Brahim & Rachida (af)

#43

Rachida

Langzaam open ik mijn ogen, en kijk door een kiertje van de gordijnen naar buiten. De bladeren die van de bomen zijn afgevallen worden door de wind ophoog geblazen en zweven rond. Ik hoor het regen tegen het raam tikken. Snel trek in de deken over me heen en draai me nog een keer om.

Ik moet er eigelijk uit maar heb helemaal geen zin. Opeens zie ik dat Brahim zijn hoofd ook onder de dekens heeft gestoken, er komt een schorre 'hey' uit zijn mond, ik gun hem snel een glimlach.

We kijken elkaar aan, 'ook geen zin om eruit te gaan?' vraag ik hem zachtjes. 'Nee echt niet, het is zo koud!' zegt hij als zijn hele lichaam trilt. Hij komt dichter bij me liggen, hij kijkt me diep aan. Langzaam voel ik zijn lippen op de mijne, en liet het gaan.

Ik genoot van dit moment, tot hij zijn lippen van de mijne haalde. 'Ik.. ehmmm.. ik moet denk ik gaan' kwam er sullig uit. 'Ja, ikke ook' zegt hij. En sloeg de deken van ons af. Met moeite stond ik op, en trok snel mijn badjas aan. Snel liep ik naar de badkamer en nam een warme douch. Na de douch, kleed ik me om en begon aan het ontbijt.

Na het ontbijt ruim ik snel af om naar school te gaan 'moet ik je weg brengen moet toch die kant op' vraagt hij me, 'is goed ff mijn tas pakken'
Beter, dan hoef ik niet in deze kou met de tram. Meteen gingen mijn gedachtes naar Mohsin, stel hij ziet ons wat zal hij denken? Ik kijk er naar uit om hem te zien en krijg een glimlach op mijn gezicht.

Hoe dichterbijer we bij school komen? hoe zenuwachtiger ik word, zo stom maar ik wil liever niet dat hij mijn ziet met Brahim. Brahim stopt de auto achter mijn school. 'Ik kom vanavond iets later thuis, moet ff wat regelen voor werk' 'is goed doei'.
Snel druk hij een kusje op mijn mond en rijd dan weg.

Ik sta nog versteld achter als ik Mohsin naar me toe zie lopen. Shit shit shit, ook dat nog!
'Dag schoonheid" zegt hij als hij naast me komt staat, bij mij komt er niet meer dan een 'hey' eruit. 'Je broer?' vraagt hij nieuwsgierig 'gaat je niks aan', en loop dan door ik wil zo min mogelijk met hem te maken hebben. 'Oke, verder alles goed?' zegt hij als hij naast me komt lopen 'hamdoulillah, met jou?' 'Altijd hamdoullilah' zegt hij als hij me bij mijn arm vast pakt en me stil laat staan. 'waarom doe je zo?' 'hoe?' vraag ik sarcastisch 'zo, ongeintereseerd en sarcastisch, als je me niet om je heen wilt hebben moet je het zeggen' je moest eens weten dacht ik 'ik kan niet met je omgaan, op de manier die jij wilt' zei ik met moeite, hij knikte maar.

'Ga je mee?' zegt Mohsij als hij me aan mijn arm mee trekt.
Mohsin, Mohsin, Mohsin, dat is het enige wat er vandaag door mijn hoofd zwerft. Ik open de deur en loop naar binnen. Mohsin had me weer voor gesteld om me weg te brengen, hoe graag ik het wou heb ik het toch maar niet gedaan.

Ik loop naar de koelkast om te kijken of er iets is te eten. Het is zo stil hier, dat ben ik niet gewend. Normaal is het druk in huis en hoor ik overal geschreeuw of gelach. Dat mis ik het meest de drukte, hoewel ik er soms helemaal gek van werd.

Ik pak de telefoon om alaila te bellen. Na 6 keer overgaan neemt ze eindelijk op 'met Laila' antwoord ze als ze haar telefoon opneemt 'heey met mij, alles goed?' 'ja, met jou schat?' 'hamdoulillah, heb je zin om langs te komen ben alleen thuis en Brahim is pas laat thuis' 'ow sorry, maar ik kan nu echt niet, volgende keer' zegt ze met een zielig stemmetje 'maakt niet uit, dan spreek ik je nog wel, thallah' 'beslama' en hing op.

Ik besloot maar Assia te bellen. Die nam gelukkig wel snel op 'heey met Rachida' 'hallo hbiba, alles goed?' zegt ze enthousiast 'goed, met jou?' 'Jaa altijd toch' 'maar he kom je langs, iets eten en beetje kletsen?' 'ja leuk!'

Ik gaf de adres waar ik woon door en nam afscheid. Na dat ik had neer gelegd begon ik aan het eten. Ik zet wat muziek op van Mo temsamani en vergat even alles.

Ik was zo bezig met koken totdat Assia aanbelde. Ik droogde me handen snel af em deed de deur open 'kijk is' roept ze als ze een tas omhoog houd ' heb paar milkas meegenomen voor je'

Ze wist dat ik gek was op milka
'Omgg dankjewel' en begroet haar met 4 kusjes 'kom verder' en doe een stap opzij zodat ze er langs kan. 'home alone mah? vraagt ze als ze rond kijkt in de gang 'soort van' antwoorde ik toen ik naar de keuken liep. Toen ik de woonkamer binnen kwam lopen zag ik haar bij het dressior staan en had een foto van Brahim in haar handen.

'Je broer?' vroeg ze nieuwsgierig 'nope' 'neef?' 'nope' 'beschikbaar?' vroeg ze hoopvol 'nope' 'ewa vertel dan!' vroeg ze. Ik hield mijn hand omhoog ze keek er naar en keek me weer aan 'nou?' Weyow deze chimmie ehh..

En bewoog met mijn ringvinger. Ze sloeg haar handen tegen haar mond 'ewillie nee?' hoorde ik er tussen door komen 'jawel' 'nee!' 'Jaa' 'hoelang al' vroeg ze toen ze mijn ring aan het bewonderen was. 'Ga zitten en dan vertel ik je alles, ff het eten pakken'

Ik had haar letterlijk alles verteld, van het begint tot het eind. Het voelde goed om het iemand te vertellen.
Ik moest het toch ooit kwijt. Ik hield het natuurlijk niet droog en Assia ook niet. We hebben daarna nog lekker gegeten en natuurlijk een film gekeken..

-----------------------------------------------------------Stemmen graag ... ❤~F