After (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 99

"Ik hou ervan om thuis te komen." Vertel ik Harry wanneer we ons appartement binnenlopen. Ik kan mijn eigen adem bijna zien als we de koude woonkamer inlopen.

"Behalve wanneer je vergeet de verwarming aan te doen." Huiver ik en hij grinnikt.

"Ik weet nog steeds niet hoe dat ding werkt, het is te high tech." Verdedigt hij zichzelf en ik lach.

"Ik haal wel wat dekens." Zeg ik terwijl Harry de verwarming aan probeert te krijgen.

Ik pak het deken van ons bet en twee uit de kast voor ik ze op de bank leg en weer terugga naar de slaapkamer om me om te kleden.

"Harry!" Roep ik.

"Ik kom!"

"Kan je mijn rits opendoen?" Vraag ik hem en ik draai mijn rug naar hem toe. Ik huiver wanneer zijn koude vingers mijn huid raken.

"Sorry." Hij doet mijn rits snel los en laat het op de grond vallen. Ik doe mijn schoenen ook uit en zelfs de vloer voelt als bevroren aan.

Ik haast me naar de kast om de warmste pyjama te pakken die ik kan vinden.

"Hier, ik heb wel wat voor je." Zegt hij en hij loopt naar de kast en haalt er een grijze trui uit.

Ik glimlach en bedank hem. Ik weet niet waarom ik er zo van hou zijn kleding te dragen, het is alsof het ons dichter bij elkaar brengt, denk ik. Ik heb nooit Noah's kleding gedragen, behalve die keer dat ik zijn trui leende toen we gingen kamperen met zijn familie.

Harry lijkt het ook leuk te vinden dat ik zijn kleding draag. Hij kijkt met lust in zijn ogen toe hoe ik de trui over mijn hoofd doe. Ik zie dat hij moeite heeft om zijn stropdas los te krijgen dus ik help hem. Hij kijkt stilletjes toe hoe ik de stropdas van zijn nek knoop en het wegleg, voor ik voor mezelf een paar sokken pak. Het zijn dikke, pluizige, paarse sokken die ik vorig jaar voor kerst van mijn moeder heb gekregen. Over drie weken is het alweer kerst, ik vraag me af of mijn moeder nog steeds wil dat ik thuis kom met kerst. Ik ben niet thuis geweest sinds ik daar wegging om naar de universiteit te gaan.

"Wat zijn dat nou?" Hij grinnikt als hij de sokken uit mijn hand pakt.

"Sokken. Warme sokken, om precies te zijn." Ik steek mijn tong naar hem uit.

"Leuk." Plaagt hij terwijl hij zijn joggingpak aantrekt.

Wanneer we weer terugkomen in de woonkamer, is het al een stuk warmer. Harry zet de tv aan en gaat op de bank liggen. Hij trekt me naar zich toe en ik trek het deken over ons heen.

"Ik vroeg me af wat je plannen zijn voor kerst?" Vraag ik hem zenuwachtig. Ik weet niet waarom ik zo verlegen ben opeens.

"Oh, nou, ik wilde het volgende week pas vragen omdat alles deze week zo chaotisch was, maar nu je het zegt, kunnen we het er wel over hebben." Glimlacht hij en hij lijkt net zo nerveus als ik.

"Ik ga naar huis met kerst, en ik zou het leuk vinden als je met me mee wil?"

"Huis?" 

"Naar Engeland.. naar mijn moeder's huis." Legt hij uit. "Ik snap het als je niet wilt, ik weet dat het veel is om van je te vragen. Zeker nu we net samenwonen."

"Nee, het is niet dat ik niet wil, het is.. ik weet het niet." Het idee dat ik naar een ander land ga met Harry is spannend, maar ook best eng. Ik ben nog nooit verder geweest dan Washington.

"Je hoeft je antwoord vanavond niet klaar te hebben, maar laat het me snel weten, oké? Ik ga de twintigste weg." Legt hij uit.

"Dat is de dag na mijn verjaardag." Vertel ik hem. Hij beweegt en houdt mijn kin vast zodat ik hem aankijk.