After (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 18

Harry verbreekt na een paar minuten de stilte. "Mag ik je wat vragen?"

De uitdrukking op zijn gezicht vertelt me dat ik nee moet zeggen, maar ik kan het niet helpen. "Natuurlijk."

"Wat wil je doen als je klaar bent met studeren?" Vraagt hij en ik lach. Dat is wel de laatste vraag die ik van hem verwachtte. Ik had verwacht dat hij me zou vragen waarom ik nog maagd ben of waarom ik niet drink.

"Nou, ik wil graag schrijfster of uitgeefster worden." Ik had het waarschijnlijk niet moeten vertellen, hij verklaart me toch wel voor gek. Ik vraag hem dezelfde vraag maar als antwoord rolt hij met zijn ogen. Ook goed. "Zijn dit jouw boeken?" Vraag ik hem, al verwacht ik geen antwoord.

"Ja." Mompelt hij.

"Welke is je favoriet?"

"Ik heb geen favoriet."

Ik zucht en friemel aan mijn blousje. "Weet Mr. Rogers dat je alweer op een feestje bent?"

"Mr. Rogers?" Ik snap het niet.

"Je vriendje. Hij is het braafste kind dat ik ooit heb gezien."

"Praat niet zo over hem, hij is.. hij is.. aardig." Stotter ik. Harry lacht en ik sta op. Hij kent Noah helemaal niet. "Je kan er alleen maar van dromen om zo aardig als hem te zijn." Snauw ik.

"Aardig? Is dat het eerste woord dat ik je op komt als je over hem praat? 'Aardig' is een aardige manier van zeggen dat hij saai is."

"Hij is niet saai, je kent hem niet eens."

"Ik weet dat hij saai is. Dat kan je zien aan zijn blousjes en instap schoenen." Hij rolt op zijn bed van het lachen en ik kan zijn kuiltjes weer niet negeren.

"Hij draagt geen instap schoenen." Zeg ik en ik moet mijn hand voor mijn mond houden om niet met hem mee te lachen. Ik pak mijn water en neem een slok.

"Nou, hij is al twee jaar je vriendje en hij heeft je nog steeds niet geneukt, ik zou zeggen dat hij gay is." Zegt hij en ik spuug het water terug in het bekertje.

"Wát zei je?" Net wanneer ik dacht dat we met elkaar op konden schieten, zegt hij zoiets.

"Je hoorde me Theresa." Glimlacht hij.

"Je bent een klootzak Harry." Ik sta op en gooi mijn halfvolle bekertje water in zijn gezicht. Zijn reactie is precies wat ik hoopte. Compleet geschokt haalt hij zijn grote handen over zijn gezicht, terwijl ik de kamer uitstorm. Hij is zo raar, het ene moment is hij aardig en het andere moment gemeen. Ik loop en druk mezelf tussen de mensen in de gangen door en loop naar beneden, naar de keuken. Ik voel me boos - door Harry - en ik heb echt nog een drankje nodig nu. Ik moet Harry's gezicht en zijn schattige kuiltjes uit mijn hoofd zetten. Ik zie Zayn's zwarte haar tussen een paar mensen door en ik loop naar hem toe. Hij zit naast een schattige jongen - die toevallig een fles drank vastheeft.

"Hey Tessa, dit is een vriend van me, Louis." Zegt Zayn en stelt ons voor. Louis lacht naar me en ik lach terug. Louis heeft vast gezien hoe ik naar de fles drank keek, want hij steekt het naar me uit. "Wil je wat?" En hij geeft de fles aan mij. Het branderige gevoel in mijn keel voelt goed en ik vergeet Harry.

"Heb je Steph gezien?" Vraag ik aan Zayn en hij schudt zijn hoofd. "Ik denk dat zij en Tristan al weg zijn." Weg? Ze is weg gegaan? What the hell? Ik zou er boos om moeten worden maar de vodka haalt mijn boosheid weg en ik zeg ze dat zij en Tristan een schattig koppel zouden zijn. Een paar drankjes later, voel ik me geweldig. Dit is vast waarom mensen vaak drinken. Ik herinner me vaag dat ik mezelf had beloofd nooit meer te drinken, maar zo erg is het niet.

Vijftien minuten later hebben Zayn en Louis me zo hard laten lachen dat mijn buik er pijn van doet. Ze zijn een veel beter gezelschap dan Harry. "Weetje, Harry is echt een zak."

"Ja, soms wel." Zegt Zayn en hij legt zijn arm om me heen. Ik wil het weghalen maar ik wil dit niet te gênant maken want ik weet dat hij er niets mee bedoelt. Minuten worden uren en ik heb Harry en Steph nog niet gezien. Het aantal mensen wordt minder en ik voel me moe worden. Ik besef dat ik nog geen manier heb om terug te gaan naar mijn kamer.

"Rijden de bussen de hele nacht?" Vraag ik. Zayn haalt zijn schouders op en zegt dat hij het niet weet. "Ik ben zo terug." Zeg ik ze en ik sta op. Ik voel het effect van de alcohol meteen als ik opsta. "Ugh, net wie ik hoopte te zien." Kreun ik als ik Harry voor me zie staan.

"Jij en Zayn, huh?" Harry's stem is diep en met een emotie die ik niet kan plaatsen.

"Je bent zó irritant! Ik probeer een bus te vinden." Ik duw me langs hem heen maar hij pakt mijn arm. Hij kent echt geen grenzen. "Laat me los!" Ik kijk om me heen voor een ander glas om over hem leeg te gooien.

"Rustig aan.. het is drie uur. Er rijden geen bussen. Je zit hier weer vast." Zijn lach is zo spottend dat ik hem het liefst een klap verkoop. "Tenzij je naar huis wil gaan met Zayn." Hij laat mijn arm los en ik ga terug naar de bank waar Zayn en Louis nog steeds op zitten. Ik hoop dat dezelfde kamer als vorige week nog steeds leeg is. Ik zou zo maar even moeten kijken. Ik vertel Zayn over wat ik van plan ben en hij biedt aan om mee te lopen.