Brahim & Rachida (af)

#5

Echt een ezel ben ik wat doe ik hier ook. 'ik ga ff een sigaretje roken' ik sta op en loop de kleedkamer uit..

Brahim

Als ik door de gang loop zie ik allemaal mensen op me aflopen. 'ewa Brahim mabrouk' Ik zie ze praten maar hoor niks, ik blijf denken aan Rachida waarom heeft ze zo veel invloed op me! Ik begrijp er niks van. Ik denk terug aan het moment toen we elkaar diep in de ogen aan keken ik was gewoon helemaal van de wereld, zij was op dat moment mijn wereld. Ik schrik bij die gedachten! Hoe kan ik dat nou denken? Ik ken haar niet eens het is een vrouw waar ik verplicht mee moet trouwen, ik kan haar niet leuk vinden.

Ik word ruw uit mijn gedachten verstoord door Jaouad die kei hard 'ewa bro!' roept hij lachend 'haal me hier weg" fluister ik, 'ehmm sorry heren maar mag ik Brahim ff voor mezelf hebben wil nog 1 laaste moment met hem hebben dat ie vrijgezel is'  Ik ga lach om zijn opmerking. Hij is echt een toffe gozer, ik ken hem al sind ik 8 was, ik kwam bij zijn straat wonen.
Hij was mijn buurjongen, we wonen maar 2 huizen verder. Sinds de eerste keer dat we elkaar spraken zijn we vrienden voor het leven geworden. 'sorry heren' zeg ik en ik loop met Jaouad mee naar buiten.

We gaan zitten op een bankje e die ik eerst schoon veeg want anders word mijn pak vies. 'dus' zegt Jaouad als hij een sigaret op steekt. 'leuke meid die Rachida, had eerder een heks verwacht' ik steek ook een sigaret en neem een hijs van mijn sigaret en zeg 'had ik ook verwacht' 'raar man' zegt Jaouad uit het niets 'je gaat gewoon trouwen' ik weet nog toen we voor het eerst een meisje een kusje gaven, damnn dat was al een hele stap in ons leven en nu ga je trouwen" Ik lach als ik terug denk aan dat meisje. 'Yasmijn' zeg ik rustig. 'Jaa man echt een engerd was dat' "haha jij spoort niet man".

Ik neem een laatste trekje van mijn sigaret en gooi het weg en sta op. Ik loop met mijn handen in mijn zakken te ijsberen, ik hoor Jaouad praten en lachen. Maar mijn gedachten zaten bij Rachida. Vanavond zie ik haar echt dan voel ik haar en ruik ik haar en proef ik haar.
"zullen we gaan?" zeg ik tegen Jaouad 'ja ze zullen nu toch wel klaar zijn' op dat moment dat ik weg loop hoor ik Jaouad zeggen 'Brahim' 'Ja?' en ik draai me om '1 ding moet je weten ik ben er altijd en zul er altijd voor je zijn, niets of niemand zal tussen ons komen!' Ik kijk hem aan 'niets of niemand'

En omhels hem, voor tien seconden houden we mekaar vast. "ewa zied Rachida wacht op je, en de meisjes wachten op mij!" "hahaha kom" samen lopen we naar binnen. als ik bij de kleedkamer deur aankom klopt ik, "wie is daar? " hoor ik de negaffa roepen "Brahim" "ow binnen" op het moment dat ik open doe draait Rachida zich om. ik sta versteld. ze ziet er prachtig uit. Ze heeft een hele mooie witte jurk aan en haar haar is opgestoken een heeft een beetje make-up op. op het moment dat ik door heb dat ik staar hoor ik haar zeggen "gaat het?" shit shit sukkel denk ik in me zelf ik word helemaal rood "ehmm ja ja gaat goed" shiit! "je ziet er prachtig uit" zeg ik vol bewondering.
"zullen we gaan?" zegt de negaffa, ik loop naar de deur en wacht op Rachida. Ze komt naast me staan ik pak haar hand vast het voelde zo goed aan. Ik vond het een vreemd, maar toch voelde het goed..

-----------------------------------------------------------
Stemmen graag! ❤
-X- Farah&Iman❤