သံုးႏိုင္ငံေခတ္

အခန္း(၃၈)

"က်ဴးကဲ့လ်န္႕"(Zhuge Liang) က သုံးနိုင္ငံအခင္းအက်င္းကို ခ်မွတ္ျခင္း၊
"စြန္းခြၽမ္"(Sun Quan) က ရွခို ကိုတိုက္ခိုက္ကာ လက္စားေခ်ျခင္း။

"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ ၂ ႀကိမ္တိုင္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေသာ္လည္း တတိယအႀကိမ္ သြားေရာက္ရန္ ျပင္ဆင္ေလသည္။ ညီ ၂ ေယာက္က ကန့္ကြက္ေလသည္။
"ကြမ္းယြီ"(Guan Yu): "အစ္ကိုႀကီး၊ သူ႕ဆီကို ၂ ေခါက္ေတာင္ သြားခဲ့ၿပီ။ ဒီေလာက္နဲ႕ကို ေအာက္က်ိဳ႕လြန္းေနၿပီ။ သူေက်ာ္ၾကားတာကိုလည္း မယုံပါဘူး။ အစမ္းသပ္မခံနိုင္လို႔ ေရွာင္ေနတာ။ ဘာလို႔ ေခါင္းမာေနရတာလဲ။"
"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei): "ညီေလး၊ မင္းမွားေနၿပီ။ ေႏြဦးေဆာင္းဦးေခတ္တုန္းက ခ်ီရဲ႕ ဟြမ္မင္းသားက "ကြမ္းက်ဳံး"(Guan Zhong)ကိုေတြ႕ဖို႔ အေရွ႕ျခမ္းက႐ြာေလးကို ၅ ႀကိမ္တိုင္တိုင္သြားခဲ့တယ္။ ငါ "က်ဴးကဲ့လ်န္႕"(Zhuge Liang) နဲ႕ေတြ႕ခ်င္တဲ့ဆႏၵက အဲ့ထက္ကို ပိုပါတယ္။"
"က်န္းေဖး"(Zhang Fei): "အစ္ကိုႀကီးမွားေနၿပီထင္တယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ ဒီ႐ြာသားက ဉာဏ္ပညာအေက်ာ္အေမာ္ျဖစ္နိုင္မွာလဲ။မသြားသင့္ေတာ့ဘူး၊ သူမလာရင္ ႀကိဳးနဲ႕တုပ္ၿပီးေခၚလာခဲ့မယ္။"
"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei): "ေဝျမစ္ကမ္းက အဘိုးအို "လြီဝမ္"(Lu Wang)ဆီကို ႀကီးျမတ္တဲ့ 'ဝင္'(Wen) ဘုရင္ သြားေရာက္ခဲ့တာကို ေမ့ေနၾကၿပီလား။ Wen ဘုရင္ေတာင္ ႏွိမ့္ခ်နိဳင္ရင္ ငါကဘာလို႔ မလုပ္နိုင္ရမွာလဲ။ မင္းမလိုက္ရင္ မင္းမပါဘဲ ငါတို႔သြားမယ္။"
"က်န္းေဖး"(Zhang Fei): "အစ္ကိုတို႕သြားမွေတာ့ က်ဳပ္လည္းလိုက္ရမွာေပါ့"
"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei): "မင္းလိုက္မယ္ဆိုရင္ ယဥ္ေက်းပါ။"
"က်န္းေဖး"(Zhang Fei) ကလက္ခံသျဖင့္ ခရီးထြက္ခဲ့ၾကသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) သည္ ရိုေသမႈကိုျပလိုသျဖင့္ အိမ္ငယ္နားေရာက္ေသာ္ ျမင္းေပၚကဆင္းကာ ေျခလ်င္ေလွ်ာက္သည္။ မၾကာမီ "က်ဴးကဲ့ကြၽင္း"(Zhuge Jun) ႏွင့္ေတြ႕ေသာ္ ရိုေသစြာႏႈတ္ဆက္ရင္း အစ္ကိုျဖစ္သူရွိ မရွိ ေမးျမန္းသည္။

