After (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 76

Songs for this chapter:

Conor Maynard - Vegas Girl

The Vamps - Last Night

—————————————————-

Harry slaat zijn kamerdeur dicht net als ik bovenaan de trap sta. Ik draai aan de deurknop en verwacht dat de deur op slot zit, maar het opent.

"Harry, gaat het?" Vraag ik, niet zeker wat ik moet zeggen. Hij beantwoord mijn vraag door de lamp van het nachtkastje te pakken en het tegen de muur te gooien. Het glas breekt door de harde klap. Ik spring naar achteren en slaak een onbewust kreetje.

Hij loopt naar zijn bureau en pakt het toetsenbord en gooit het naar achteren.

"Harry, stop alsjeblieft!" Roep ik. Hij kijkt me niet aan.

"Waarom? Waarom Tessa? Het is niet dat hij geen nieuwe fucking computer kan kopen!" Schreeuwt hij en gooit de monitor om.

"Je hebt gelijk." Zeg ik en ik stamp op het toetsenbord.

"Wat? Wat doe je?" Vraagt hij en ik pak het op en gooi het weer op de grond. Ik weet niet echt wat ik aan het doen ben, maar het toetsenbord is nu toch al kapot en dit lijkt het beste idee op dit moment.

"Ik help je." Vertel ik hem, en zijn boze ogen gaan van verward naar geamuseerd. Ik pak de monitor weer op en gooi het weer om. Hij loopt met een klein glimlachje op zijn lippen naar me toe en terwijl ik de monitor weer oppak stoppen zijn handen me en hij pakt het uit mijn handen en zet het op het bureau. 

"Je bent niet boos dat ik zo tegen mijn vader schreeuwde?" Vraagt hij en legt zijn handen op mijn wangen, zijn duimen wrijven over mijn wangen en zijn groene ogen staren in de mijne.

"Nee, je mag voor jezelf opkomen. Daar zou ik nooit boos om worden." Hij heeft ruzie met zijn vader en hij is bang dat ik boos ben? "Tenzij je gemeen bent zonder reden, maar dat is nu niet zo."

"Wow." Zegt hij. Ik leun voorover en druk mijn lippen tegen de zijne, meteen opent hij zijn mond. Mijn vingers pakken zijn haar en hij kreunt als ik er iets aan trek. Ik duw hem iets naar achteren en hij draait me om zodat de onderkant van mijn rug het bureau raakt. Zijn handen pakken mijn heupen en hij tilt me op het bureau. Ik ben zijn afleiding. De gedachte dat ik ben wat Harry nodig heeft, zorgt voor vlinders in mijn buik en hij zoent me weer terwijl hij tussen mijn benen in staat terwijl ik op het bureau zit.

"Dichterbij." Kreunt hij in mijn mond. Zijn handen pakken de achterkant van mijn knieën en hij trekt me naar de rand van het bureau. Mijn handen trekken aan zijn broek en hij leunt weg van mijn mond.

"Wat..?" Hij haalt zijn wenkbrauwen op. Hij moet vast denken dat ik gestoord ben, hierheen komen en dingen met hem breken en nu probeer ik hem uit te kleden. Misschien ben ik gestoord? Het maakt me nu niet uti. Alles waar ik nu op geef is de manier waarop de schaduw van het beetje licht van de maan die door het raam schijnt precies over zijn sleutelbeen valt en hoe hij mijn gezicht vasthoudt alsof ik breekbaar ben, ondanks dat hij net alles in deze kamer gebroken heeft.

Als antwoord wikkel ik mijn menen om hem heen en haal hem zo dichter naar me toe.

"Ik dacht dat je hier binnen zou komen stormen en boos zou worden." Glimlacht hij en drukt zijn voorhoofd tegen de mijne.

"Je had het mis." Herinner ik hem met een klein glimlachje.

"Heel erg mis. Ik wil niet terug naar beneden vanavond." Zegt hij en zijn ogen vinden de mijne.

"Geen zorgen, dat hoeft niet." Hij ontspant meteen en zijn hoofd gaat naar mijn nek. Ik ben verrast hoe makkelijk het gaat tussen ons. Ik had verwacht dat hij me af zou snauwen, me misschien wel weg zou sturen, maar in plaats daarvan leunt hij nu op me. Ik merk dat hij zijn best doet in onze relatie ondanks dat hij gigantische stemmingswisselingen heeft.