After (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 65

"Wat is er gebeurd? Wat deed hij?" Vraagt Liam als ik eindelijk stop met huilen.

"Hij was helemaal bezig met Molly, daarna zoende hij haar voor mijn neus." Vertel ik hem.

"Hoorde ik hem nou roepen dat hij van je houdt?" Vraagt hij stilletjes.

"Ja.. ik weet niet waar dat over ging. Hij wilde me gewoon voor gek zetten." Ik heb nog steeds geen logische verklaring gevonden.

"Denk je.. niet boos worden.. maar denk je dat hij het misschien meent?"

"Wat? Nee natuurlijk niet. Ik weet niet eens of hij me wel leuk vindt, ik bedoel, als we alleen zijn is hij zo anders en dan denk ik dat hij om mij geeft, maar als er andere mensen zijn is hij totaal anders. Maar ik weet dat hij niet van me houdt. Het is voor hem niet mogelijk om van iemand, naast zichzelf, te houden." Leg ik uit.

"Ik sta aan jou kant Tessa, echt. Maar ik zag zijn gezicht toen we wegreden, hij leek echt gebroken, en je kan niet gebroken zijn als je niet verliefd bent." Zegt Liam. Dat kan niet waar zijn, ik voelde mijn hart breken toen hij Molly zoende maar ik hou niet van hem.

"Hou je van hem?" Vraagt Liam simpel.

"Nee, ik houd niet van hem.. hij is.. nouja.. een zak. Ik ken hem nog maar twee maanen en de helft van de tijd, nouja eigenlijk de hele tijd hebben we ruzie gemaakt. Je kan niet na twee maanden al van iemand houden." Mijn stem trilt en de woorden komen er te snel uit. "Daarnaast, hij is een zak."

"Dat heb je al gezegd." Zegt Liam en hij probeert zijn kleine glimlach te verbergen.

Ik rol het raam iets naar beneden en ik adem de frisse lucht in.

"Wil je terug naar mijn huis of naar je studentenhuis?" Vraagt hij. Ik wil naar mijn kamer en huilen in mijn bed maar ik ben te bang dat Steph of Harry terugkomt. De kans dat Harry naar zijn vader's huis komt is vrij klein, dus dat lijkt me een betere optie.

"Naar jouw huis, maar kunnen we eerst terug naar mijn kamer zodat ik kleding kan pakken? Sorry dat ik je zo heen en weer laat rijden." Zeg ik en ik meen het.

"Tessa, je vraagt echt niet veel van me. Het is niet ver rijden en je bent mijn vriendin, dus stop met bedanken en verontschuldigen." Zegt hij streng en tegelijkertijd lief en ik lach.

Hij is de beste persoon die ik heb ontmoet hier en ik ben zo blij dat hij mijn vriend is.

"Laat me je voor de laatste keer bedanken dat je zo'n geweldige vriend voor me bent." Zeg ik en hij fronst speels.

"Geen probleem, pak je spullen maar." Zegt hij als we de parkeerplaats oprijden en ik knik.

Ik haast me naar mijn kamer en pak wat kleding en boeken. Het voelt alsof ik nooit meer in mijn eigen kamer slaap. Dit is de eerste nacht in vijf nachten dat ik niet bij Harry slaap. Ik raakte eraan gewend, hoe dom van me. Ik pak mijn telefoon en loop naar Liam's auto.

Als we bij zijn huis aankomen is iets na elf uur. Ik ben moe en blij als ik ontdek dat Karen en Ken al slapen. Liam doet een pizza in de oven en ik eet nog een cupcake die ik eerder deze avond gemaakt heb. Het bakken met Karen lijkt weken geleden, niet een paar uur. Ik heb een lange dag gehad en het begon zo goed vannochtend met Harry, mijn stage en hij heeft het verpest, zoals hij altijd doet. Nadat we onze pizza op hebben, lopen Liam en ik naar boven en hij leidt me naar de logeerkamer waar ik de vorige keer ook in geslapen heb. Nouja, niet echt geslapen aangezien ik toen wakker werd door een schreeuwende Harry. De tijd gaat zo snel voorbij sinds ik hem heb ontmoet, alles gebeurt zo snel. Ik bedank Liam nog eens en hij rolt zijn ogen voor hij me alleen laat en terug gaat naar zijn eigen kamer. ik zet mijn telefoon aan en ontvang meteen meerdere smsjes van Harry, Steph, en mijn moeder. Ik verwijder ze allemaal, behalve het smsje van mijn moeder, zonder ze te lezen. Ik weet toch al wat erin staat en ik heb genoeg gehad vandaag. Ik zet mijn telefoon op stil en leg het op het nachtkastje.