang madiin at nahihirapang lumunok para makapagsalita nang maayos.
"Daddy, hes in the hospital."
Tiningala niya ako at napailing siya habang pinipikit ang mata nang mariin.

Kelan man ay hindi nagkukwento si Tj tungkol sa pamilya niya at halos iniiwasan niya ang mga bagay nang pagkukwento sa personal niyang buhay tanging noong kay Gino lang kami nakakaalam sa tungkol sa kanya.
Kahit noong nasa hospital siya ay tanging ang auntie lang niya ang nandoon kaya hanggat maaari ay pinupuntahan namin siya dahil sa wala ni isa na kamag anak niya ang nagpunta doon.

Ito ang side na hindi niya pinapakita ang paghihirap sa pagtago nang nararamdaman pag dating sa totoong pamilya niya.

"I need a car." sambit niya nang mahina habang nakayuko.

"Here." sabay bigay ni Jun nang car key kay Tj.

She held her head up and look at Jun.

"Ill drive." sabi niya.

"No." pigil ko.

"Saan ba? sasamahan ka na namin." Lapit ni Seth at hinawakan ang kamay ni Anna.

"No."sabi ni bubuwit na nagpatigil sa amin sa akmang paggayak para palabas na. "Seth, Anna stay. You two needs to talk. Sunod na lang kayo mamaya after you both fix things up. Ill be okay." sabi niya na parang kinukumbinsi ang sarili sa huli niyang sinabi.

"Ako na." pigil ko kay Jun para samahan si Tj. "Sunod ka na lang sa amin." sabi ko.

Tinitigan muna ni Jun si Tj kung papayag ba ito ngunit wala kaming sagot na narinig dahil malalim na naman ang iniisip niya.

"Ako na." ulit ko kay Jun.
Umatras naman si Jun at giniya ko na palabas si Tj.

"Saan ba?" tanong ko kay Tj nang makapasok na kami sa loob nang kotse.

She just start the engine but she didnt hold the steering wheel.

"Sigurado kang okay ka lang?" hindi siya sumagot. "Saan ba ako nang magmamaneho." sabi ko.

"No." pigil niya sa akin sa akmang pagbaba ko nang kotse. "Ill drive." she breath in. "I cannot set tight without doing anything, i think any minute ill faint."

Halos wala na nga siya sa sarili, paano pa iyang pagamaneho.

"So are we going or not?" tanong ko sa kanya makalipas ang ilang sandali.

Para namang nabigla siya at agad na hinawakan ang manibela at tinapakan ang gas ngunit sobrang bagal nang takbo nang sasakyan.

Napatingin ako sa kanya dahil sobra talagang bagal nang takbo and i see her hands shaking and shes biting her lower lips so hard, her face so pale while its sweating.

"Tj!" sadyang nilakasan ko ang pagtawag sa pangalan niya para marinig niya dahil halos wala talaga siya sa sarili niya. " Ako nang magmamamaneho, itigil mo to."
shes not answering me yet shes still biting her lips so hard.

I tap her shoulder and she flinched causing her to step on the brakes so hard, buti na lang sinuot kong seatbelt ko muntik na akong makatayo sa inuupoan ko at mauntog sa window nang kotse.

"Look Tj, youre dad well be okay. Stop being anxious, we need to be there right away to check on him but the way you drives makes us even more impossible to reach there on time." Napakurap naman siya. "Let me drive." tumango lang siya at bumaba na rin.

"Saan ba?" tanong ko ulit sa kanya as i glance at her sitting beside me.

She told me the address and i immediately change lane.

"We’ll be there in 30 minutes." i glance at her and i see tears flowing on her cheeks.
Shes crying quitely with her hand clasp tight, lips shivering and paled face.

"Dont worry too much, youre dad will be okay." i assure her.

"He wont be." she said faintly. "He got heart attack as i take the call, hes going to leave me kevin."

"No."i glance at her again and the tears are flowing like its endless. "Stop crying, hell be fine Tj. Dont think about him leaving you, think about positive things. Youre dad well be fine." i reach for her hand and i hold it tightly in my palm.

"He wont be Kevin." she looks at me and a small hiccup lets out from her mouth. "I can feel it."

"Lets not say that until we sees him. Were almost there, stop thinking about bad things will happened, im right here."i squeezed her hand.

She didnt answer and just put her attention to the road were taking.

Shes still crying quietly.
You could almst not think that shes crying unless you look at her face.

She looks so fragile that any minute she might go breakdown or burst
but she remained quite-quitely crying.

How much does she struggle with her life that she still looks so strong even if shes hurting, keeping it inside.