After (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 49

"Wat voor soort spelletje probeer jij te spelen?" Roept Harry en loopt naar me toe. Hij is boos, woedend zelfs.

"Ik speel geen spelletje Harry! Zag je niet hoe graag hij wilde dat je langskwam? Hij probeerde in contact te komen en jij deed alleen maar onbeschoft!" Ik weet niet waarom ik terug schreeuw maar ik sta niet toe dat hij hier naar me schreeut terwijl ik er maar bij sta.

"In contact komen? Maak je verdomme een grapje? Misschien had hij contact moeten zoeken toen ik klein was, in plaats van zijn familie achter te laten!" 

"Stop met schreeuwen! Misschien probeert hij de verloren tijd in te halen! Mensen maken fouten Harry, en het is duidelijk dat hij om je geeft. Hij heeft een kamer voor je in zijn huis, vol kleding, voor het geval dat je een keer besluit langs te komen," Herinner ik hem en hij suddert van boosheid.

"Je weet verdomme niets over hem Tessa! Hij woont in een fucking vila met zijn nieuwe familie terwijl mijn moeder zich suf werkt voor vijftig uur in een week om haar rekeningen te betalen! Dus daag me niet uit, bemoei je met je eigen fucking zaken." Snauwt hij en stapt in de auto.

"Prima Harry! Ik bemoei me met mijn eigen zaken, maar ik ga vanavond, of jij nou wel of niet mee gaat." Zeg ik net zo boos terug en stap in zijn auto. Dit is te veel voor onze ruzie-vrije dag. Ik wist dat het idee niet mogelijk was maar ik had gehoopt dat we zonder ruzie konden.

"Dat doe je niet!" Hij pakt de deurhendel en smijt de deur dicht. Als ik wist dat toestemmen in zijn vaders idee hiertoe had geleid, had ik nee gezegd, maar Harry moet begrijpen dat ik me niet laat vertellen wat ik moet doen of niet. Dat is het enige waar ik mijn moeder dankbaar voor ben, ze leerde me precies hoe ik behandeld moest worden door een man.

"Je kan niet zeggen wat ik wel of niet doe, en misschien had je het nog niet gemerkt, maar ik ben uitgenodigd. Misschien moet ik kijken of Zayn mee wilt?" Ik ben me ervan bewust dat ik enorm kinderachtig bezig ben en Zayn erbij betrekken is een zekere manier om Harry boos te maken, zoals nu. Het is zeker dat ik dit te ver heb laten komen wanneer Harry aan het stuur trekt en de auto aan de kant van de drukke weg zet.

"Wat zei je?" Viezigheid vliegt over zijn witte auto.

"Wat in godsnaam is er mis met je? Je kan de auto niet zo van de weg af rijden!" Ik ben op dit moment net zo boos als hij is. In zijn buurt zijn maakt me gek, dat is zeker.

"Wat is er in godsnaam mis met jóu is de vraag! Je vertelt mijn vader dat je naar zijn huis gaat om daar te eten, daarna heb je het lef om te zeggen dat je Zayn meeneemt?"

"Oh ja, sorry. Ik ben vergeten dat je coole vrienden niet weten dat Liam je stiefbroertje is en dat je bang bent dat ze erachter komen." 

"Hij is ten eerste niet mijn stiefbroertje en ten tweede weet je dat dat niet de reden is waarom ik Zayn daar niet wil hebben." Zijn stem is laag, vol boosheid.

Door mijn eigen boosheid heen, voel ik een blije kriebel van hoop in mijn buik door Harry's jaloerzie. Ik weet dat het meer een soort wedstrijde voor hem is dan dat hij om me geeft, maar toch laat het mijn buik kriebelen. 

"Nou, als jij niet met me meegaat, zal ik hem uitnodigen." Zeg ik met een neppe glimlach. Ik zou Zayn nooit uitnodigen naar het huis van Harry's vader, maar dat hoeft hij niet te weten.

"Tessa, ik wil echt niet gaan. Ik wil niet gezellig zitten met mijn vaders' perfecte familie. Ik ontwijk hem voor een reden." Zucht hij.

"Nou, ik wil je niet dwingen om te gaan als het je pijn doet, maar ik zou het echt fijn vinden als je met me meegaat. Ik ga, wat jij ook beslist. Hij heeft me uitgenodigd en door de uitdrukking op zijn gezicht kon ik echt geen nee zeggen, het spijt me." Mijn stem is lief nu en ik probeer de situatie van net te veranderen. Harry en ik gingen van het eten van ijs naar schreeuwen en terug naar kalm.