Brahim & Rachida (af)

#55

Rachida

We zijn nu onder weg naar de zaal, we bespreken samen met de catering en de decoratie. Ze heeft een thema gekozen ze wil alles donkerblauw met wit. Het zou me echt leuk lijken, je eigen trouwfeest organiseren. Het enige wat ik bij mijn trouwfeest heb gedaan is ben gaan opdagen, verder heb ik niks gedaan of besloten. Ik zuchte diep. Noura is aan de telefoon, juist ja met Amine. Ik hoor haar lachen en praten over de verloving. Precies op dat moment gaat mijn telefoon af, 'met Rachida' roep ik als ik mijn telefoon opneem. 'Hey met Brahim, hoe gaat het?' 'Gaat z'n gangetje, met jou?' 'ja goed, dat wou ik ff horen'.
Ik vond het zo lief, hij belde alleen om te vragen hoe het ging.
'Wat lief, ben blij dat het ook goed gaat met jou'
'Ik ben nu vrij van mijn werk, waar ben je nu?' vroeg hij 'ik ben met Noura onderweg naar de zaal bij umh.. Weet je ik kom je wel ophalen' 'ja beslama' 'beslama' en leg dan mijn telefoon neer. 

'Zied naar achter jij' roept Brahim als hij het portier van Noura opent, die natuurlijk nog steeds aan het praten is met Amine. Ze schenkt hem geen aandacht en stapt onbewust uit en doet dat op haar eigen tempo.
Brahim was naast me komen gaan zitten, en Noura stond nog buiten, die was al een tijd bezig met instappen. 'Hey' en kijkt me aan liefjes aan. 'Haay' en lach naar hem. Hij keek me wat te lang waardoor ik me ongemakkelijk voelde 'wat is er?' 'Niks' zegt hij met een glimlach. We trokken elkaar aan als magneten, en voor ik het wist waren we aan het zoenen. 'Iieewwll! Dat word 6 maanden therapie!' roept Noura vanaf de achterbank. Snel maakt ik me los van hem. Shit! Ik zag dat Brahim rood werd en ongemakkelijk voorzich uitstaarde.

'Ga verder' zegt Noura aan de telefoon tegen Amine. Ik was gelovig zo rood dat ik op ontpoffen stond, en laten we het dan maar niet over Brahim hebben. Ik pak een spiegel uit mijn tas en mijn MAC lipstick (matte bordeaux)  en deed het op mijn volle lippen. Ik zag dat Brahim ook wat lipstick op zijn wang had, ik tikte hem aan en wees naar naar zijn wang,
hij begreep me niet. Ik keek snel naar Noura en zag dat ze diep in gesprek was.
Snel veeg ik de lipstick van zijn wang, voordat ze weer begon te schreeuwen.
Ik startte de auto en reed weg. 

We liepen met z'n drieeen naar de ingang van de zaal, iedereen keek ons raar aan omdat Brahim en ik de slappe lach hadden. 'Stop! Wollahmeh is grappig' roept Noura boos.
We lagen helemaal in een deuk, omdat ze net gevallen was en haar iphone stuk is gegaan.
'Noura, hoe ziet de grond er van dichtbij uit' roept Brahim onder het lachen door, net toen ik bijna bij was gekomen. Met de slappe lach liepen we de zaal binnen, de tranen bleven komen. 'Whaha Noura is niet erg hoor! Maar jammer dat we het niet hadden gefilmd' en begonnen opnieuw met lachen. Ik zocht zo snel mogelijk een stoel om op te zitten, ik was helemaal buiten adem van het lachen. Eindelijk vond ik een stoel, en Brahim kwam op mijn schoot zitten. 'Aahh!! Bolle sta op' en probeerde hem weg te duwen. 'Kom ruilen' hij stond op en trok me mee, hij ging zitten en trok me op zijn schoot. Ik zat nog steeds in mijn lach bij toen ik haar opeens zag kijken. Mijn lach stierf op mijn lippen. Ik voelde haar haat, die blik, die houding. Alleen al daaraan kon je uitmaken dat ze me haat, maar dan ook echt haat uit de grond van haar hart.

'Wat is er?' vroeg Brahim. Ik antwoordde niet, dat was niet nodig want hij draaide zich naar haar toe en zag haar al staan. 'Ow' 'deze of deze?' roept Noura als ze naar ons toe komt lopen 'hallo, deze of deze?' en houd dan 2 kleuren takshitas voor ons neus.
Ze kijkt ons geirriteerd aan en volgt onze ogen, 'aha' zegt ze als ze bij Samira aankomt. 'HALLO MAG IK JILLIE AANDACHT! WELKE VAN DEZE 2' we keken geschrokken naar Noura, en wijzen allebei dezelfde aan.
We moesten lachen. 'Trek je er niks van aan' fluistert Brahim in me oor, ik knikte maar wat en loop dan naar Noura toe die daar alleen stond.

We hebben het met de catering over het eten als Samira er bij komt staan. Ik negeer haar en praat dan verder met de catering. 'Jaa met kip' zeg ik dan. 'Nee met vis' zegt Samira als ze naast me komt staan. Ik gunde haar 1 van mijn gevaarlijk blik en ga dan gewoon weer verder met die man. 'We moeten geen kip, we nemen de vis' roept ze er doorheen. Ik draai me naar haar om 'nee, geef dan een eigen feestje en dan mag je je eigen vis nemen saffie'. Ik draaide me net om naar de ceteraar toen ik werd geduwd. Waar haalt ze het lef vandaan om mij aan te raken! Ik hield me in omdat ik geen ruzie wil omdat er bijna een trouwfeest is. Ik hoef  geen lelijke krasjes op mijn gezicht van haar hekse nagels.

'Luister Samira, ik vergeef het je dit keer' en liep weg met de ceteraar toen ik weer een duw voelde.
'En wat ga je nu doen?' Vroeg ze schijnheilig. Mijn bloed kookte, ik kon mezelf niet in bedwang houden en draai me naar haar om. En gaf haar een rechtse tegen haar oog en zag haar tegen de grond aanvliegen.
'Dit, ah slet'. Brahim en Noura kwamen al aangerend onze kant op. 'Wat, wat is er gebeurd' vraagt Brahim verbaast, ik zag aan Noura dat ze moeilijk haar lach kon inhouden.
'Ze is vast vergeten dat ik 3 jaar thaiboks heb gedaan. Gaan jullie mee naar huis, alles is geregeld'
Ik liep naar Samira toe en bukte naast haar neer. 'Doe dat nooit meer'.
En trok onopvallend aan haar haren.
Ik pakte mijn tas en liep de zaal uit.

-----------------------------------------------------------
Stemmen zou lieff zijn! xFaatje❤❤