"က်ဴးကဲ့ကြၽင္း"(Zhuge Jun): ရိုင္းစိုင္းစြာ "မေန႕ညေနကပဲ ျပန္ေရာက္တယ္။"
"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei): "ကံၾကမၼာက မ်က္ႏွာသာေပးၿပီပဲ။ ခုပဲ ၀င္ေတြ႕လိုက္မယ္။"
"က်န္းေဖး"(Zhang Fei): "တယ္ရိုင္းတဲ့လူပဲ။ အိမ္ထဲဖိတ္ေခၚလို႔ရရက္နဲ႕ ေရွာင္ထြက္သြားတယ္။"
"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei): "လူတိုင္းမွာ သူ႕ကိစၥနဲ႕သူ ရွိတယ္။ ငါတို႔က သူ႕အေပၚ ဘာၾသဇာရွိလို႔လဲ။"
တံခါးေရွ႕ရပ္ကာ တံခါးေခါက္ေလသည္။ အေစခံထြက္လာကာ လာရင္းအေၾကာင္းကို ေမးသည္။
"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei): လြန္စြာရိုက်ိဳးလ်က္ ""လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) က သခင္ႀကီးကို ဂါရ၀ျပဳခ်င္လို႔ပါ။ အသင့္ကိုပဲ ဒုကၡေပးရေတာ့မွာပဲ။"
အေစခံ: "သခင္ႀကီးက အိပ္ေနတယ္။"
"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei): "ဒါဆို မႏွိုးပါနဲ႕ဦး။"
"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) က ညီ ၂ ေယာက္ကို အျပင္ကတိတ္ဆိတ္စြာ ေစာင့္ေစကာ ကိုယ္တိုင္က တိတ္ဆိတ္စြာ ၀င္သြားေလသည္။ အတြင္းေရာက္ေသာ္ သူေတြ႕ခ်င္ေနသူမွာ ခုံတန္းေပၚတြင္ ဖ်ာခင္းကာ အိပ္ေနေလသည္။ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) က အ၀ေးမွေနကာ အရိုအေသေပးေလသည္။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာအထိ နိုးမလာေသးေပ။ အျပင္တြင္က်န္ခဲ့ေသာ ညီ ၂ ေယာက္က စိတ္မရွည္ဘဲလိုက္၀င္လာသည္။ မတ္တပ္ရပ္ေစာင့္ေနေသာ အစ္ကိုျဖစ္သူကိုျမင္ေသာ္ "က်န္းေဖး"(Zhang Fei) မွာ မ်ားစြာ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ကာ
"က်န္းေဖး"(Zhang Fei): "ဘယ္ေလာက္ရိုင္းစိုင္းလိုက္သလဲ။ ငါတို႔အစ္ကိုႀကီးက ေစာင့္ေနတာကို သူက ေအးေဆးအိပ္ေနတယ္။ အျပင္ထြက္ ေလာင္စာမီးရွို့ခြဲၿပီး သူနိုး မနိုး ၾကည့္ဦးမယ္။"
"ကြမ္းယြီ"(Guan Yu): ေလသံျဖင့္ "မင္း ဒီလိုလုပ္လို႔မရဘူး။"
"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) က ၂ ေယာက္လုံးကို အျပင္ျပန္ထြက္ေစသည္။ ထိုစဥ္ "က်ဴးကဲ့လ်န္႕"(Zhuge Liang) လႈပ္သည္ကို ျမင္၏။ ထမလိုလိုျပဳၿပီးမွ နံရံဖက္လွည့္ကာ ဆက္လက္အိပ္စက္ျပန္သည္။ အေစခံက ႏွိုးမည္ျပဳေသာ္လည္း "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) က တဖန္တားျပန္သည္။ ေနာက္ထပ္ ၁ နာရီခန့္ ေစာင့္ဆိုင္းျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ နိုးလာၿပီး ကဗ်ာ႐ြတ္ေလသည္။ ၿပီးေသာ္ အေစခံကို ဧည့္သည္လာ မလာ ေမးျမန္းသည္။
အေစခံ: "ဘုရင့္ဦးရီးေတာ္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) လာပါတယ္။ သူေစာင့္ေနတာ ၾကာၿပီ။"
"က်ဴးကဲ့လ်န္႕"(Zhuge Liang): "ဘာလို႔ ငါ့ကိုမေျပာရတာလဲ။ အ၀တ္လဲရမယ္။"
"က်ဴးကဲ့လ်န္႕"(Zhuge Liang) လည္း ထကာ အခန္းထဲ၀င္ၿပီး လ်င္ျမန္စြာ အ၀တ္လဲသည္။ ထို႔ေနာက္ "လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) ထံ သြားေရာက္ေတြ႕ဆုံေလသည္။ "က်ဴးကဲ့လ်န္႕"(Zhuge Liang) မွာ အရပ္အတန္သင့္ရွိၿပီး ၾကည္လင္ေသာ မ်က္ႏွာရွိသည္။ လူငယ္တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ေခါင္းေပါင္းေဆာင္းကာ အျဖဴေရာင္၀တ္႐ုံရွည္ကို ၀တ္ဆင္သည္။ နတ္ဘုရားအလား က်က္သေရရွိလွသည္။
"လ်ဴေဘ့"(Liu Bei) က ဦးၫႊတ္ကာ "ကြၽန္ုပ္က Han မိသားစုရဲ႕ အခက္အလက္တစ္ခု၊ Zhuo က သာမန္လူတစ္ေယာက္ပါ။ သခင္ႀကီးရဲ႕ ေက်ာ္ၾကားမႈကို ၾကားရတာ ၾကာၿပီ။ အရင္ ၂ ေခါက္က ေတြ႕ခြင့္မႀကဳံခဲ့ဘူး။ သင့္ရဲ႕ စာေရးစားပြဲေပၚမွာ နာမည္ေတာ့ေရးခဲ့ပါတယ္။" ဟုေျပာသည္။ "က်ဴးကဲ့လ်န္႕"(Zhuge Liang) က "ကြၽန္ေတာ္ဟာ ေႏွာင့္ေႏွးေစခဲ့တာပဲ။ ရွက္မိတယ္။ တစ္ႀကိမ္ထက္ပိုၿပီး လာေပးလို႔ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။" ဟုဆိုေလသည္။ ရိုက်ိဳးစြာ ႏႈတ္ဆက္ၾကၿပီး အျပန္အလွန္ဂါရ၀ျပဳၿပီးေနာက္ အိမ္ရွင္ႏွင့္ ဧည့္သည္ေနရာတြင္ အသီးသီးထိုင္ၾကကာ လက္ဖက္ရည္ႏွင့္ တည္ခင္းသည္။