ISIRIK SERİSİ ||YANLIŞ|| (TAMAMLANDI)

YANLIŞ 1 Ψ MİSAFİR

Bölüm 1 misafir

GÜNÜMÜZ

İlkdefa ölmeyi istedi, tüm benliğiyle. Ailesinin yüzünükarartmadan, şereflerine namuslarına leke getirmeden ölmeyidiledi. Eğer ona bir şey olursa nasıl bakardı babasının,amcalarının yüzüne? Ya ağabeyleri? Yaşayamazdı. Bilinmezliğinuçsuz bucaksız sularında çırpınan ufak bir bedendi ondaki. Karanerede, bilmiyordu. Kurtulup kurtulamayacağı meçhuldü. O istek dekalmamıştı zaten içinde. Biliyordu, evine ailesine geri dönebilsebile yara almadan, canı yanmadan, kendinden bir şeyler kaybetmedenolmayacaktı bu.

Dizlerinikendine doğru çekip büyük cibindirikli yatağın başlığınabiraz daha kaydı. İnce güçsüz kolları bacaklarını sıkı sıkıkavramışken alnını dizlerine yasladı. Ahşap kapı gıcırtılıbir şekilde açılırken içinden bildiği tüm duaları ediyordu.Ne olur yarabbim, diyordu. Eğer bu adam bana dokunacaksa,al canımı! Bu utançla yaşamama müsaade etme! Ağır adımlaryaklaşmaya başladığında küçük bedeni daha da çok titremeyebaşladı. Yaşadığı, hissettiği korkunun haddi hesabı yoktu!Aralanan kapıdan içeri giren ışıkla ona doğru ağır adımlaratan adamın zarif bedenini göz ucuyla gördü. Başınıbacaklarına daha çok gömdü. Ah, amcaları! Özellikle de en büyükamcası Halit Ağa... Resmen sebebi olmuştu genç kızın. Oysa dahabir ay önce... Hayır. Berfu, annesi gideli beri ne mutluydu ne derahat. Belli ki anne katili olmanın diyetiydi bu ona.

"Başınıkaldır."

İşittiğitok ses titremelerini artırırken bacaklarına daha sıkı sarıldı.Kollarının hareket etmesiyle bilezikleri birbirine çarpıpşıngırdadı. İnat etmedi. Neye karşı duracaktı ki? Bu adamşimdi ona önce tecavüz etse ardından beynine sıkıp yol kenarınaatsa, karşı durabilecek miydi ki? Yenilgi ona küçük yaşta kabulettirilmişti. Nazı yalnızca ağabeylerine geçerdi ki ne Melik nede Cangiray şimdi buradaydı. Tek ailesini de kaybetmişti.

Karşısındadikilen ve daha bu sabah kendi düğün konvoyundan onu kaçıranadama baktı çekinerek. Ürkek yeşilleri heybetli bir karaltıylakarşı karşıyaydı. Adamın aksine kapıdan giren ışık kendiyüzüne vuruyordu. Uzun zamandır karanlıkta kaldığından gözbebekleri ışığı görmeyi reddetti. Gözleri kamaşan genç kızgözlerini kırpıştırarak bakışlarını tekrar indirdi. Ah,Hazar Baturban! diye seslendi içinden. Hepsi senin suçun!Ölecek, yerine de oğlun Seyhan yerine Cihan'ı geçirecek ne vardı?

Ψ

BİR AY ÖNCE

İkiel silah sesiydi geceyi bölen.

Yatağındasıçrayarak uyandı genç kız. Gözü hemen yan tarafındaki yatağailişti, büyük amcasının ikinci kızı ile aynı odayıpaylaşırdı. Amcakızı halen uykusuna devam ededursun yerindekalamadı Berfu. Geceyi bölen iki el silah sesi yalnızca birbaşlangıçtı, adı gibi emindi. Konağa yaklaşan kalabalığınsesi kulağına kadar geliyor, konak halkının da karşı atağahazırlandığını belirten gürültüleri duyuyordu. Hızlıdavranarak yatağının başucuna astığı uzun ceketini aceleylegiyip saçlarını içinden kurtardı ve odadan fırladı. Çıplakayakları soğuk zeminle buluştuğunda ürperse de üçüncükattaki odasından koştura koştura indi.

"Berfu!"Büyük ağabeyi Melik Kadife'nin sesiyle irkilirken topuklarınınüstünde geri döndü. Ellerini bir suçlu gibi önündebirleştirmişti. Genç adam uzun adımlarla kıymetlisinin önünevardığında büyük nasırlı elleri ile kardeşinin ipek tenliyüzünü kavrayıp alnına uzun bir öpücük bıraktı. "Geçiçeri canım. Sana göre değil bu tür işler."

Ağabeyionu gerisinde bırakarak merdivenlere yöneldi. "Sana göre miağabey?" Melik sıkıntılı bir nefes verdi, sırtı halenkardeşine dönüktü. "Karın ikizlerinize gebe, oğlun henüzbeşinci yazını bile görmedi. Sana göre mi bunlar Melik Kadife?"