Brahim & Rachida (af)

#59

Rachida

We zaten samen in onze badjassen op de bank naar netflix te kijken.
Het was een uur of 5 en we hadden niks gedaan behalve gegeten. En ik had het gevoel dat er niet echt veel zal gebeuren. 'Owja, mijn moeder had me een tas meegeven. Ze zei dat ik die aan jou moest geven' zei Brahim uit het niets. 'Wat zit er in?' 'Weet niet heb het meteen in de auto gegooit',
ik keek hem heel lief aan.

'Wil je m alsjeblieft gaan halen?'
'Eh maar-' 'please?' Hij keek me aan. 'I'll be right back' en stond op. Ik zette mijn luier proces voort en zakte onder uit op de bank. Na een tijdje kwam Brahim er weer, hij legde de sporttas op tafel, 'straks is het een lijk dat er in zit' zei hij droog, 'doenormaal gekkerd'.  Ik opende de tas en zag er een paar video banden, dvd's en fotoalbums. Ik haalde de grote fotoalbum eruit en deed m open. Ik schrok bij de eerste foto, en sloeg het meteen weer dicht sloeg, Brahim keek me vreemd aan. Hij sloeg de eerste bladzijde om en zag de foto. Hij deed de album dicht en stopte het terug in de tas. Ik was er nog niet klaar voor om het te zien, alle herinneringen terug te halen. Later, als we gelukkig zijn, ofzo, wat gelukkig zijn ook mag zijn.

Ik ben zo moe, we hebben vandaag niks gedaan behalve voor de tv gehangen. Ok dacht terug aan de vorige avond. Die Samira, pfff damn wat maakt zij het leven moeilijk zeg. Ik zet haar snel uit mijn gedachte en denk aan de leuke momenten. Ik was gister weer de ouder Rachida, de Rachida die veel lachte, de Rachida die van dansen hield, en die dan ook de hele avond door ging. Hoe ik met Brahim helemaal uit me dak ging,
Ik moest er om lachen. 'Waarom lach je?' vroeg hij toen hij naast me op de bank plofte. 'Gewoon' zei ik met een lachend, 'zeg ik wil ook mee lachen!' dringt hij aan. 'Oke ik dacht aan gisteravond, wij op de dans vloer'
Hij begon ook te lachen. 'Nu begrijp ik het' zei hij lachend. De bel ging en hield niet op, ik sprong op en liep naar de deur. 'Wie is daar?' vroeg voordat ik de deur open deed.

'Izze me, the man, de lekker ding aka Jaouaddd!! Doe snel open is koud' riep hij. Ik moest lachen en deed de deur open en ging zitten op de bank. 'Ewa people! riep hij toen hij de kamer binnen kwam lopen. 'Yo' zei Brahim gapend. 'Nog steeds moe van gister?' vroeg Jaouad toen hij ging zitten. Brahim knikte. 'Mag ook wel na dat showtje van jullie', we moesten lachen. 'Trouwens Ariana Grande heeft me gebeld, ze wou jullie in haar clip, remix van ga3 ga3 ya zoubida' zei hij droog. We moesten echt om die sukkel lachen. Ik stond op om eten te maken. Toen ik de keuken in liep, en naar wat lekkers gezocht kwam Brahim binnen. 'Rachida' zei hij toen hij naast me kwam staan, 'jaa?' en ging weer verder met mijn werk.
'Farida belde net' 'en?' ze ik ongeiterreseerd, want zij boeide me echt niet. 'Ik zeg niet dat het zo is, maar ik vraag het je gewoon saff?' ,
Ik draaide me naar hem om 'wat is er dan?' 'De negaffa is haar goude ketting kwijt die in de kleedkamer zat en Farida had je gezien in de kleedkamer, en ze vroeg zich af of jij die ketting had gezien'. Ik geloofde mijn oren niet, hoe durft hij dat te vragen. 'Meen je dat?' 'Ik beschuldig je niet maar ik vraag het je' ik legde al gauw de spullen neer en liep naar boven, naar de slaapkamer. En ging zitten op het bed, die heks wil me gewoon zwart maken. Brahim kwam de kamer binnen lopen. Hij keek me vragend aan , en wachtend op een antwoord op zijn vraag. Ik stond op ging voor hem staan, 'dat je het me vraagt zegt al genoeg. Die zus van je wilt me gewoon zwart maken' 'nee Rachida zo zit het niet. Dat zou ze nooit doen' ik moest lachen,
'Meen je dat nou? Je weet wat voor streken ze heeft uitgehaald, vanaf dag 1 mocht ze me al niet, en blijkbaar denk jij ook dat ik die ketting heb' ik draaide me teleurgesteld om. 'Nee tuurlijk niet, ik vroeg toch alleen of je hem had gezien en niet' 'nee Brahim, ik heb hem niet saffie. Dus bel die zus van je maar op en zeg dat ik hem niet heb en het zou me niks verbazen dat zij hem heeft'.

Ik liet Brahim in de kamer achter en ging naar beneden en maakte het eten klaar. Elke keer als ik denk dat het goed gaat, gaat alles weer mis, maar haar pak ik nog wel terug. Ik leg het eten op tafel, Brahim en Jaouad schoven aan. Wij zeiden geen woord totdat Jaouad de stilte verbrak,
'wat is er met jullie? Hebben jullie elkaar togen door geslikt ofzo' 'nee stil jij' zei Brahim. Ik voelde ongemakkelijk door Jaouad maar zei nog steeds geen woord. Nadat we hebben gegeten bleef Jaouad nog fftjes en veel later namen we afscheid van hem.

