Brahim & Rachida (af)

#16

Waarom moet het zo gaan? Waarom..

Brahim

Ik loop samen met Rachida door de stad. We hebben nog geen woord gewisseld met elkaar en deed ook erg kortaf tegen haar in het hotel, maar ik was even chagerijnig. Ik denk weer aan Samira ik krijg dat laatste zinntje maar niet uit mijn hoofd! 'en dat allemaal voor JOU' hoe ze die 'jou' benadrukte het leek net alsof ze mijn hart uit mijn lijf had getrokken en er heel hard op ging stampen, ik had haar nog geprobeerd gerust te stellen, maar het mocht niet baten.

Ik kijk naar Rachida ik heb spijt van dat ik zo tegen haar deed. Ze kijk om zich heen heel verbaast van alles dat ze zag. Ze zag er verbluffend uit wow ze had zich niet beter kunnen kleden, en op dat moment denk ik aan de vorige nacht toen ik haar onder de douche zag staan huilen, snel schud ik die gedachte weg wil niet zo over haar denken.

Ik ga wat dichter bij haar lopen, ze slingert een beetje met haar tasje het ziet er echt lief uit. "ehmm..heb je misschien een voorkeur waar we gaan eten?" "nee niet echt maar ik denk dat we wel een leuk restaurantje tegen komen" zegt ze en kijkt meteen weer voor haar uit. 
Na een paar minuten lopen vinden we een leuk reataurantje met live muziek, en we gaan op het terras zitten en bestellen wat te drinken en weer kijkem we zwijgend voor ons uit.

Rachida

Ik begrijp niet waarom hij zo kortaf deed net in het hotel. Ik vraag het ook alleen maar uit beleefdheid alsof het mij wat boeid denk ik boos, maar ik laat het niet merken anders denk ie nog dat ie makkelijk over me heen kan lopen, en dat is niet zo ! Bijna komen de tranen weer naar beneden. ik heb de afgelopen dagen zo veel gehuild dat ik geloof dat ik 2 kilo ben afgevallen en veel at ik ook niet. Brahim vroeg me net of ik een voorkeur had naar waar we zouden kunnen gaan eten. Nou nee niet! Ik krijg toch geen hap door mijn keel.

We zaten op het terras maar voor ons uit te kijken, er waren hier veel touristen en het was heerlijk weer net als Marokko.
Ik zie uit mijn ooghoeken dat Brahim steeds naar me kijkt maar schenk hem geen aandacht. Ik genoot van de warmte, de mensen en het muziek dat ik hoorde. "can i take your order?" zegt de ober. Ik koos wat uit het menu wist mijn god niet wat het was. Brahim nam het zelfde na-aper dacht ik. "dus" zeg hij opeens "dus...." zeg ik met een fake-glimlach. "sorry dat ik net zo kortaf deed in het hotel" alsof hij mijn gedachte kon lezen. "maar het is zo dat...ik belde mijn moeder en dacht weer aan wat mijn vader me had geflikten.. het spijt me" "maak niet uit" zeg ik en nam een slok van mijn drinken. We begonnen een gesprek over koetjes en kalfjes merendeels ging het over onze jeugd, waar en hoe we die mee maakte.

Ik heb echt gelachen. Het avondeten was echt gruwelijk! Na het eten namen we nog wat frisdrank. "dus ik had heel wat problemen veroorzaakt" zeg Brahim toen hij net bij kwam van zijn lachbui waar ik nog in zat "ik zou echt niet bij jou op school willen zitten!" en weer beginnen we te lachen. Brahim rekende af, en liepen weer terug naar het hotel, en onderweg ging het zo door ik heb in geen tijden zo veel gelachen, ik was toen helemaal kapot van binnen, dat is wel logisch toch? Ik heb nog een zonnebril gekocht bij een van die kraampjes die langs de weg stonden en Brahim dezelfde maar dan voor heren.

"Oeff mijn voeten pijn wollah" zeg ik als ik op het bed plof " dat jullie op die hakken kunnen lopen is al een kunst opzich!" "haha moet je ook is proberen het wend!" "i'll pass" " ik spring even onder de douche" zegt Brahim die nog helemaal in zijn lachbui zit "is goed" ik liep naar mijn koffer en haalde er een hemd uit trok hem aan. Ik kamde mijn haren en deed een simpele losse knot. Ik voor de spiegel naar mezelf te kijken en gaf me zelf snel een knipoog.
Ik ben wel wat al aardig bruin geworden, al zeg ik het zelf. Automatisch keek ik achterom naar het bed ik keek en meteen gaan mijn gedachte naar de vorige nacht toen hier de "liefde" ze3ma werd bedreven yeh righ! Weer komt die boosheid omhoog en sla uit woede op kussen die ik daar zie. Waarom? denk ik weer. Ik denk dat ik daar nooit antwoord op zal krijgen. Ik ga op het bed liggen en pieker nog een beetje over Ismail hoe ik dat ga doen en val met die gedachten inslaap..

-----------------------------------------------------------
Stemmen graag! ❤