Brahim & Rachida (af)

#35

Rachida

Ik loop naar de pan waar aardappels in zitten en roer het door elkaar. 'Geef maar, doe ik wel' zegt Anouar als hij zijn jas op de stoel neergooit en de lepel van me overneemt.

Hij is echt gewoon een kopie van Brahim alleen zie je wel dat hij jonger is, maar verder die ogen, die mond, die neus, precies hetzelfde.

'Je lijkt echt op je broer'
'vind je?'
'Ja, echt 2 druppels water'
'ik hoor het wel vaker hoor, alleen zeggen ze dan dat ik de knappere versie ben van hem'
'hahahaha dan moet je wel heel leuk zijn'.

Ik schrok van wat ik net zei. Ik hoop maar dat hij het niet heeft gehoord.

'Jaa wollah wel' zegt hij en blijft dan door praten, gelukkig maar.

Ik kijk naar de deur of ik Brahim zie staan, maar gelukkig staat hij er niet.

'wil je die kipfilet omdraaien' en ga dan verder met mijn salade.

Koken is altijd mijn grote hobby geweest. Ik stond vroeger toen ik klein was altijd met mijn moeder in de keuken en heb dan ook heel goed leren koken. 

Brahim en Anouar zitten al aan tafel te wachten op het eten.

Na een kwartier kom ik met de borden aanlopen en neem dan ook een plaats aan tafel.

'Oh shit de salade' net wanneer ik op wil staat zegt Anouar al 'blijf, ik pak het wel' en loopt dan naar de keuken.

'Hoe doe je dat?' vraagt Brahim.
'Hoe doe ik wat?'

En keek hem vragend aan.

'Hem aan het werk krijgen in de keuken, ik heb hem nog nooit in de keuken zien staan'
'owh haha hij heeft hetzelf aangeboden'
'oke de salade is er en nu kunnen we beginnen' roep Anouar als hij gaat zitten.

'Zied aanvallen' roept hij weer en begint volop te eten.

Ik had wat gebakken aardappeltjes gemaakt met kipfilet met allerlei soorten kruiden en nog natuurlijk wat salade.

'Pfff ik weet niet wat je allemaal wel of niet kunt maar koken, maar dit is gruwelijk ah sahbi' zegt Anouar als hij over zijn buik wrijft .

'dankje' en gun hem snel een glimlach.
'Ik ben het helemaal met hem eens' zegt Brahim met een volle mond.

'dankjewel' en keek verlegen weg. Als we eindelijk uitgegeten zijn, begint Brahim al om te ruimen.

'Geef maar ik doe het wel, ga maar met je broertje praten ofzo'  en neem de borden van hem over en ruim de tafel op.

Ik heb afleiding nodig ookal is het schoonmaken.

Ik hoor ze binnen lachen en praten. Ik pak 2 blikjes redbull en een zak chips, en leg het bij ze op tafel.

'Ik ga slapen, Anouar jou zie ik nog wel he'
'dat sowieso tot je helemaal gek van me word'
'nou beslama dan'.

Ik lig in mijn bed te denken en te woelen. Ik had nog net slaap en nu is het verdwenen. Ik hoor ze lachen, ze hebben heel wat bij te praten. 

Morgen ga ik naar huis, naar mijn lieve moeder, moet nog wat spulletjes ophalen.

Ik zat te denken of ik ze niet moet uitnodigen, mijn familie en zijn famili. Ze kennen elkaar nog niet echt. Wil ik zijn familie wel echt leren kennen? Ik zou wel moeten. Ik moet een goeie indruk maken.

Ik nodig ze morgen uit en dan ga ik koken. Maar morgen ga ik eerst naar huis. En val dan met moeite inslaap.

Brahim

'Pff dus nu heb je met Naoual, waarom ben je niet serieus man. Je bent al 19, denk aan je toekomst voor wewa dat voor je doet' zei ik tegen Anouar.

'Rustig, ik ben nog te jong om aan de toekomst te denken, ff kijken wat voor meiden er nu rond lopen' 
'waarom hou je het niet bij 1 dame, neem een net dame waar je een toekomst mee hebt' 
'mohiem we hebben het er nog wel over. Het is al 11 uur. Ik ga naar huis moet morgen naar school' 
'is goed, ik hoor nog wel van je'  'zekers, na wat ik vandaag heb gegeten zul je me nog heel vaak zien!' 'haha bolle, je bent welkom. Doe de groetjes thuis he' 
'zal ik doen broer' en loopt dan weg.

Ik weet 100% dat hij dat toch gaat vergeten maar oke.

Ik ben kapot moe van de vlucht. Ik loop naar de slaapkamer en zie Rachida daar liggen.

Ik trek snel mijn kleren uit en ga bij haar liggen.

Langzaam aan beginnen de ellende..

-----------------------------------------------------------Stemmen zou lieff zijn ehh ❤