Mercy please, save me

Chapter 1

"Milagrosa! Ano ka ba naman? Ang sabi breaktime hindi naptime! Susmaryosep naman di ka tuloy nakapasok ng dalawang subject!" nakapamaywang na sabi ng kaybigang kong si Faith.

Kusot-kusot ko yung mata ko habang bumabangon sa damuhang kinahihigaan ko nakatulog pala ako. Dinampot ko ang paborito kong bonet na kulay blue at sinuot muli. Wala akong pakialam kahit sabihin pa na di bagay para sa uniform namin.

"Iba talaga bunganga mo Commanding Officer Maria Faith Punzalan! Ikaw ang pinakaeffective na alarm clock." natatawang sabi ko habang nagpapagpag ng uniform.

Buti na lang at hagang tuhod ang cycling na suot ko dahil baka kung anong insekto na ang gumapang sakin dito. Nasa ilalim ako ng isa sa malalaking puno dito sa school nakatulog. Bakit kasi kalahati lang ng hita ang haba ng palda sa school na to? Konting galaw lang nakita na ang lahat lahat sayo buti na lang at binawi sa pang itaas. Long sleeve hindi revealing.

Bakit nga ba ako nagrereklamo eh pang apat na taon ko na tong suot? Grade 9 ako nung nagtransfer sa St. Mary Academy at ang babaeng sa harap ko na lukot lukot na ang muka dahil sa pagtawag ko ng buong pangalan niya ay ang isa sa may pinakamataas na rango sa CAT slash pamangkin ng may-ari ng school na ito slash kaybigan kong..

"What the Fvckingshit?Pwede ba Milagrosa stop calling Fuck!Pwedeng shut up ka na lang! Bwisit."

cursing machine. Pero okay lang yan sa harap ko lang naman nagmumura yan. Lalo na kung badtrip na saakin. Ang sweet niya no?

"Eto na nga, oh. Lets go! Di pa naman ata ako late for the P.e class." sabi ko habang pinasadahan ko sya ng tingin.

Nakasuot na siya ng PE uniform namin na white t-shirt na may logo ng school sa may taas ng kanang dibdib niya na pinatungan lang niya ng itim na jacket may partner din na pulang short para sa pang ibaba. Hindi ko talaga gusto ang igsi di ko na lang tatangaling yun cycling ko.

"Tss. Magpalit ka saka sumunod sa gym. May 10 minutes pa. Dalian mo na Milagrosa kundi-"

"Oo na nga sabi, eh. Ayokong makipaghabulan sa mga tanod mo wala ko sa mood inaantok pa ko." inat ko sa harap niya. Pinadadampot kasi niya sa mga trainees ang mga nahuhuling nagcucutting at dinederetso sa Detention Room.

"Minsan talaga hindi ko alam kung ipagpapasalamat ko o ikaasar ko ba na naging maging magkaybigan tayo. Piling ko ginagamit mo lang ako!" sabay hawi ng bangs niya.

Hindi ko din minsan aakalain na siya ang isa sa mga Discipline Officer because of her crimson red lipstick and matched by her ginger hair na pinasadya niyang kulayan, mas muka pa itong party girl kesa namumuno sa pagdidisiplina sa estudyante. Hindi naman bawal ang kulay ng buhok at paglalagay ng make up sa dito sa school. Kung gusto mo ng rainbow color then go o kahit may countour ka pa then go yan ang trip mo sa buhay pero may mga Do's and Dont's naman ang school na dapat pa ring sundin.

Ganyan man ang ayos ni Faith but looks can be deceiving dahil kapag nagsimulang gumalaw to bilang Officer tumitino ang lahat because she's Adolf Hitler incarnate.

"Hindi nemen masyadow." asar ko. Nagsimula na kaming maglakad isa sa mga building school na kung saan located ang locker room. Hindi ko mapigilang mapahikab dahil mukang kulang na kulang pa ang idlip ko kanina.

"Agh. You know what Milagrosa? If you're not my friend matagal na kitang pinaglinis ng Comfort room ng mga lalake! Pasalamat ka talag-"

"Talaga at mahal kita kaya lutuan mo na lang ako ng Chicken adobo at Carbonara.. Blah blah blah" sabat ko sakanya.

Iyan naman kahinaan niyan eh ang paboritong adobo at carbona. Panuhol ko sakanya sa tuwing nauubusan na ng pasensya at para di na masyadong mabigat ang mga parusang ibibigay niya saakin.

Kung tutuusin 'di naman talaga ako katulad ng iniisip ng ibang tao puro kalokohan lang sa buhay, dahil sa lagi akong bumibisita ng detention room at mapagusapan dahil bilang isang estudyante na kabilang sa star district ay sakit ng ulo ng mga Discipline Officer. Kasalanan ko ba maging MASA?

MASAndal lang tulog na, kaya ang ngyayare ay nakakapagcutting ako ng wala sa oras. Yun lang naman ang kasalanan kong nagagawa na hindi ko naman sadya.

"Faith alam mo namang di ko sadya na magcutting diba? Yun lang naman ang maliit kong kasalanan. Napakasimple 'di naman na dapat pinapalaki-" agad na napalingon sya saakin dahil sa narinig niya.

"Hindi na dapat pinapalaki? Napakasimple? Maliit mong kasalanan? What the fuck?" Sabay hinto niya at napahinto na din ako sa gitna ng hallway. Sabay turo niya sa buletin board na nasa sa kaliwa niya habang pinanlalakihan ako ng mata.

"The 10 Sins you must not break. Number one. Dont you ever cut classes. Luh? Nagiba na pala yung number one? Ngayon lang ako nainform, Faith. Thanks to you! You saved my life-Aww!" Sabay himas ng ulo ko sadista talaga tong babaeng to batukan ba daw ako? Nawawalang kadugo talaga to ni Hitler, eh.

"Shut up! Kahit kailan talaga, Milagrosa. Change your clothes see you on the gym." Asik na sabi nito. Nagpeace sign na lang ako.

Nagsimula na akong maglakad palayo sa kanya nang paliko na ako ay muli pa akong tinawag ni Faith.

"Sweet, I just want to ask if you're okay? This past few days-"

"I'm okay, Faith. I am okay. Just wait me on the gym.",nakangiting sabi ko sakanya at sabay diretso kong lakad papuntang locker room.

Pag pasok ko ay agad ko itong sinarado at pumunta sa tapat sa locker ko at kinuha ang damit. Hindi ko mapigilang mapatulala. Kelangan ko magrelax. Di ko mabilang kung ilang beses ako nagbuntong hininga bago naging maayos ang pakiramdam ko at naglakad na pumuntang gym.

Kelan ba matatapos to?

---------

Author's note:

Aha! Finally ! Napost ko din :D I know that its too short for my first chapter but who cares? Wapakels. Heroine ko nga first chapter palang gustong matapos na eh. So kebs! Try to post next chap tomorrow.

--------
Hi. I don't know what to say.
This my story I've been thinkin to write when I was 18. I had the courage to post here 2 years ago at kalaunan ay nakalimutan na. I tried to revise, delete some parts but the story line will be the same. My lappy was no where to be found so the chapters of this story along with all my novels and poetries just vanished in the thin air. Furthermore, I'm explaining because I feel that I owe some people something (Well, thank you to my 35 readers na pinagtiyagaan 'to. I feel si cringe when I reread all the chapters.) and also my heroine, Milagrosa or Sweet is not letting me have peace of mind. I need to put everything all the scenarios here. So, yeah, I'm writing it again for my peace. :)