Hope ft. Shawn Mendes

11. Het is normaal dat diegene aardig kwaad wordt als je zoiets zegt

Waarschuwing vooraf: lees dit niet als je niet tegen schelden kan.

Kleine tip: lees dit gewoon wel.

Ik heb je gewaarschuwd😇😉

Nadat Damian weg is gegaan, loop ik de woonkamer weer in. Natuurlijk springt Bæ weer op. Ik moet lachen. 'We gaan wel', zeg ik tegen haar en ik loop weer richting de voordeur. Ze springt blij achter me aan en kan haast niet stil blijven staan als ik haar riem wil vastmaken. 'Hé, zo maak je het niet makkelijker hoor,' grinnik ik. Als het me gelukt is haar riem vast te maken, wat nog best lang duurt, pak ik mijn jas en sleutels en doe de voordeur open. Als ze naar buiten springt, trekt ze bijna mijn arm uit de kom.

Ik maak een extra lang rondje met Bæ zodat ik Jasper niet onder ogen hoef te komen, maar uiteindelijk ben ik verkleumd van de kou en verlang ik alleen nog maar naar een kop thee en een warme omgeving. Bovendien is het al behoorlijk donker geworden. Ik besluit toch maar terug te gaan. En ik moet nog eten koken. Terwijl ik terugloop probeer ik me te bedenken wat we vanavond eten, maar ik ben het vergeten. Zoiets onthoud ik nooit lang.

Als ik weer thuis aankom, is mijn huis het enige huis waar geen licht brandt. In alle andere huizen aan onze kant van de straat schijnt warm licht naar buiten. Mijn huis ligt er maar troosteloos bij.

Gelukkig is de temperatuur nog wel gewoon prima, en als ik de voordeur binnenstap word ik onmiddellijk overspoeld door een golf warmte. Ik zucht dankbaar. Bæ loopt meteen de woonkamer in, naar de mand die Damian daar heeft neergezet, en gaat erin liggen. Die is ook blij met de warmte...

Als ik een warme kop thee heb gezet en mijn boodschappenlijstje, waar op staat wat ik elke avond eet, heb gepakt, loop ik naar de woonkamer. Die is donker en ik verwacht niet er iemand aan te treffen, dus ik schrik als ik Jasper op de bank zie zitten. Hij zit op zijn mobiel. Naast hem staat een grote fles whisky die nog voor driekwart vol is.

Mijn voorwaartse beweging hapert even maar ik ga zonder iets te zeggen zo ver mogelijk van hem vandaan op de bank zitten. Hij kijkt even op maar negeert me verder volkomen. Zo kom ik er nog makkelijk af... Ik pak mijn mobiel in de ongemakkelijke stilte en neem een slokje van mijn thee. Ik zie dat ik nogal veel appjes voor mijn doen heb: 341 in 6 chats. Wat nu weer? Ik heb eigenlijk geen zin om te kijken maar ik doe het toch.

Ik heb twee appjes van Amy, waar ik het eerst op druk.

Weet dat je altijd op mij kan steunen lieverd! Ik ben er voor je❤

Beterschap voor Laura!!

Ik glimlach en stuur een simpel dankjewel💋 terug.

Damian heeft me ook een appje gestuurd: Bedankt voor vandaag. Je weet niet half hoe opgelucht ik me nu voel! En jij moet trouwens ook naar mij komen als er iets is, ja? Xxx

Ik slik. Ja natuurlijk, stuur ik.

Dan ben ik aangekomen bij de groepschat met de meeste berichten. Het is de appgroep van mijn studie en het verbaast me dat er meer dan 300 berichten zijn. Normaal gesproken is het helemaal niet druk op de app. Dat is iets van de middelbare school, als ik tenminste niet de enige was die dat had. Dat dag na dag de groepschat helemaal vol werd gespamd met onzin, en dat nam alleen een beetje af als er weer eens iemand uit was gestapt omdat hij het zat was.

Terwijl ik de berichten lees maakt een gevoel van opwinding zich meester van me. Lena, één van de populaire meiden, heeft een appje gestuurd over een verfilming.

Hé moeten jullie luisteren: ze gaan een nieuwe film maken en ze zoeken nog actrices. En het gaat over een meisje dat zwaar depressief is maar iemand ontmoet... K weet niet precies waar het over gaat en ik weet ook niet wie de mannelijke acteur is, maar dit is toch SUPERCOOL. En het thema is ook best cool. Ik heb altijd al zo iemand willen spelen! Ik ga sws auditie doen, jullie?