Brahim
'Zullen we?' Vraag ik aan Rachida als ik in een rolstoel binnen kom rijden. 'hahaha, nieuwe wagen?' vraagt ze me onder het lachen door 'vind je hem mooi nigh? Kijk die velgen!' en maak een rondje. 'Hahaha mijn droom wagen'. Ik sta op en loop naar haar toe met de rolstoel. 'Kom dan, kunnen we gaan' 'ik loop wel' en ze staat dan op van het bed. 'Beter ga je dat risico maar niet nemen' en rol de rolstoel tegen haar benen 'zied, zitten jij'
met tegenzin gaat ze zitten. 'Gordels vast!' En draai haar snel om. 'WROEMMM!!' en race dan de kamer uit. 'Ewilliee harderr' hoor ik Rachida roepen. 'Ayay kapitein'. We leken net een stel kinderen van 10 die een winkelwagen hadden gevonden op straat.Aan het einde van de gang zien we een zuster lopen 'stop stop' zegt Rachida. We zagen de zuster al kijken, maar deden net alsof we haar niet hadden gezien. We blijven recht voor ons kijken met een serieuze blik, alsof er niks is gebeurd. Maar ik moest mijn lach echt in bedwang houden. Zodra we de zuster voorbij waren, rende ik weer naar de liften. 'Als we zo doorgaan kunnen we meteen door rijden naar de eerste hulp' zegt ze als ze de haren uit haar gezicht haalt. 'Nee dat laat ik niet gebeuren' niet weer dacht ik. De liften opende zijn deuren en stapte en drukte op BG (begane grond)
'Moet ik je helpen' vraag ik aan Rachida als ze plaats neemt op de bank. 'Nee lukt wel' en ze gaat dan liggen. Ik pak snel een deken en een kussen uit de kast en loop terug naar Rachida. Ik help haar met haar schoenen uit doen en doe de kussen onder haar hoofd en dek haar toe. 'Dank je' zegt ze met een zucht als ze eindelijk ligt. 'Heb je iets nodig, drinken, eten?' 'mag ik de afstandsbediening en thee alsjeblieft' en kijkt me lief aan.
Ik geef haar de afstandsbediening en loop dan naar de keuken om thee te maken. Ik pak 2 koppen en een pak koek en loop dan terug naar de woonkamer. Ze ligt daar een beetje ongeinteresseerd tv te kijken. Ik ga naast haar op de bank zitten en geef haar een kopje thee.
Ze neemt een slokje en legt het weer op tafel. 'Hoe voel je je? vraag ik haar als ik met mijn hand over haar gezicht ga. 'Goed' zegt ze zachtjes.Ze pakt mijn hand vast die net langs haar wang ging. Ik voel haar zachte handje op de mijne, onbewust bracht ik mijn gezicht dichter bij die van haar. Ik sloot mijn ogen en kuste haar. Ik weet niet hoe lang het duurde maar het voelde goed. Ik voelde haar hand naar mijn nek gaan, en streelde mijn nek. Ik ruste met mijn hoofd op die van haar. Ik keek haar aan, en haalde een pluk haar uit haar gezicht. Ik sloot mijn ogen en ging weer verder waar ik mee bezig was.
Het voelde zo apart, alsof er echt liefde bij kwam kijken. Zou er liefde zijn? Zou het er nu eindelijk zijn?
'Ow oeps!' hoorde ik opeens achter me. Snel draaide ik me om en zie Jaouad staan met zijn handen voor zijn ogen. Ik ga recht op zitten 'mag ik kijken?' hoor ik hem roepen. 'Jaa' antwoordde Rachida die ook recht op was gaan zitten. 'Sorry, ikke dachte- laat maar, wat doe jij hier?' vraagt hij haar als hij naast haar gaat zitten. 'Mocht weg daar' 'gezellig weer hier' 'jup'. Jaouad stond opeens op en liep naar de gang. 'Kijk eens' en houd 2 tassen omhoog 'etennn' 'had niet gehoeven' zeg ik als ik in de tassen kijk.Tijdens het eten waren we een film aan het kijken, ik.stikte bijna in het eten van het lachen. Ik ben zo gelukkig op dit moment. Mijn beste vriend, mijn broer, Jaouad die ervoor zorgt dat we aan 1 stuk door lachen. Het gaat eindelijk goed en dat ging een lange tijd niet zo. Ik hoop echt dat het zo blijf, het kost te veel energie.
Het ging een tijd echt slecht, ik was bijna begonnen met drinken, heb dat nog net kunnen stoppen. Ik dacht er zelfs serieus over na om gewoon weg te gaan, niemand wat te laten weten en dan ergens anders op nieuw beginnen. Ik voel mijn telefoon opeens trillen in mijn zak. Ik haal mijn telefoon uit mijn zak en zie dat ik een appje heb ontvangen;
Waarom laat je niks van je horen,
Ik wil je zien, horen,
Ik mis onze tijden Brahim!
Liefs S.Tfoe waarom moet ze het moment verpesten. Ik wis het berichtje snel en doe mijn telefoon uit. Morgen meteen weer een nieuw kaartje halen. Ik schuif dichter aan bij Rachida en denk niet aan Samira.
Rachida ligt met haar rug tegen mijn schouder, en zie dat ze inslaap is gevallen. 'Ik ga man' zegt Jaouad als hij opstaat. 'Zorg goed voor haar' zegt hij als hij naar Rachida kijkt.
'Tuurlijk' ik wil opstaan om met hem mee te lopen naar de deur. 'nee blijf zitten, ik kom er wel uit. Thallah' en loopt dan weg.Ik probeer haar zo voorzichtig mogelijk op te tillen. Ik kijk naar haar lieve gezichtje, en loop met haar in mijn armen naar onze slaapkamer. Voorzichtig leg ik haar op bed en dek haar toe. Geef haar een kus op haar voorhoofd. Ik ga nog even de woonkamer opruimen om daarna ook naar bed te gaan.
Helemaal uitgeput ga ik op het bed zitten, ik doe mijn broek en shirt uit en ga dan in bed liggen. Nu begrijp ik waarom ik dit bed had gekocht. Damnn hij ligt zo lekker. Ik doe mijn ogen dicht, en voel de arm van Rachida om mijn middel. Ik sla mijn arm om die van haar en val zo inslaap
-----------------------------------------------------------Stemmen graag! ❤

JE LEEST
Brahim & Rachida (af)
RomantizmMarokko.nl ------------------------------------- (Versie van: Wat uit dwang begon werd liefde') (NIET MIJN VERHAAL!) #17'04'17 #1 in romantiek - Mocht de schrijfster van Marokko.nl er niet mee eens zijn dat haar verhaal op Wattpad staat, wil ik gra...