Nu we samen zijn

Hoofdstuk 68

Langzaam sta ik op van de bank en loop naar Alexander toe. Hij zit terneergeslagen op de fauteuil aan de andere kant van de kamer. 'Oom, het geeft niet dat je hebt gelogen. Misschien was ik er ook nog niet klaar voor toen. Nu heb je allang bewezen dat je betrouwbaar bent en een geweldige oom. Het spijt me enorm voor je, dat je dit moest meemaken.' Alexander kijkt me ontroerd aan met zijn felblauwe ogen. Dan staat hij op en trekt me in een omhelzing. 'Je gaat werkelijk waar steeds meer op je moeder lijken, Ellie.' Ik glimlach tegen zijn borst aan.

'Gisteravond vertelde ik je dat mijn taak was om ervoor te zorgen dat Diana veilig was. Ik ben zo blij dat jullie haar hebben gevonden en in veiligheid hebben gebracht. Eerst had ik het gevoel dat ik had gefaald, maar ik realiseerde me dat het echt de tijd was dat jij haar ontmoette,' zegt Alexander. Hij heeft me losgelaten en is weer in de stoel gaan zitten. 'Diana vertelde dat ze al een tijd mijn naam wist, maar niet mocht weten wie ik precies was. Waarom was dat zo?' vraag ik. 'Door dat jij banden had met Voldemort, wilde ik niet dat zij daarmee in aanraking zou komen. Als zij er niet meer zou zijn, weet ik niet of ik het nog aan kan. Ik wilde haar beschermen,' legt Alexander uit. Ik knik begripvol. Natuurlijk kan ik me voorstellen dat Alexander het enige dat hij nog had, wilde beschermen tegen het kwaad.

'Ik zou haar graag beter leren kennen,' glimlach ik. 'Daar gaan we voor zorgen,' antwoordt Alexander. 'Ga je nu mee naar mijn huis?' Hij kijkt me vragend aan. Twijfelend kijk ik van hem naar Draco. 'Ik wil wel, maar wil niet weg van Draco,' geef ik toe. Draco staat glimlachend op. Hij heeft het hele gesprek net ademloos zitten volgen. 'Ik wil wel met jullie mee,' zegt hij. Opgelucht kijk ik naar Alexander. 'We gaan met je mee.' 'Dan nodig ik Diana en Laura morgen uit,' zegt hij tevreden.

Het is al na middernacht, als we in bed liggen. Draco en ik liggen in dezelfde kamer als vorige zomer. Het voelt vertrouwd, maar tegelijk ook anders. Dit keer zijn we niet op de vlucht, maar zijn we veilig. Dankbaar kruip ik tegen Draco aan. Hij ligt op zijn zij en slaat een arm om me heen. 'Ik ben trots op hoe je naar Alexander toe reageerde,' fluistert hij tegen mijn haren aan. 'Hoezo?' 'Je kunt soms nogal fel reageren, maar dit keer bleef je rustig,' zegt hij eerlijk. 'Hij heeft al genoeg meegemaakt; ik heb het recht niet om hier boos door te worden. Hij had er redenen voor, die ik goed begrijp,' zeg ik. 'Goed zo,' zegt Draco. Hij drukt een kus op mijn haren. 'Slaap lekker.' 'Slaap lekker, liefje.'

De volgende ochtend word ik rustig wakker. Draco slaapt nog, dus ik lig stil te luisteren naar de geluiden van de omgeving. In de winkelstraat beneden klinken al opgewekte stemmen. In het huis is het nog stil. Ik geniet van de rust die er heerst. Eindelijk kan ik weer rustig liggen zonder de angst voor Voldemort en zijn dooddoeners. De situatie van mijn vader komt zo nu en dan langs in mijn gedachten. Ik probeer het positief te bekijken. Hij bewoog: hij leeft.

'Goeiemorgen,' klinkt een schorre stem naast me. Met een glimlach draai ik me naar Draco toe. Zijn haar zit warrig en zijn ogen staan nog slaperig. 'Hé,' zeg ik. 'Waar lag je aan te denken? Je zag er blij uit,' zegt Draco, nadat hij me een kus heeft gegeven. Hij duwt zich omhoog en leunt met zijn hand onder zijn hoofd. Zijn grijze ogen kijken me onderzoekend aan, vol nieuwsgierigheid. 'Dat we geen gevaar meer lopen,' zeg ik. Draco glimlacht zwak. 'Jij niet. Ik ben nog steeds bang voor wat er met ons gaat gebeuren,' zegt hij. De nieuwsgierigheid in zijn ogen heeft plaatsgemaakt voor angst. 'Ik weet zeker dat het goed komt,' zeg ik. En ik meen het ook. In principe hebben de Malfoys niets fout gedaan. Ze hebben het gewoon heel slecht getroffen en stonden onder druk. 'Ik hoop het, lieve El. Als ik naar Azkaban moet, ga ik nog liever dood.' Hij schrikt van zijn eigen opmerking. 'Stop met die gedachten. Je hoeft niet naar Azkaban,' zeg ik fel. Draco laat zich weer op bed vallen. 'Sorry,' fluistert hij.

Sorry dat ik wat minder vaak upload. Ik ben net weer begonnen met werken, dus heb het druk. Ik doe echt mijn best om zoveel mogelijk te schrijven. Hopelijk hebben jullie er begrip voor. :) Bedankt voor de lieve reacties en de votes! Love, Lynn.