After (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 54

Songs for this chapter:

Blow - Beyoncé

Drunk in Love - Beyoncé

——————————————————————————————————————————————-

Mijn handen vinden het koude metaal van de deurknop naar Harry's kamer en ik draai het om. Godzijdank gaat het open, hij is vast vergeten zijn deur op slot te doen.

"Nee! Alsjeblieft..." Roept hij opnieuw. Als iemand hem pijn doet heb ik geen idee wat ik moet doen, ik heb hier helemaal niet over nagedacht. Struikelend vind ik het lichtknopje en ik doe het licht aan. Harry ligt zonder shirt in bed, verstrengeld in zijn dekens. Ik herinner me opeens dat Steph me had verteld dat ze had gehoord dat Harry nachtmerries heeft, de roddel moet waar zijn.

Zonder na te denken ga ik op zijn bed zitten en raak zijn schouder aan. Zijn huid is warm, te warm. "Harry!" Zeg ik zachtjes, en probeer hem wakker te maken. Zijn hoofd schiet naar de zijkant en hij jammert maar wordt niet wakker.

"Harry, word wakker!" Zeg ik harder en ik schud harder. Mijn beide handen gaan naar zijn schouders en al schuddend probeer ik hem wakker te maken. Zijn ogen vliegen open, zijn ogen eerst bang, dan verward en daarna opgelucht. Het zweet loopt over zijn voorhoofd.

"Tess." Verslikt hij. De manier waarop hij mijn naam zegt breekt mijn hart. Binnen een paar seconden brengt hij zijn armen naar mijn rug en trekt me tegen zijn borst aan. Zijn met zweet bedekte borstkast verbaast me maar ik blijf waar ik ben. Ik hoor zijn hart snel kloppen tegen mijn wang. Arme Harry. Ik leg mijn armen om hem heen en omhels hem. Hij aait over mijn haar terwijl hij mijn naam blijft herhalen.

"Harry, gaat het?" Fluister ik bijna onhoorbaar.

"Nee." Geeft hij toe. Zijn borst gaat minder snel op en neer dan eerst, maar zijn ademhaling is nog steeds onregelmatig. Al ben ik benieuwd, ik wil hem niet dwingen om te vertellen wat hij gedroomt heeft.

Ik vraag hem niet of ik mag blijven, ergens weet ik dat hij dat wilt. Als ik mezelf omhoog druk om het licht uit te zetten, spant zijn lichaam zich aan.

"Ik ga het licht uitdoe, of wil je het aan?" Vraag ik hem. Op het moment dat hij zich realiseert dat ik blijf, ontspant zijn lichaam zich.

"Uit alsjeblieft." Wanneer het licht uit is, leg ik mijn hoofd weer op zijn borstkas. Het is geruststellend om zijn hart te horen kloppen, en het getik van de regen op het dak maakt het plaatje compleet. Ik zou alles doen, alles geven om elke nacht zo met Harry te liggen, op deze manier, met zijn armen om mijn rug terwijl zijn ademhaling rustiger wordt.

...

Ik word wakker wanneer Harry onder me beweegt. Ik lig nog steeds op hem, met mijn knieën aan beide kanten van hem. Mijn wang ligt tegen zijn borstkas aangedrkt en ik til mijn hoofd op en we maken oogcontact. In het daglicht weet ik niet of hij me net zo nodig heeft als dat hij dat vannacht had. Ik word niet veel wijzer van zijn gezichtsuitdrukking, wat me erg zenuwachtig maakt. Mijn nek doet pijn van mijn slaappositie van vannacht op Harry's harde borstkas.

"Goedemorgen." Zegt Harry met een glimlach waardoor zijn kuiltjes zichtbaar worden, wat mijn angst dat hij weer gemeen gaat doen, wegneemt.

"Goedemorgen." Ik duw mezelf omhoog maar hij stopt me.

"Waar ga je heen?" Vraagt hij.

"Mijn nek doet pijn." Zeg ik en hij trekt me voorzichtig weer terug naar beneden, en ik lig met mijn rug tegen zijn voorkant. Hij verbaast me door zijn hand naar mijn nek te brengen, maar ik herstel me snel wanneer zijn hand mijn nek begint te masseren. Mijn ogen sluiten zich en al snel verdwijnt de pijn door zijn massage.