My Bad Cousin (MPC2) |Harry Styles Fanfic|

"Punishment with prize"

"Amber..." 

Kulaklarımı ismim doldurmaya başladı. Sanki bir şey uyanmamı istiyordu.

"Amber..."

Sesi ikinci kez duydum. Kim olduğunu çıkaramıyordum.

Gözlerimi araladım ve etrafıma baktım. Kendimi çok yorgun hissetmiyordum. Yeterince enerjiktim. Gece saat kaçtı, bilmiyordum.

Önümde siyah, uzun bir beden görünce çığlık attım.

Tanrım!

"Sakin ol, benim!" Etraf aydınlık olduğunda bedenin gerçek sahibini gördüm.

"Benim, tamam mı?" dedi, sakin olmamı istercesine. Sesi biraz da sinirli çıkmıştı.

"Sana kızgınım." Dedi, yanıma uzanarak. Ona göz ucu ile baktım.

"Biliyorum." dediğimde bana iğrenç bir bakış attı.

"Biliyorsun," dedi. "Biliyorsun yani?" Kafamı sallamakla yetindim. 

"O zaman şimdi ne olacağını da bilirsin." Yutkundum. Sonra ise kötü düşünceleri kafamdan attım. Hayır, bir şey yapmayacak.

"Sana söyledim, Briana hastalandı." Gözlerine kısa bir bakış attım. Sonra hemen gözlerimi kaçırdım.

Sikik kafam, çok kötü bakıyor. Gözleri çok siyah. O gözler...

"Peki neden bana haber vermedin? Gelip söyleyebilirdin." Yüzüme baktı.

"Gözlerime bak." Dediğini ikiletmeden baktım. Çünkü her zaman bu oluyor, canım acıyor.

"Sen..." Gözlerime baktı. "...sen bir yalancısın." Tek kaşımı havaya kaldırdım.

"Ne?!" Diye cırladım.  

"Evet, Briana hastalanmadı. Bayılmadı. Değil mi?"

Boku yedim.

Sıçtım.

Nasıl anlayabiliyor?

Yapma, Amber. Senin konuşabildiğini, numara yaptığını anlayan bir insan bunu da anlar.

İç sesim yine haklı. Yine...

"Bunu da nereden çıkardın?" dediğimde yüzüne bir sırıtış ekledi. Yani, sırıtacak gibi durdu ama yapmadı işte.

"Eğer öyle olsaydı korkudan öldürdün (!) ve telaşla yanıma gelirdin. Seni tanıyorum kızım." Göz kırptı.

"Bensiz bir bok yapamazsın sen." Yeter, sürekli beni ezmekten başka bir şey yapmıyor.

Bazen insan oluyor (!) ama...

"Şimdi, söyle bebeğim... Gerçeği söyle."

Söylesem mi?

Hayır.

Briana ile araları tekrar bozulacak.

Ama yalan attığımı öğrenirse....

Of...

"Seni dinliyorum? dediğinde düşüncelerimi bir kenara attım.

"Açıklama yapmak zorunda değilim. Hepsi doğru. Ben sensiz bir şey yapabilirim." Kahkaha attı.

"Yapamazsın. Bensiz o halde kalamazsın."

"Kendini üstün görme Harry! Ben beceriksiz değilim. Sadece biraz korkarım ama yaparım! Bundan önceki hayatımda sen yoktun."