After (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 78

Songs for this chapter:

We can't stop - Cover by The Vamps

Wild Heart - The Vamps

——————————————————

Harry's ogen volgen de mijne en worden groot als hij haar ziet. Hij wilt mijn hand pakken maar mijn hand schiet weg.

"Wat dacht je in godsnaam?" Roept ze als we dichter bij haar komen. Kon ik maar verdwijnen.

"Ik.. wat?" Ik weet niet wat zij weet dus ik blijf stil. Haar blonde haar lijkt lichter.

"Wat dacht je Theresa! Noah is mij al twee weken aan het ontlopen, en toen kwam ik mevrouw Porter tegen tijdens het boodschappen doen, weet je wat ze me vertelde? Dat jullie twee uit elkaar zijn! Waarom heb je me dat niet verteld? Ik moest er op deze manier achter komen!" Schreeuwt ze.

"Zo'n groot probleem is het niet moeder, we zijn uit elkaar." Zeg ik en ze hapt naar adem.

"Geen groot probleem? Jij en Noah zijn al jaren samen, hij is goed voor je Tessa. Hij heeft een toekomst en komt van een geweldige familie! Gelukkig heb ik met hem gepraat en hij wilt je nog een kans geven, ondanks je vreselijke gedrag."

Ik voel de woede in me opkomen. "Hoe durf ik? Als ik niet wil daten met hem, hoeft dat ook niet. Wat maakt het uit van welk soort familie hij komt? Als ik niet blij met hem was, dat zou uit moeten maken. Hoe durf je er met hem over te praten, ik ben volwassen!" Ik loop langs haar heen mijn kamer in. Harry volgt me en ze stormt na ons de kamer in.

"Je hebt geen idee hoe afschuwelijk je klinkt! En dan kom je hier met.. deze.. deze punk! Kijk naar hem Tessa! Is dit de manier waarop je wraak op me neemt? Heb ik iets gedaan waardoor je me haat?"

"Dit gaat niet om jou! Waarom denk je altijd dat alles om jou gaat?" Mijn tranen prikken achter mijn ogen, maar ik ga niet huilen, niet nu. Ik haat het dat elke keer dat ik boos ben, ik ga huilen, het lijkt dan dat ik zwak ben maar ik kan het niet helpen. Harry staat bij mijn kledingkast met geklemde kaken en zijn handen diep in zijn zakken gestoken. Als ze eens wist dat Harry's vader directeur was van WSU en nog meer geld heeft dan Noah's familie. Ik ga dat haar niet vertellen, geld heeft hier niets mee te maken. 

"Het gaat niet om mij, het gaat om jouw toekomst! Je moet denken om je toekomst, niet om hoe je je nu voelt. Ik weet dat hij leuk en gevaarlijk lijkt, maar er is geen toekomst met hem! Niet met hem.. deze freak!" Ze gebaart naar Harry.

Voor ik weet wat ik doe sta ik voor mijn moeders neus. "Praat niet zo over hem!" Schreeuw ik. Harry stapt naar voren en pakt me bij mijn ellebogen om me weg te houden van haar. Haar ogen worden groot.

"Wie ben jij? Mijn dochter zou nooit zo tegen me praten! Ze zou haar toekomst nooit in gevaar brengen of zo disrespectvol doen!" Ik begin me schuldig te voelen en dat is precies wat ze wilt.

"Ik breng mijn toekomst niet in gevaar! Mijn toekomst is niet eens de vraag hier, ik sta een negen gemiddeld en mijn geweldige stage begint morgen! Je bent enorm egoïstisch om hier te komen en me schuldig te laten voelen dat ik gelukkig ben. Hij maakt me gelukkig mam, en als je dat niet accepteert dan moet je gaan." Ik ben net zo verrast als haar dat ik dit zeg.

"Pardon?" Sist ze. Harry stapt tussen ons in. "Je krijgt hier spijt van Theresa! Ik kan niet eens naar je kijken!"

De kamer lijkt te draaien, ik was er niet op voorbereid om een oorlog te voeren met mijn moeder, niet vandaag in elk geval. Ik wist dat het een keer zou gebeuren maar ik had niet gerekend op vandaag.

