After (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 96

"Wat zei je daar?" Haar mond hangt open.

"Je hoorde me wel. Dit is ons appartement, we wonen hier samen." Ik zet mijn handen op mijn heupen voor het dramatische effect.

"Dat kan niet waar zijn. Je kan dit niet eens betalen!" Het is wel duidelijk dat ze me niet gelooft.

"Wil je onze laatste rekening zien, die we afbetaald hebben?"

"Deze hele situatie is erger dan ik had verwacht. Ik wist dat je dom bezig was met die.. die jongen. Maar je bent gestoord dat je samen woont met hem! Je kent hem niet eens! Je hebt zijn ouders niet eens ontmoet, schaam je je niet als je in het openbaar met hem rondloopt?" Vraagt ze en ik ben bozer dan ooit.

Voor ik zelf kan stoppen sta ik recht voor haar.

"Hoe durf je naar min huis toe te komen en hem te beledigen! Ik ken hem beter dan wie dan ook en hij kent mij beter dan jij ooit zal kunnen! En ik heb zijn familie ontmoet, ten minste, zijn vader. Wil je weten wie zijn vader is? De verdomde directeur van WSU!" Schreeuw ik.

Ik haat het dat ik de status van Harry's vader zo moet gebruiken, maar zo kan ik wel mijn punt duidelijk maken.

Harry loopt onze slaapkamer uit met een bezorgde blik. Hij staat naast me en probeert me weg te trekken van mijn moeder, net als de vorige keer.

"Oh, geweldig! Daar is de grote man." Ze rolt haar ogen naar Harry.

"Zijn vader is de directeur niet." Ze lacht.

"Ja, dat is hij wel. Verrast? Als je niet zo druk bezig was met het zijn van een vooroordelende bitch had je dat al lang geweten. En waag het niet om alles nu terug te nemen en aardig tegen te doen. Je verdient het niet eens om hem te kennen. Hij is er voor me en jij niet en er is niets, níets wat jij kan doen om me weg te houden van hem!" Mijn gezicht is rood en nat van de tranen maar het maakt me niets uit.

"Praat niet zo tegen me! Wat denk je nou, dat je opeens een vrouw bent omdat je een leuk klein appartementje gekocht hebt en wat eyeliner hebt opgedaan? Ik haat het om dit voor je te verpesten maar je lijkt wel een hoer dat je met iemand samenwoont terwijl je nog maar achttien bent!" Schreeuwt ze en ze komt dichterbij. Harry's ogen staan donker en hij kijkt naar haar alsof hij haar waarschuwt, maar ze negeert hem.

"Je kan dit maar beter stoppen voor je alles verliest Tessa. Kijk eens in de spiegel, en kijk dan naar hem! Jullie twee zien er afschuwelijk uit samen, je had Noah, die geweldig voor je was, en je gooit hem weg voor.. voor dit!" Ze gebaart naar Harry.

"Noah heeft hier niets mee te maken." Zeg ik.

Harry's kaak verstrakt en ik bid stilletjes dat hij niets gaat zeggen.

"Noah houdt van je en ik weet dat jij van hem houdt. Dus stop deze rebelse poppenkast en kom met me mee, ik zorg dat je je kamer terugkrijgt en Noah zal je zeker weten vergeven."

"Je bent gestoord. Eerlijk moeder, luister naar jezelf! Ik wil niet met je mee, ik woon hier met Harry en ik houd van hem. Niet van Noah. Ik geef om Noah, maar niet op die manier. Het was jouw invloed die me liet geloven dat ik van hem hield omdat ik het gevoel had dat het moest. Het spijt me, maar ik hou van Harry en hij houdt van mij."

"Tessa! Hij houdt niet van je, hij blijft alleen omdat hij seks met je wilt. Open je ogen eens, klein meisje!"

Iets aan de manier waarop ze me 'klein meisje' noemde, maakte me nog meer overstuur dan ik al was.

"Hij hééft al seks met me gehad en raad eens? Hij is er nog steeds!" Schreeuw ik. Harry en mijn moeder hebben allebei een geschokte blik op hun gezicht, maar mijn moeder's gezicht is vol afkeer terwijl Harry een frons op zijn gezicht heeft.