My Bad Cousin (MPC2) |Harry Styles Fanfic|

"Only Us" 2. Kitap Finali

Ellerim titrerken kendime gelmeye çalıştım çünkü kendimde olmadığımı biliyordum. Dudaklarım da ellerim kadar titriyordu. İçimden aşağıya soğuk şeyler akıyordu. Vücut ısım bana yetersiz kalmıştı. Artık hareket edecek gücüm bile yoktu. Ben ise bunları bilmeme rağmen bu duygunun adını koyamıyordum. Sanırım heyecandı. Evet, heyecan...

Aşkın ne demek olduğunu, onu nasıl hissettiğimi bile bu kadar anlamamıştım.

Normal miyim?

Kesinlikle hayır.

Yapacağım şeyden dolayı pişman olacak mıyım?

Kesinlikle bilmiyorum.

Bildiğim tek bir şey var. Onu seviyorum.

Zamanı geldi. Sevdiğim adamla evleneceğim.

Kuzenimle evleneceğim.

Bu fikrin yanlış olduğunu düşünmesem de insanların gözlerinin üzerimde olacağını düşünüyorum. Kuaförümün bile böyle düşünüp düşünmediğini tartışıyorum.

Yapacağım şey doğru mu?

İnsanlar için doğru olup olmayacağını bilmiyorum ama -umrumda da değil, bu hayatı biz yaşayacağız- benim için doğru olmasını umuyorum.

Harry, doğru kişi. Saçmalamayın, tabiki de bunu düşünerek kendimi düğün günü krizine sokmayacağım. Kaçacağımı düşünmeyin. Böyle bir şey ancak aptal dizilerdeki aptal kızlar -veya erkekler- için geçerli.

Onları aptal buluyorum.

Neden sevdiği adam ile mutluluğunun devamını son gün düşünerek kaçıyorlar?

Evet, ben akıllı bir kızım.

"Teşekkürler" dedim, gülümseyerek. O da bana gülümsemişti.

"Ben gideyim, arkadaşlarınız gelir."

Kafamı olumluca salladığımda hızlı hızlı odadan çıktı.

Bir iç çekerek aynaya, kendime baktım. Saçlarımın topuz yapılmasını istemiştim. Göz altlarım -dün gece heyecandan ölüyordum- hafif, çok hafif morarmıştı. Bazı ufak tefek şeylere rağmen kendimi iyi görüyordum. Tek eksik, gelinliğimdi.

Kıkırdadım. Bu geceyi düşünüp durmam normal mi? Bence değil. Bir insan evlenirken hayatında neler olacağını düşünür. Yani, ben öyle umuyorum.

Kapı yavaş yavaş açılınca yerimden sıçradım. Gelen kişiyi görünce sadece bir oh çekmiştim.

"Çok korkuttun beni." dediğimde, bu halime kıkırdadı. Ben de ona karşılık vermiştim.

"Çok güzel olmuşsun." Beni süzdü. "Giyinmemişsin."

Gözlerimi alayla devirerek gelinliğime doğru yürüdüm. Onu elime alarak baktım.

Daha fazla dram yapamam. Zaten dram yapmak bana yakışmıyor.

"Bu gelinliğin bana güzel şeyler ifade etmesi gerekiyor, umrunda değil fakat."

Tişörtümü çıkardım.

"Benim umrunda olan tek şey Harry ile evlenmek ve bunun gerçekten de doğru bir şey olması."

Pantolonumu da çıkarınca, Ceylin giyinmeme yardım etmişti.

"İç çamaşırların Harry'i etkileyecek türden."

Kahkaha atınca göz devirdim artık ne kadar bıktığımı anlatamayacağım bir şekilde.

"Bir an önce bu işin bitmesini ve evimize gitmeyi istiyorum. Tanrım, çok gerginim. Ya da... Heyecanlı?"