Aptal Kız

-Bölüm 7 - KABÛS

"İnanmıyorum gerçekten seni boğdu mu?" diye bağıran Derin'e elimle 'sus' işareti yaptım. Ayşe Teyze duyabilirdi.

"Ve arkadaşları seninle dalga geçerken o da onlarla beraber güldü öyle mi?" En azından Helin bağırmamıştı.

"Evet." dedim çekinerek.

"Oha!" dedi Helin.

"Yok artık!" dedi Derin.

Alt dudağımı dişleyerek onlara bakmaya devam ediyordum.

"Dava açmalıyız mahkemelerde sürünsün piç." diye tısladı Derin. Kötü bakışlarımı atıp konuşan Helin'e döndüm.

"Saçmalama kızım! Furkan Deniz'den bahsediyoruz! Bugün girse yarın çıkar." dedi Helin. Bu kız bazen mantıklı konuşabiliyordu.

"Ne bağırıyorsun be! Ben sadece mantık yürütmeye çalışıyorum." diye çemkirdi Derin.

"Olmayan bir şeyi yürütmek zor olmalı." dedi Helin burun kıvırarak. Şuan ikiside karşı karşıya durmuş birbirlerine laf atıyorlardı. Bakışlarım konuştukça bir ona bir ona dönüyordu.

"Hatsiz." dedi Derin gözlerini kısarak.

"Sürtük." dedi Helin kollarını göğüsünde bağlarken.

"Kaşar." dedi Derin.

"Aaa kızlar çok ayıp ama." dedim. İkisinin de bakışları bana dönünce gözlerinde ki ateşi görmemek mümkün değildi.

"Ya da siz devam edin." dedim gülümsemeye çalışarak.

Aklımın hayalimin alamayacağı küfürler havada uçuşurken Helin'in Derin'in saçlarına yapışmasıyla küçük bir çığlık atıp oturduğum yataktan zıplayarak aralarına girmeye çalıştım. Bir elimi Helin'in diğer elimi Derin'in önünde siper ederek araya girmeye çalıştım.

"Simay! Çekil şuradan yolacağım şu sürtüğü!" diye bağıran Helin yüzünden bir ara kulaklarımı kapatmak istesemde ellerimi çektiğim an durum daha kötü olacaktı bu yüzden çekmedim.

Derin Helin'e vurmak istediği tekmeyi bacağıma geçirerek "Sürtük senin annendir!" diye cırladı. Bu cırlama daha da çok kulaklarımı kapatma isteği yaratıyordu.

Bacağıma inen tekmeyle acıyla inledim. Derin çok sert vuruyordu. Onunla kavga etmemeyi kafama not ederek ayırmaya devam ettim.

Saçlarımdan tutulup geriye doğru çekilince ağzımdan tiz bir çığlık kaçtı. Aklıma Furkan'ın saçımı çekmesi gelmişti. Ama ben o geceyi unutmaya çalışıyordum!

Her zaman aynı şey olurdu. Tarşırlardı, küfür ederlerdi, sonra birbirlerine girerlerdi ve arada ben giderdim! Hayır yani neden ikisini bir araya getiriyorsam?

"Ya yeter artık ya! Çekil Derin, Helin sen de!" Diye bağırdım. İkiside geri çekilirken sinirli gözlerle onlara bakıyordum.

Bana baktıklarında yüzünde ki şaşkınlık ve pişmanlık ifadesi bende merak duygusu uyandırmıştı.

Furkan gibi tek kaşımı kaldırıp bakmaya çalıştım ama olmuyordu. Ya ikisi birden kalkıyordu ya da hiç kalkmıyordu.

"Neden öyle bakıyorsunuz?" diye sordum. Sinirim biraz olsun geçmişti.

"Şey... Simay'cım yüzün biraz şey olmuş..." diye başladı Derin.

"Ne olmuş?" diye sordum temkinli bir sesle bunu sorduğumda yüzümde hafif sızlamaya benzer yanma hissi oluşmuştu.