"Ik wist dat er iets aan de hand was toen ik hem voor het eerst in je kamer zag, ik had niet verwacht dat je zo snel je benen zou openen voor hem!" Ouch.

"Dit gaat te ver." Waarschuwt Harry haar met donkere ogen. 

"Bemoei je hier niet mee!" Snauwt ze en slaat haar armen over elkaar. "Als je hem blijft zien, praat ik niet langer tegen je en ik weet zeker dat je deze universiteit niet in je eentje kan betalen, deze kamer kostte me duizenden euro's!" 

"Je dreigt nu met mijn opleiding omdat het je niet aanstaat op wie ik verliefd ben?" Ik ben meer dan verbaasd, dit had ik nooit verwacht.

"Verliefd?" Gaat ze verder. "Oh Theresa, mijn naïeve Theresa, je hebt geen idee wat liefde is." Lacht ze. "En je denkt dat hij van je houdt?" Haar lach is meer gesnater en het maakt me misselijk.

"Ik houd van haar." Onderbreekt Harry haar.

"Ja, natuurlijk!" Ze lacht door.

"Moeder."

"Theresa, ik waarschuw je. Als je niet stopt met het zien van hem, zullen er consequenties zijn. Ik ga nu weg maar ik verwacht dat je me belt als je weer helder bent." Zegt ze. 

Ik kijk toe hoe ze wegloopt en hoor haar hakken tikken op de gang.

"Het spijt me zo erg." Ik draai me om naar Harry.

"Je hoeft geen sorry te zeggen." Hij pakt mijn gezicht in zijn handen. "Ik ben trots op je dat je voor jezelf opkwam." Hij kust mijn neus.

"Ik kan het niet geloven, ik kan niet geloven dat ze zo doet en dat ze dreigt om niet meer voor mijn opleiding te betalen. Ze betaalt het niet eens allemaal, een deel hiervan is van een beurs en ik betaal zelf ook iets mee. Ze betaalt maar twintig procent, zij betaalt mijn kamer. Wat als ze stopt met betalen? Ik moet een baan vinden, naast mijn stage." Huil ik. Zijn handen gaan naar mijn nek en hij trekt me tegen zich aan.

"Ssh.. ssh.. het is oké, we verzinnen wel iets. Je kan bij mij wonen." Zegt hij. Ik lach en veeg onder mijn ogen. "Ik ben serieus, dat kan. Of we kunnen een appartement kopen dicht bij de universiteit. Ik heb genoeg geld."

Ik kijk op en hij kijkt serieus. "Je kan niet serieus zijn."

"Ik ben serieus."

"We kunnen niet samenwonen." Lach ik en haal mijn neus op.

"Waarom niet?" 

"Omdat we elkaar pas een paar maanden kennen, en de helft van die tijd hadden we ruzie." Herinner ik hem.

"Dus? We hebben het best goed gedaan dit weekend." Glimlacht hij en we barsten in lachen uit.

"Je bent gestoord, ik ga niet met je samenwonen." Vertel ik hem en hij knuffelt me weer.

"Denk er gewoon over na, ik wil toch weg uit dat studentenhuis van mij. Ik pas daar niet echt, voor het geval je dat nog niet gezien had." lacht hij. Het is waar, zijn groepje vrienden zijn de enigen die niet elke dag polo's en zandkleurige broeken dragen. "Ik ging daar alleen heen om mijn vader van slag te maken, maar dat is ook niet echt gelukt."

"Je kan in je eentje een appartement kopen." Stel ik voor. Ik dacht het niet, ik kan niet zo snel al met hem samenwonen.

"Ja, maar dat zou niet zo leuk zijn." Grijnst hij en hij haalt zijn wenkbrauwen naar me op.

"We kunnen nog steeds plezier hebben." Plaag ik. Zijn glimlach groeit en hij knijpt in mijn kont.

"Harry!" Ik sla hem plagerig.

De deur opent en ik houd mijn adem in. Ik ben opgelucht als ik Steph en Tristan binnen zie komen. Voor een seconde dacht ik dat mijn moeder terug zou komen om verder te gaan met schreeuwen.

"Wat heb ik gemist? Ik weet zeker dat je moeder net langs me heen reed en haar middelvinger opstak?" Zegt ze en ik kan mijn lachen niet inhouden.