Nakatayo si Francis na nakaharap sa glass na wall kaya nakikita niya ang tanawin sa labas. Ang mga mata nito ay nakatingin sa hawak-hawak niya magazine ng engagement party ng kababata niya at ni Mr. Sebastian. At malalim ang iniisip nito. May kunting pag-aalala ito para sa kababata niya, what if one day they found out na hindi siya talaga dugong Chan.Mainam din niyang pinagmamasdan ang mukha ni Mr. Sebastian. Mukhang mabait naman ito. Bumuntong hininga naman ito bago inilapag ang magazine sa lamesa niya at bumalik ulit sa pagkakatanaw sa tanawin sa labas. Nang mapansin niya ang mga nagtatakbuhan na mga bata sa labas. Sa likod kasi ng building ay may playground doon.
Naisip naman nitong bumaba muna at makipagkasiyahan sa mga bata.
When suddenly his phone rang. Bumalik ito sa mesa niya at kinuha ang phone niya his dad was calling him. Agad din naman niya itong sinagot.
"Hello dad? "
"Oh iho, we have already arrived. "
"Thanks God you're safe dad. How's Francine and mom? "
"They were sleeping. Pagod ata sa byahe. By the way, go home early para sabay-sabay na tayo magdinner. And where is manang Flor? "
"Okay dad, ah.. I will explained later dad. But I will bring her there later with someone. "
"Okay, ehem... Parang naaamoy kung mahaba-haba ang vacation namin ah... So next ka na din ba sa kababata mo? Or sabay nadin kayo?"
Tukso nito sa anak.
"Dad, she's a friend. Okay.. Kayo talaga dad.."
"Ops, parang tama ang hinala ko she ah. "
At tumawa pa ito sa kabilang linya.
"Stop your naughty mind dad, oh siya.. Magpahinga na po kayo.. See you later dad. "
"Okay, iho.. Bye. "
At naputol na ang linya. Napangiti naman si Francis dahil sa biro ng ama. At umiling-iling pa ito.
Yes, umuwi na ang pamilya ni Francis para dumalo sa engagement party ng kababata niya. At para dalawin na rin ang pungtod ng kaibigan nilang sina Mrs. and Mr. Chan. Nais din nilang dalawin si Kassandra, syempre para alamin ang lagay nito. Concern din sila dito dahil syempre sila lang ang nakakaalam ng secreto ng Chan. Mr. Klein Chan is only child as well as his wife kaya wala nang ibang kamag-anak pa si Kassandra. They also knew Mr. Sebastian Hidalgo, a son of Mr. Chan's business partner.
Nakababa na ito at makarating sa playground. Tuwang-tuwa siya nang makita ang mga batang nag-eenjoy sa laro nila. Nang mahagilap ng mata niya si Sofie na nakikitakbo din sa mga bata.
Ewan niya ba at bigla nalang tumigil ang mundo niya, at parang nagslowmo pa ang bawat pagkilos ng dalaga na pinapanood niya. There is something on her na nakakacaught ng atensyon niya.
Nang biglang may tumama sa noo niya at bigla siyang natumba at napaupo sa damuhan.
Tumahimik ang mga bata at nahihiya namang lumapit si Sofie sa kanya. Bahagya itong yumuko at upang abutin and kamay niya para alalayan niya itong tumayo.
"S-sorry Francis... Sabi ko kasi sayo catch. Kala ko naman nakatingin ka sakin kaya hinagis ko yong bola. "
We'll tama naman si Sofie sa sinabi niya sa binata. Kaso masyadong naoverwhelmed ang binata sa kagandahan mo eh Sofie. Kaya ayan, lipad na ang utak at hindi narinig yong sinabi mo. Hihi
Inabot naman ni Francis ang kamay nito at tumayo habang ang isang kamay nito ay nakahawak sa noo niya. Na parang may kunting bukol pa.
"Oi, sorry talaga ha.. "
Anang dalaga nang makatayo na siya.
"Ah it's okay... "
Anito sabay ng malatambol niyang tibok ng puso.
"Ooooiiiii! "
Anang mga bata na kanina lang ay tahimik at nakatingin sa kanila. Paano naman kasi ay hindi pa pala naghihiwalay ang paghahawak ng kamay nila. Bigla naman bumitaw ang kamay ni Sofie at tumakbo sa mga bata at nakipaghabulan upang maitago ang pamumula ng mukha niya.
"Kayo ha.... Anong oi-oi yan... Humanda kayo ..."
Anito habang hinahabol ang mga bata at kinikiliti nito ang mga nahuhuli niya. Halos nagtawanan naman ang kasama nilang mga staff doon, maging si Francis ay nakihabol na din.
*****
Nasa loob na ng kotse si Francis at Sofie at nilalakbay ang daan papunta sa bahay ni Sofie.
"Sa bahay na tayo magdinner ha, dumating na sila mommy. "
Basag ni Francis sa katahimikan nila.
"H-hindi ba nakakahiya sa kanila? Baka kung anong isipin nila."
"I already told dad. Tsaka okay lang, Hindi naman ganon ang family ko. "
"S-sige, ahm pwede bang dumaan muna tayo sa bahay para makapagbihis muna ako. "
"Dadaan talaga tayo doon kasi susunduin natin si yaya. "
Mga ilang minuto lang ay nakarating na sila sa bahay niya. Pinaupo niya si Francis sa sala at saka ibinababa ang gamit niya doon sa lamesa malapit sa binata maging ang ID niyang kanina pa sa leeg niya at hindi pa tinatanggal. Tumakbo ito sa kwarto niya upang maghalfbath at magbihis.
Sinabihan na din niya si manang Flor na magbihis.
Habang naghihintay si Francis ay napansin niya ang ID ng dalaga na nakapatong sa bag niya.
Kinuha niya ito at tinignan. Napamulagat siya at mapangisi sa nabasang pangalan ni Sofie.
"SOFIE MORGAN"
Apelyido niya kasi ang apelyido ng dalaga. Naalala niya na wala pa palang maalala si Sofie kaya hindi niya pa alam ang totoong pangalan niya. Nang biglang may humablot sa hawak niya.
Nakabihis na pala si Sofie. Naka skirt ito ng hanggang taas ng tuhod na floral yellow, pink ang halong kulay nito. At naka white na v-neck na blouse naman siya sa itaas.
Oo, favorite niya ang kulay white.
"S-sorry Francis ha, ginamit ko muna ang apelyido mo... As soon na maalala ko na ang apelyido ko ahm, papalitan ko din agad. "
Ngumiti naman ang binata at tumayo kinuso ang buhok ni Sofie.
"It's okay Sofie. ..use it until you remember yours. "
Bagay sayo Sofie. -> ito talaga ang gusto niyang sabihin.
"Ai, sorry mga anak. Matagal ata ako at napaghintay ko na kayo ng matagal. "
Kumamot pa ang matanda sa ulo nito. Napatingin naman ang dalawa may manang Flor.
"It's okay yaya, Tara na po. "
At sabay-sabay na silang lumabas ng bahay.
_________________________________
Hope you love it 😙
BINABASA MO ANG
My Name Is Sofie (Completed)
SpiritualPaano ba masasabing true love mo na ang isang tao? Dahil gusto mo siya at nasa kanya na lahat ng katangian na gusto mo kaya nasabi mong 'siya na ang true love ko'. ? Kaya minsan inuunahan na natin ang Diyos na pumuli o ibigay ang para sa atin.?