That Monster Prince (COMPLETED)

KABANATA 64

her return
13

************

"sigurado kang okay ka lang?" tanong ko kay Tj dahil kanina pa kami sa loob nang kotse ko ngunit inistart niya lang ang car at hindi hinawakan ang manibela nasa lap niya lang ang mga kamay niya. "Kaya mo bang magmaneho?" tanong ko ulit sa kanya dahil hindi siya nagsasalita at tanging nakakuyom lang ang mga palad niya.

"Tj?" tanong ko ulit sa knay makalipasang limang minuto agad naman siyang napakilos bigla at hinawakan na niya ang manibela at nagsimula nang paandarin ito.

"Im okay." sabi niya na nakakagat labi.

Sigurado ba siyang okay lang siya gayong sa sobrang kagat niya sa labi niya ay nagtataka na akong baka masugatan niya ang sarili niya.

"Are you sure you're okay?" i ask her again but she didn't answer.

Ang bagal nang takbo ng kotse sa paraan nang pagmamaneho niya, sigurado ba siyang okay lang siya baka mamaya ay mabangga pa kami nito ng nakasunod na sasakyan sa sobrang bagal.

"TJ!" sinadya kong lakasan ang pagtawag ko sa kanya para naman ay magising siya kasi sobra talagang bagala mas mabilis pa ang pagtakbo ko nito sa kanya.

Napatitig siya sa akin and i see how worried her eyes are and confuse at the same time.

"Look here, Tj. Youre dad well be fine, dont worry too much okay just keep calm." saad ko sa kanya.

Pero hinigpitan niya ang pagkakahawak sa manibela at pinagpatuloy ang pagtitig sa daan kadama sa mabagal niyang pagpapatakbo ng sasakayan.
"He will not be okay." sabi niya pagkaraan nang ilang sandali. Napalunok siya at pilit binabalik sa normal ang boses niya not to let out the hoarse voice. "He will not be okay, i know he wont be." ulit niya.

"Stop worrying too much, we dont know yet until we get there. For now we need to be there right away to know how is he." i reach for her palm and look at her.
"Ill drive."
Napatitig siya sa akin. "We need to be there Tj, and the way youre driving is taking us for ages to reach there." bumuntunghininga siya after listening to what i said.
Tinigil na niya rin ang kotse na nasa gitna nang daan buti na lang hindi traffic.

Pagbukas ko sa drivers seat ay saka pa siya lumabas.

"Saan ba?" tanong ko sa kanya pagkatapos kong masiguradong okay na siya sa kotse ko.

I changed the lane right away after niyang sabihin ang hospital.

"We'll be there in 20 minutes." sabi ko sa kanya while i glance at her.

Napatitig ako ulit sa kanya dahil tumutulo na ang luha sa mukha niya.

Hindi mo masasabing umiiyak na siya dahil tahimik lamang siya habang ang mga luha ay patuloy na dumadaloy sa pisngi niya.

I reached for her hand and gently squeezed it she closed her hand trying to stop her trembles.
"Youre dad will be okay, dont worry too much."
tumango lang siya at kinagat lang ang labi niya while her hand is trembling and shaking.

**********

Nasa hospital na kami at hindi parin siya nagsasalita.

"Tj!" a woman in her fifties calls out her name at napalingon naman siya.
"Im so sorry at ngayon ko lang sinabi sa iyo, ayaw na ayaw talaga kasi nang papa mo na sasabihin ko sa iyo." the woman hug her tight and tj hugs bags without a word tumango tango lang siya and rub each others back.

The woman wipe away her tears and smiles after wiping her own tears.
"Mabutit di ka busy. Kaya natin to okay?" she smiles assuringly towards tj and tj just nods.

The woman looks at me and exchange look at Tj and me yet Tj didnt mind answering she just look at the glass window on her fathers room looking at her father lying inside with tubes attached to his slender weak body.

"Hello po." nagbigay galang ako sa matandang babae dahil siya ata ang stepmother ni Tj. "Ako po si Kevin, kaibigan po ni Tj." pakilala ko.

