My Name Is Sofie (Completed)

C31 #NowIsDifferent

Bumaba sa isang magarang sasakyan ang isang babaeng napakaelegante ng itsura. Holding a black rectangle pouch sa kamay. Sumunod na bumaba sa kanya ang isang babae din na nakaoffice suit. May dalang forders ito.

Naglakad ang mga ito papasok sa isang building na napag-alaman nilang isang foundation.

Pagkapasok nila ay binati sila ng guard. Napatigil ito dahil sa pangalang binigkas ng guard ng batiin siya. Tinignan niya ito saying.

"Manong?... My mom was the one who calls me in that name... And i don't accept another, especially you... Thank you.. "

At naglakad na ito papasok sa elevator at naiwan namang tameme ang guard na mukhang gulat na gulat sa sinabi ng babae sa kanya.

Maging sa paglalakad nila sa hallway papasok sa office ng president ng foundation ay pinagtitinginan siya ng mga tao dito. May nakangiti, nagha-hi sa kanya at napapamulagat ang mata na halatang nagulat na makita siya.

While she thinks na ang weird ng mga tao doon ang she just snob them. Beside my isang tao lang naman siyang gustong makita. Yon ay ang president ng foundation na ito.

Sinalubong siya ng isang lalaking nakaoffice suit din. Mukhang may position ito sa kompanya. Ngunit bigla ito natameme at hindi makapagsalita ng maayos ng makita siya.

Na mas lalong nagpakunot sa babae. Mukha kasing nakakita ng multo ang mga ito. And it irritates her even more.

****

Abala si Francis pag-aasikaso ng mga papers sa table niya nang tumakbo si James sa office niya at sabihing may bisita siya from Chan group of companies. Kumunot-noo naman ito, kasi wala siyang maalalang appointment dito. Inayos niya na ang mga nakakalat na gamit sa table niya at inayos ang sarili. Hindi man niya alam kung anong urgent na dahilan ng pagbisita nila ay inihanda parin niya ang sarili.

Sinabihan niya si James na dumiretso ang mga ito sa office niya.

Maya-maya din ay bumukas ang pinto. Si James ang nagbukas nito at nangungusap ang mata nito sa kanya na napapamulagat pa na parang may gustong sabihin, sumusunod lang ang mga bisita sa likod ni James.

Nakaunot-noo siya na nakatingin kay James at pilit na iniintindi ang gusto nitong sabihin. Natinag lang ito noong may magsalita.

"Pat!!!!!  Long time no see!!! "

At lumapit ang isang babae sa kanya. Hindi na niya nakita ang mukha nito dahil yumakap na ito sa kanya.

"I really miss you na. "

Wika pa nito.

Nakikilala niya ang boses nito. Alam niyang siya ito dahil maging ang puso niya ay nakilala din siya dahil bigla itong tumibok ng mabilis. But, she called him "Pat" no one calls him in that name except Kassandra. Naisip niyang mali lang siguro ang dinig niya at napagkamalan niya itong si Sofie. 

Tinignan niya ang kaibigang nasa tabi ng pintuan at nakatayo. Balot ng katanungan sa mata na tumingin siya kay James. Nakakunot pa ang noo nito. Nagkibit balikat naman si James sa kanya.

Maya-maya'y kumalas ang babae sa pagkakayakap sa kanya.

Tumawa ito nang makita ang reaksyon na.

"See!  You really hate that bantot name.. Haha and you look not patpatin naman na.. So maybe I should have to start calling you now Mr. Hunk. "

Hindi makapagreact agad si Francis. Tama ang puso at tenga niya. It was her. Pero parang may mali. She act differently.

"Oi, Pat... Ai!  Mr. Hunk, hindi mo ba ako nakikilala?? I'm Kassi...Sofia Kassandra Chan.... "

Yumuko pa ito na parang nagtatampo.

"Sige ka bawiin ko na yong sinabi ko noong bata tayo na crush kita. "

Bigla naman niyang naalala ang pag-amin ng kababata niya na may crush ito sa kanya. Sinabi niya iyon noong bago sila pumunta ng UK.

"Hindi mo ako naaalala? "

Tanong ni Francis. Talking to Sofie and not to Kassandra version ng dalagang nasa harap niya.

Tumawa naman ito bigla..

"Bakit ang wiweird niyo dito sa kompanya niyo... Hello Pat, kausap nga kita diba, nagpakilala pa nga ako. Tapos... Anong tinatanong mo??? Hahaha kung hindi kita naaalala.?? "

So it means hindi nga siya nito maalala. Pero anong nagyari. Bakit, ganito. Kung si Kassandra talaga siya sa nakaraan niya, bakit hindi niya maalala yong si Sofie pa siya at noong magkasama sila.

"Ah--eh... Sorry,  nabigla kasi ako. Matagal kasing hindi tayo nagkita. "

Ani Francis na dalawa ang ibig sabigin nito. He was talking to Kassandra and Sofie at the same time.

"Haha ang laki na ng pinagbago mo."

Ani Kassandra sa kanya.

"Ikaw din kaya,  ang laki ng pinagbago mo. "

And those lines again are for sofie.

Hindi niya malaman kung anong dapat maramdaman. Masaya siya dahil nakita niya ulit si Sofie na Kassandra na ngayon. Pero, nagbigay ng kirot sa puso niya na hindi siya maalala nito at yong pinagsamahan nila three months ago.

Sa pag-iisip niyang iyon ay naalala niyang engaged ito kay Mr. Sebastian Hidalgo. Kaya naisip niyang tanungin sa kanya para malaman if he really lost his chance to her. Para matanggap niya na nang mas maaga at nang hindi na siya aasa pa. Pero.. May gusto pa siyang malaman bukod doon.

"Bakit wala ka noong engagement party mo? "

Yes, yon ang tanong niya. He really want to know what happened that night. Before siya mawala.

"Duh!  Nakakabwisit nga yong Sebastian na yon. Hindi ko alam kung paano niya ako napa-oo na ikasal sa kanya. Sabi niya, masaya pa daw kami sa party noon bago yong car accident. Kaya na comma ako. Nah, pagkagising ko from comma one month ago ay sinabi niya iyon sa akin,  I turned him down. Ayukong makasal don no. "

Mahabang paliwanag nito. Napakunot noo naman si Francis sa sinabi nito, ganon ba talaga ang nangyari noong gabing iyon? So Mr. Sebastian is behind this?

Tumingin si Kassandra sa kanya at nakangisi pa.

"Ligawan mo ako,  tayo nalang ang ikakasal. "

Nagulat naman siya sinabi nito. Bigla tuloy siyang pinawisan at nag-init ang mukha nito.

"Hahahaha I know naman na hindi mo ako gusto... Joke lang..pangit ng reaksyon mo.! "

He remembered saying na hindi niya gusto ito noong umamin si Kassandra sa kanya noong mga bata pa sila.

"Ah, eh.... W-where have you been these past days? "

"Ahm, galing akong UK, doon ako pinagamot ni Sebastian. He was actually my hero kasi siya ang nagligtas sa akin sa car accident na iyon. Kaya kahit binasted ko siya,  friend parin kami ngayon. "

So iyon ang dahilan kung bakit hindi niya ito makita kahit hanap pa siya ng hanap.

"Tara na nga!  Lunch tayo sa labas. Treat ko... Dami mong tanong eh,  doon nalang natin ituloy ang Q and A natin. "

Anito at kinalakad na siya palabas sa office niya. Hindi na siya nakapalag at sumama nalang siya.

Kahit puzzled parin siya sa totoong nangyari dito sa party.

******

Wahhhhh!!!!