After (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 55

De autorit is awkward, ik houd mijn kleding op mijn schoot en staar uit het raam, wachtend tot Harry eindelijk de stilte verbreekt. Hij maakt geen aanstalten om te praten dus haal ik mijn telefoon uit mijn tas. Het staat uit, het is vannacht vast uitgevallen. Wanneer ik het toch aan probeer te zetten, licht het scherm op. Ik ben opgelucht dat ik geen nieuwe voicemailberichten of sms'jes heb. Het enige geluid in de auto is het tikken van de regen op het raam en het geluid van de ruitenwissers.

"Ben je nog boos?" Vraagt hij als we het campus oprijden.

"Nee." Lieg ik. Ik ben niet echt boos, meer teleurgesteld.

"Daar lijkt het anders wel op. Doe niet zo kinderachtig."

"Ik ben  niet boos. Het maakt mij echt niets uit dat je me alleen af wilt zetten zodat je zo snel mogelijk weer terug kan naar Molly." De woorden vliegen uit mijn mond voor ik er erg in heb. Ik haat de manier waarop ik me voel over Harry en Molly. Het idee van die twee samen maakt me al misselijk. Wat ziet hij toch in haar? Is het haar roze haar? Haar tattoos?

"Dat is niet waar ik mee bezig ben. Niet dat het jou zaken zijn." Voegt hij eraan toe.

"Ja, nou, je sprong op om je telefoontje te beantwoorden terwijl ik net bezig was om.. nouja.. je weet wel." Mompel ik. Ik had beter stil kunnen blijven. Ik wil geen ruzie maken met Harry nu. Zeker niet nu ik niet weet of ik hem nog wel eens ga zien. Ik wou dat hij Literatuur niet had laten vallen.

"Zo is het niet Theresa." Verdedigt hij zichzelf. Dus we zijn weer terug bij 'Theresa'? 

"Echt niet Harry? Daar lijkt het namelijk wel op. Niet dat het mij wat uitmaakt. Ik wist dat het niet lang zou duren." Geef ik toe aan hem, en aan mezelf. De reden waarom ik niet weg wilde uit zijn vaders huis was omdat ik wist dat wanneer ik daar weg zou gaan, het weer zo zou gaan als nu. Dat gebeurt altijd bij ons.

"Wat zou niet lang duren?"

"Dit.. ons. Jij die een keertje fatsoenlijk doet." Ik durf hem niet aan te kijken. 

"Dus wat dan? Je gaat me weer een week negeren? We weten allebei dat je volgend weekend alweer terug bent in mijn bed." Snauwt hij. Mijn mond valt open.

"Pardon?" Roep ik. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Niemand heeft ooit tegen me gepraat op de manier dat hij doet, nog nooit zo onrespectvol. De tranen branden achter mijn ogen wanneer de snelheid van de auto vermindert om te stoppen. Voor hij kan reageren, open ik de deur, pak mijn spullen en haast me over het natte gras naar mijn kamer. Ik moet zo ver weg mogelijk zijn van Harry. Het is nu duidelijk voor me, toen Harry zei dat hij me wilde, bedoelde hij dus alleen seksueel. Ik wist het wel.

"Tessa!" Hoor ik hem roepen, gevolgd door het geluid van een dichtslaande autodeur. Eén van Steph's pumps vallen en kletteren op de grond maar ik ren door, ik koop wel een nieuw paar voor haar.

"Verdomme Tessa! Stop!" Roept hij opnieuw. Ik had niet verwacht dat hij me zou volgen. Ik ren harder en eindelijk kom ik bij de deur van het gebouw en ik ren door de gang. Wanneer ik eindelijk bij mijn kamerdeur aankom lopen de tranen over mijn wangen, ik trek de deur open en sla het achter me dicht.

Ik sta als versteend wanneer ik Noah zie zitten op mijn bed. Oh god, niet nu. Harry kan elk moment binnenstormen.

"Tessa, wat is er mis? Waar was je?" Hij staat op en haast zich naar me toe. Hij legt zijn hand op mijn wang maar ik draai mijn hoofd weg. Pijn flitst door zijn ogen alsof hij zich afvraagt waarom ik me wegdraai van zijn aanraking.

"Het is.. het spijt me zo Noah." Huil ik wanneer Harry binnenstormt. Noah's ogen worden groot wanneer hij Harry ziet en met een verafschuwde uitdrukking op zijn gezicht stapt hij van me weg.