Brahim & Rachida (af)

#24

Brahim

Ik loop zo snel als ik kan naar beneden zonder op te vallen bij de andere gasten. Wat een klootzak hoe hij aan haar hing. Hij moet gewoon bij haar uit de buurt blijven, klaar!
Ik zocht ze terwijl ik over het zand liep.

Het zand was fkk heet, maar ik voelde amper wat door mijn boosheid.
Huh waar zijn ze?

Ik sta even stil 'fuck' zeg ik zacht en kijk onopvallend om me heen. Ik zie ze al zitten en loop zonder te denken er meteen naar toe.

Ik zie dat ze voor voorover gebogen zit met haar handen tegen haar gezicht. De 'klootzak' ziet me na een tijdje aankomen lopen en kijkt me aan.

'Mag ik even storen' zeg ik als ik hem emotieloos aankijk  'wacht laat me raden jij bent Brahim zeker?' zegt hij  met een grijs op zijn gezicht die ik graag weg wil slaan. 'En wie mag jij dan wel niet zijn?' 'Nouafal aan genaam.'

Ik blijf hem strak aankijken en schud zijn hand en hou hem strak en stevig vast.

Rachida is inmiddels al opgestaan en erbij komen staan 'mag ik weten wat je komt doen?' zegt ze terwijl ze haar handen in haar zij legt 'ja, ik wil met je praten alleen' 'ik heb daar geen zin in, dus als je het niet erg vind heb ik liever dat je nu vertrekt' en zie nu pas dat haar ogen helemaal rood zijn.

'Heb je gehuild?' vraag ik zachtjes. Ik was echt bezorgt om haar. 'nee dat is.. eh ik kreeg zand in mn oog' kon ze niet wat beters bedenken, denk ik bij mezelf. 'Wat is er gebeurd Rachida' 'er is niks gebeurd' zegt Naoufal als hij opstaat.  'luister gozer' zeg ik als ik me naar hem omdraai 'ik zeg je jou 1 ding kowed van hier en laat me je nooit meer zien, laat haar en mij met rust saff!' 'zodat je haar weer kunt kwetsen, je weet niet wat je met haar doet man en j..' hij kon zijn zin niet afmaken door Rachida.

'Nouafal, laat het, het is al goed. Ga maar' 'weet je het zeker Rachida?' 'Ja, dankje' hij fluisterd wat in haar oor en knikt naar hem.

'Tfoe homo' hoor ik als hij langs me loopt. 'Zeg het in mijn gezicht dan! Als je zo stoer doet, zeg het dan hard op dan!' Nu heeft hij mijn echt woedend gemaakt. Hij draait zich en loopt weer mij kant op 'tfoe homo en nu?' zegt hij als hij koel in mijn ogen kijkt.

Ik kon mezelf niet in bedwang houden en voor ik het wist voelde ik zijn gezicht tegen mijn vuist en hij viel op de grond. 'wat doe je!' zegt Rachida paniekerig als ze naar hem toe loopt en hem ondersteund 'het, het was niet mijn bedoeling'

Hij staat op en wrijft over zijn kaak. Ik was geschrokken, dit was niet mijn bedoeling, maar hij vroeg er zelf om.

Rachida komt voor me staan  'Ik ken je nu 4/5 dagen en in die 4/5 dagen heb jij me meer geflickt dan wat er heel mijn leven is gebeurd. Ik wou je de kans geven alles uit te leggen, maar die heb je bij deze verknald. Waarom moet je alles verstoren en verpesten. Je bent er wel goed in, dus als je het niet erg vind, heb ik liever dat je nu vertrekt!

DAMNN! Deze woorden raakte me. Ze bleef me aankijken zonder enige emotie te tonen. Nouafal had inmiddels zijn bloed weggeveegt meskien.

Ze doet net als of ik er niet ben. Wanneer ik geen zin heb in Rachida en Nouafal loop ik gewoon weg. Ik kom wel straks erachter waar ze straks overnacht.

-----------------------------------------------------------
Stemmen graag! 😊❤