Brahim & Rachida (af)

#3

Even kijken we mekaar aan en kijk meteen weer zwijgend voor me uit..

Rachida

Ik kijk voor me uit en zie mijn beste vriendin Laila mijn kant oplopen. Zij was echt een grappenmaker, zij maakte overal grapjes over maak niet uit welke onderwerp.
'wat een lekkerding is hij wollah!' schreeuwt ze half in mijn oor 'je vader heeft wel smaak!' 'Vind je?' Stiekem had ze gelijk maar ik liet niks merken. Ze gaat naast me zitten en pakt mijn hand vast, 'gaat het nog een beetje?' vraagt ze bezorgd. ' pfff het gaat' zeg ik vermoeiend '2 dagen lang is erg zwaar ook al hoef ik alleen maar te zitten' zeg ik.

Uit het niets roept ze 'sorry ik ben Laila de vriendin van Rachida' en steekt haar hand uit.
'Brahim' zegt hij lief 'leuk kennis met je te maken' 'insgelijks' roept Laila. Het is echt een spontane meid ze heeft altijd haar woordje klaar staan. 

'maar ik kwam omdat ik wou vragen of jullie al naar de zaal toe willen?, het word namelijk al aardig druk' 'Mij maakt het niet uit' zegt Brahim. 'wat wil jij?' en hij kijkt me heel lief aan wachtend op een antwoord. 'umhh, ja laten we nu maar gaan' Hoe sneller deze dag voorbij gaat hoe ik spanneder het vindt..

Ik zie mijn broertje Redouan en mijn neef Mohsin al met mijn koffers lopen, en gaat een steek door mijn hart en voel de tranen op komen maar kan me nog net in houden. Brahim en ik staan op en lopen langzaam weg. 'SLAAT OU SLAAM MA3LA...' schreeuwen mijn tantes ect. Ik geloof dat ik nog nooit zo nerveus ben geweest. Op het moment dat ik de voordeur uitloop krijg ik een brok in mijn keel, ik kijk naar het huis waar ik in ben opgegroeid, waar ik me veilig voel, waar ik sinds ik kleinsaf ben gaan wonen. Ik heb nog nooit ergens anders gewoont dit was mijn eerste huis. En nu, nu moet ik met een wild vreemde man een huis delen, een kamer, een bed, besef dat!

Bij die gedachten denk ik aan vanavond. Ohmygod! Shit denk ik dan bij mezelf, het huwelijksnacht.. Ik kreeg een brok in mn keel. Ik wil mijn 'eer' niet weggeven aan iemand die ik ken niet kent!
'Rachida lachen!' hoor ik de fotograaf roepen, en zet mijn beste neppe lach op. 'kijk elkaar aan!' ik zie uit mijn ooghoeken dat Brahim al mijn richting opkijkt. Langzaam daar ik mijn hoofd naar de richting van Brahim. Ik kijk in zijn mooie ogen. Even hoor ik niks meer zie ik niks meer behalve zijn mooie ogen 'hou ook haar hand vast Brahim' blijf in zijn ogen kijken.

Ik schud mezelf wakker ik zie dat Brahim ook schrok. Ik kijk uit schaamte omlaag 'kom op' roept de fotograaf weer we kijken mekaar diep in de ogen aan. Brahim glimlacht damn zijn glimlach. Ik lach terug, ja een spontane glimlach! Even knijpt hij in mijn handen. Na een zijn we klaar mrt fotos maken mochten we eindelijk weg. *
   
    *Onderweg naar de zaal*

'Hey! ik ben Jaouad, de beste vriend van Brahim'  ik zie opeens een knappe jongen voor me staan en steekt zijn hand uit. Ik laat de hand van Brahim los en steek mijn versierde henna hand uit 'hey ik ben Rachida' 'leuk stelletje' roept hij met een knipoog. " haha oke vandaag ben ik jullie lekkere/mooie chaffeur' en kijkt ze3ma heel sexy naar me, ik moet lachen om zijn opmerking. Hij opent het portier voor me, op dat moment zie ik dat de neggafa al aan komt rennen 'shit heb je haar weer!' roep ik. Ik zie dat Brahim en Jaouad lachen. 'smehlie, smehlie!' roept ze tegen iedereen die voor haar staat. 'Rachida moet ik je helpen?' Net wanneer ik op haar vraag wil beantwoorden, pakt ze mijn takshita op en helpt me de auto in 'had niet gehoeven' roep ik sarcastisch.

Ik zie dat Brahim omloopt om ook in te stappen. 'hij is een goede jongen, maak je geen zorgen' zegt Jaouad liefjes 'hij doet geen vlieg kwaad. Zorg alsjeblieft goed voor hem' Ik kijk hem met een glimlach aan en zeg dat ik het zal doen. Als ik opzij kijk zie ik dat Brahim met een jongen praat die sprekend op hem lijkt, zeker zijn broertje. Ze omhelzen elkaar en hij loopt naar de auto. Als hij naast me komt zitten zegt hij 'dat is mijn broertje Noufal'  'dacht ik al hij lijkt sprekend op je'  'en wat mag uw bestemming zijn meneer en mevrouw Chamout?' zegt hij lachend. Op dat moment voel ik de tranen opkomen die ik niet meer kan inhouden. Ik wil helemaal geen andere achternaam. Als ik naar mijn zakdoekje zoek zie ik dat Brahim al een zakdoekje al zijn zakken haald 'alsjeblieft' 'dankjewel' 'shit heel mijn mascara naar de kloten' ik hoor Brahim lachen.
Ik veeg mijn tranen af en zorg ervoor dat ik er weer goed uit zie. Hij pakt mijn hand vast, knijpt er zachtjes in en zegt 'komt In Sha Allah wel goed' Voor de rest van de rit was het stil en hoorde je alleen Jaouad die lelijk mee zong met het muziek..

-----------------------------------------------------------
Stemmen graag! .. ❤