Brahim & Rachida (af)

#83

Rachida

Ik sluit me ogen en ik vergeet voor even alle drukte om me heen.
De schreeuwde Marokkanen als de boot tot stilstand komt etc. Maar al snel keer ik terug naar realiteit. Geschrokken draai ik me om en kom oog in oog te staan met Brahim.
Er gaat van alles door me heen, met name blijschap, verbazing en woede. Waar haalt hij het lef vandaan om me zo schaamteloos aan te raken?
Ik kan daar zo niet tegen he.
Aangezien er geen woord uit me mond kwam en we daar een paar minuten zwijgend stonden, liep ik maar zo snel weg als ik maar kon.
Ik zag iedereen druk naar beneden lopen richting de auto's. Ik liep terug naar de plek waar mijn ouders zaten, maar die was leeg. Vervolgens liep ik maar snel terug naar de auto, want het laatste wat ik wou is Brahim tegen komen. Aangekomen bij de auto's zag ik mijn broertje al ongeduldig bij de deur staan. 'Waar bleef je nou? Iedereen is al weg, behalve wij.'
Ik had nu echt geen zin in een onnodige discussie, dus deed ik maar de deur open en stapte vervolgens in de auto. Ondanks de drukte om mij heen was ik ver weg met mijn gedachtes. Ik haatte de drukte zodra je uit de boot rijdt. Politieagenten die extra streng doen om geld te ontvangen etc. Eindelijk, ik reed uit de poort van de douane.
En Rustig parkeerde ik mijn auto langs de weg en wachtte rustig af totdat ik mijn vader voorbij zag rijden. We vervolgde onze reis naar onze huis in Marokko.

-
Eindelijk, mijn bedje. Ik deed me schoenen uit en ging lang uit op me bedje liggen, maar helaas werd de pret al snel bedorven. Ik hoorde mijn moeder mijn naam roepen en dus wist ik wat me te wachten stond. Een grote schoonmaakbeurt. Beneden aangekomen zag ik mijn lieve oma in de woonkamer zitten, wat ik haar gemist. Eigenlijk was zij de enige reden waarom ik nog naar Marokko kom. Nou ja en de zon en zee natuurlijk en niet te vergeten het heerlijk eten. Ik omhelsde haar stevig en mijn ogen werden vochtig bij het zien van haar tranen. Meskiena ze ziet ons (Redouan en ik) meestal maar 1 keer in het jaar. Na wat bijgekletst te hebben en het huis te hebben geschrobt, liep ik ik vermoeid naar boven. Hé hé eindelijk rust. Ik liep de badkamer in en nam een heerlijke lange bad. Zoals gewoonlijk werd ik weer verstoord tijdens het hebben van een beetje rust.

'Rachida wees snel!' Oeff! Kon hij niet eerder gebruik maken van de badkamer? En waarom moet hij zonadig hier een bad nemen?
'Als je zo dringend moet, maak dan maar gebruikt van de badkamer die beneden is!' schreeuw k terug.
Ik hoor hoe hij nog een keer op de deur bonkt en vervolgens antwoord  'Een leiding is daar gebroken ofzo'
Is me een beetje rust dan ook nooit gegund? Vermoeid stap ik uit de badkamer en doe snel een badjas aan.

----------------------------------------------------------
Jaja ik weet het, het is een korte saai deel. Stemmen zou wel lieff zijn❤ xF