"Bitch, I never run that fast in my whole life."
Nasa bleachers sa gymnasium habang nanunuod ng practice ng basketball team. Ikinukwento ni Bernard ang nangyare kanina sa parking lot. Tapos na ang klase namin o ang mga gagawin namin sa araw na ito. Kung tutuusin ay maaga pa talaga para sa oras ng uwian kaya nagpasiya muna kaming tumambay at panuorin ang basketball team magpractice.
"You don't really have any idea who are they? A business opponent perhaps?" dinig kong sabi ni Faith.
Tapos na siya sa responsibilidad niya sa CAT para ngayong araw. Ganoon rin si Ihshi kung saan nakaupo sa tabi at minamasahi ang binte kanina pa reklamo sa sakit ng paa dahil sa heels.
Nagilang balik pa ng lakad sa harap namin si Bernard saka sumiksik sa gitna ni Ihshi at Faith.
"I don't know.. I must tell Dad but I don't like body guards. Not cool, no freedom."
Yun ang kanina ko pa iniisip dito sa gilid wala ang atensyon sa mga naglalaro. I'm sure the two guys are my father's people but the three who helped me or us.. I'm not sure.
I tried to call my Mommy to tell him that Father is here in the country but she's out of coverage. Hindi pa ako nasanay.
Nadinig namin ang malakas na pito saka nagtigil ang mga naglalaro para sa mabilis na break ng mga ito.
Ang kambal ay nakapasok sa team ganoon rin si Ruru na nagtry out rin pala at syempre si Four pa rin ang tumayong Captain. Kasama sila sa grupong lalaban sa St. Domique ng larong basketball.
Nagjogged pa punta saamin si Ruru habang nakasunod sa likuran ang kambal. Ibinato pa saakin nito ang towel na basang basa ng pawis at nag makuha ko ito'y ibinato ko rin sakanya na may pwersa. Tumawa lang ito at binelatan ako syempre hindi ako magpapatalo nagmake face ako rito.
"Panalo na tayo, guys." natatawang sabi ni Jared.
Nahuli naman agad ni Johann ang tingin ko ng makalapit ito. Nasa court sila kami naman ay nasa ikalawang baitang ng bleachers. Ako rin ang unang nagiwas sa tingin nito.
"Ang yabang mo baka ikaw pa magpatalo sa St. Mary dahil sa kahanginan mo." sagot ni Faith at inismiran pa ito.
"You really insult me in every possible way, my love. If we win this you're gonna be my girlfriend. Deal?"
Malakas na humiyaw si Bernard at Ruru hindi naman namin mapigilang matawa ni Ihshi.
"Deal-dealin mo muka mo. Tell that to yourself and your dirty tactics, Jared."
Umakyat si Johann kaya napaayos ako ng upo at tingin ay sa nagbabangayang pa ring sina Jared at Faith. Naupo siya sa tabi ko.
"You have a very very bad mouth. Halikan ko na kaya 'tong kapatid mo, Ru." suhestyon ni Jared.
Hindi ko na narinig ang sagot ni Ruru dahil ang utak ko'y nasa lalaking nakaupo sa tabi ko.
"Are you okay?" mahinang tanong nito pero tama lang para marinig ko.
Lumingon ako rito. "Ha?" kahit naintindihan ko naman.
He arrogantly sitted without effort legs spread widely. Nakayuko pa ito at nagpupunas ng pawis.
"I asked kung kumain ka na.."
I'm sure that not what I heard but I choose not to care why did he changed his question.
"Hmm.." Tumango ako ng bahagya at inilihis ang tingin nasa court.
"Anyway, tatlong laban kayo diba? 3 rounds and need to win 2 game?"
Imbes na sumagot ang katabi ko'y nagawa pa nitong ayusin ang buhok kong nakalugay. Halos papikit ako dahil sa hiya, kaba at bilis ng tibok ng puso. A simple action and small gestures can me crazy. No one can do that only him.
Lahat kami'y nakatingin kay Bernard pwera pala itong katabi ko at pinaglalaruan ang ilang hibla ng buhok ko nagaaral ata magtirintas. Nakita kong tumango si Jared at Ruru.
"Johan and Jared you both need to help us in the cafe. Tutal every other day naman ang laban ninyo sumaglit kayo para magserve. I know girls will surely love that. You only need to assist girls while our girls will served the boy customers."
"No problem with me as long as walang magseselos. Hindi ko sinasabing si Faith 'to ah." Nagpakawala nang malutong na mura si na siyang nagpatawa saaming lahat.
"Pootaaah ka talaga. Kahit itakehome ka pa wala akong pakialam."
"Same as you, Johann." sabay lingon ni Bernard sa katabi kong nakatatlong tirintas na sa buhok ko pangapat na ang ginagawa niya ngayon.
"I don't know I might be busy that day." supladong sagot nito at ang atensyon ay nasa buhok ko pa rin. "Let's go to the mall if I don't have a game?" bulong nito saakin at kinindatan pa ako. Kinunotan ko lang ito ng kilay at umiling. Hindi ako pwede.
"No actually it's for you, walang magseselos. Sweet will serve too." malawak na ngiti ni Bernard nagulat pa ako sa biglang pagtayo ni Johann.
"What? She'll assist boys?!"inis na tanong ni Johann at umalis sa tabi ko at naglakad palapit kay Bernard na nakapamaywang pa.
Narinig kong pumito si Four sa 'di kalayuan at pinalalapit na ang dalawa. Hindi naman ito pinanasin ng kambal na busy pa ring kausap ni Johann si Bernard at Jared kay Faith na siyang busy na ilagan ang mga suntok na binibigay ni Faith.
Nailing na lang si Four kaya naglakad na palapit saamin.
"I didn't let her to be the representative of Miss Intrams and then-"
"Heh! Wag mong pinagdadamot ang ganda ng kaybigan ko, Johann." nakapamaywang na si Faith at kay Johann na nakaharap tinalikuran na si Jared.
"Correct!" natatawang sagot ni Ihshi.
"Harrison, over break na kayo." nasa harap namin si Four at pumito pa ito nang malakas.
"Captain, you're so handsome today! Take home the trophy!" pagchicheer ni Bernard na ikinangiti ni Four at tumango.
"Of course, we'll win. I won't let your friend graduate without having a boyfriend." nakakalokong sabi ni Jared.
Syempre nakatangap nanaman ito ng malutong na mura kay Faith at may kasama pang tulak kaya tumalon na rin pababa si Jared sumunod na din si Ruru na umalis.
Badtrip pa rin ay bumaba na si Johann at lumingon pa saakin, bahagya pang ngumuso halatang disgusto ang narinig.
"You'll watch our game, Cardenal?" nakangiting sabi ni Four. Tango lang ang sinagot ko rito.
"Cheer for me?"
"No!" sabi ni Johann saka nito mahinang sinuntok sa tyan si Four saka inakbayan, kung akbay ba sa talaga ang tawag doon. Ang braso ni Johann ay mahigpit na nakalingkis sa leeg ni Four.
"What the fuck, Harrison! Get off!"
kumakawala sa bisig ni Johann kinakaladkad na kasi ito papalayo saamin."Not until you find your own cheerleader."
BINABASA MO ANG
Mercy please, save me
General FictionHer name is Sweet Miracle. The girl who looks like a doll, a living mannequin indeed. Some people wants her. It's either to hurt or own her. But she's not a doll that you can toss anywhere. She's not a doll for you to take, put in a box and brag to...