Tumango naman ang matandang babae at ngumiti na rin sa akin ngunit hindi ito umabot sa mga mata bakas na bakas dito ang kalungkutan at paghihirap.
"Buti naman at sinamahan mo si Tj, akala ko kasi wala siyang kaibigan dito sa Pinas."

"Aahhhh, actually marami po kami teta. Mga barkada po susunod po iyong iba." sabi ko.

"Ganun ba?" Tumango nalang siya sakto namang dumating si Jun na may dalang plastics bags.

"Ano yan?" tanong ko at tinaas naman niya ang dala niya sa harap ko.

"Foods. Bumili nalang rin ako." sabi ni Jun atsaka humarap sa stepmother ni TJ at yomuko si Jun bilang paggalang.

"Ako po pala si Jun teta amilia, kaibigan po ni Tj." napatingin rin kami kay tj pagkatapos banggitin ang pangalan ni Tj ni Jun ngunit parang wala lang narinig si Tj, nakatayo lang siya habang nakatitig sa loob ng kwarto.

"Hindi ka ba papasok?" tanong ko kay Tj pagkatapos ko siyang lapitan.
Umiling lang siya pagkatapos akong tingnan.
Hindi na siya umiiyak ngunit tahimik lang siya at hindi nagsasalita.

Sumunod na rin sina Roy, Seth at Anna.

Sana naman ay okay na sila gayong kahit pa nahihirapan na at naguguluhan na si Tj ay mas inisip pa rin niyang unahin ang pag uusap nila Seth at Anna kaysa dumiretso na agad sa hospital.

"Everything's gonna be okay." tapik ni Jun kay TJ na siya namang ikinaiyak ulit ni Tj.

Kinabig agad ni Jun si Tj ng yakap and they hug tight.
Kung di ko lang alam na pinsan tong si Jun ni Tj ay matagal ko nang pinagselosan ito, makayakap naman kasi sobrang higpit.

"Ahemm..." napatikhim si Roy at agad namang niluwagan ni Jun ang pagkakayakap ky Tj.
Nagpahid nang luha si Tj at bumalik ulit sa pagtitig sa ama niya sa loob ng ICU na parang nakatulala lang.

"Ate TJ!!" tawag nang dalawang dalagitang paparating lang.
Nang makalapit sila ay agad namang niyakap sila ni Tj. "Buti po at nakapunta kayo agad dito." anang mas nakakatanda mas matangkad kasi siya kayat sapantaha koy siya ang matanda nasa mga 13 taong gulang lamang ang mga dalagitang ito.

Hindi man lang sumagot si Tj at tanging pinakatitigan lang silat niyakap, napasulyap sila sa aming li;Jun, Roy, Seth, Anna at ako.

Nagtatanong na mga mata ang pinukol nila sa amin pabalik kay Tj ngunit hindi umimik si Tj sa halip bumalik ito sa pagtitig sa loob ng kwarto.

"Ako nga pala si Kevin, mga kaibigan kami ni Tj." pakilala ko sabay motion sa aming lahat sa mga kapatid ni Tj.

Alam kong sila ang half sister ni Tj dahil magkaparehas sila ni Tj ng mga mata at korte nang mukha.

Madilim na ngunit hini parin kumakain si Tj.

"Tj." tawag ko sa kanya. tumingin lang siyasa akin saglit at saka yumuko, nakatayo lang siya sa labas ng pinto at hindi pa rin nagsasalita hindi parin gumugising ang ama niya ngunit maayos na ang vitals nito.
"Kumain ka na, gabi na." umiling lang siya habang nakayuko.

"Gabi na kailangan na ring magpahinga para may lakas ka pa bukas." segunda ni Jun.

"Tama bubuwit wag mong pabayaan ang sarili mo." dagdag ni Roy.
Umayos siya nang tayo at nagtaas ng tingin sa akin.

Tumango siya.
"Sige. Pero sa bahay na ako kakain."
Sa wakas nagsalita narin siya.
sa bahay niya?
Oo nga hindi namin alam kung saan siya nakatira.
"Tatawagin ko lang ang mga kapatid ko para sumama sa akin."