Ik kwam de douch uit lopen en liep door naar de slaapkamer waar Brahim ook was. Ik heb de hele avond al geen woord tegen hem gezegt.
Ik ging op de rand van het bed zitten en droogde mijn haar. 'Rachida?' zei Brahim zachtjes, 'hmm' 'ben je nog boos?' vroeg hij toen hij naar me toe liep. 'Waarom zou ik, ik word hier voor dief uit gemaakt'.

Ik gooide mijn haar naar achter en keek hem sarcastisch aan. 'Luister',
hij kwam naast me zitten en pakte mijn hand vast 'ik zweer het je, ik bedoelde het niet zo, ik dacht van misschien had je hem gezien, ik wist dat je hem niet had, maar ik wou gewoon bevestiging. Ik zou je nooit ergens van beschuligen en al helemaal niet van diefstal. Jij hebt een goed hart, je bent goed opgevoed, jij zou dat nooit doen'. Ik stond versteld van zijn woorden, ik kon nu nog onmogelijk boos zijn op hem. Ik glimlachte, 'saffie, maar het zit zo jouw zus mag me niet en dat weet jij zelf de rest van de wereld' 'oke ik geef je daar geen ongelijk in, maar weet je waarom ze zo doet? 'Nee' 'het was een jaar of 3 geleden, en ze had een jongen ontmoet, en ze wouden heel graag met elkaar trouwen. Toen hij bij ons thuis was gekomen om haar hand te vragen. kwam ik erachter dat ik hem kende. het was een ******/loverboy hij ging met meisjes en zette ze uiteindelijk achter het raam. En ik wou niet dat het haar overkwam en heb ik er dus voor gezorgd dat ze niet gingen trouwen, nadat het was gelukt,  konden ze niet meer trouwen en zei ze die dag dat ze mijn vrouw later het leven zuur zal maken. En nu ik eerder dan haar ben getrouwd, terwijl zij ouder is, vind ze het helemaal erg. Dus het is niet een persoonlijk iets' 'maar heb je haar verteld dat hij een loverboy is?'

Hij ademde diep in 'ja maar ze geloofde me niet, en sinds dien gaat het heel slecht tussen ons' en keek naar de grond. 'Vroeger waren we 4 handen op 1 buik, we deden alles samen, maar sinds dien spraken we elkaar niet eens, en als we elkaar zagen, deden we alsof we elkaar niet kende' Ik sloeg mijn arm om hem heen. 'Misschien moet je nog is met haar proberen te praten, en haar te kunnen overtuigen dat het voor haar best wil is' hij keek me aan. 'Daarom wist ik dat jij die ketting niet had. Jullie mogen elkaar niet, maar toch probeer je het goed te maken tussen ons'. Hij omhelsde stevig 'Aahh! Ik kan niet ademen!' riep ik. We begonnen te stoeien op het bed, en al snel veranderde in heel iets anders.

(Je weet toch boemboem dingen😳)

*Volgende ochtend*

Brahim en ik liepen door de kamer, we maakte ons klaar voor ons werk en school. Ik was druk opzoek naar mijn schoenen toen Brahim me riep. Ik liep naar hem toe en hij was aan de telefoon met zijn broer Karim.
'Maar ik moet werken' hoorde ik hem zeggen 'oke wacht'. Hij stond met grote ogen te kijken, 'wat is er?' zei ik verbaast. 'Hasna, de vrouw van Karim moet naar het ziekenhuis maar ze kunnen Ilias nergens kwijt..' nog voor hij zijn zin kon afmaken zei ik
'breng hem maar naar hier' 'saff oke' 'Karim? Rachida past wel op hem' en hing op. 'Oke, als jij me afzet bij mijn werk dan neem je de auto dan kun je hem halen bij het ziekenhuis' 'Okeh'

Ik verheugde me erop, het was zo een schatje die Ilias, een 10 maanden oude baby, zo vrolijk en zo een mooi jongetje. Ik hield ernorm van kinderen, kon me echt bezig houden met ze, maar ik zelf wil ze voorlopig nog niet. Ik liep de ziekenhuis binnen, naar de etage waar Karim stond te wachten. Toen ik de gang op liep zag ik hem in de verte al staan met een maxicosie naast hem. Ik liep snel naar hem toe 'hey gaat het een beetje?
Hij knikte. Zijn ogen waren rood

(ff wat anders, maar ik heb een zwakte voor mannen als ze huilen😭)

'Het komt wel goed In Shaa Allah, ik heb je ouders al gebeld, ze zijn onderweg. Ik neem Ilias mee, blijf jij bij Hasna' hij zei verder niks. Ik lachte en pakte de baby en wou weglopen. 'Rachida' zei hij, ik draaide me weer om, 'jaa?' 'Shokran, ik kon echt niemand anders vinden' ik lachte,
'het is al goed, ik doe het graag, Beslama' 'Beslama' en liep naar de lift toe..

-----------------------------------------------------------
Stemmenn graaggg! 😘❤ xFaartje