After (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 44

Songs for this chapter

She Looks So Perfect - 5sos

Heartbreak Girl - 5sos

(obsessed) 

——————————————————-

Ik open de autodeur en klim in Harry's auto. Ongeacht hoe hard ik heb geprobeerd hem te ontwijken deze week, toch zit ik in zijn auto. Hij kijkt me niet aan wanneer ik mijn gordel omdoe. Ik trek mijn jurkje weer naar beneden, en probeer het verder over mijn bovenbeen te krijgen. We blijven stil wanneer hij de parkeerplaats uitrijdt. Ik ben zo opgelucht dat Molly niet meerijdt, in dat geval had ik liever gelopen.

"Hoe zit het met je nieuwe look?" Vraagt hij wanneer we op de snelweg rijden.

"Uhm.. nou Steph wilde iets nieuws met me proberen denk ik." Antwoord ik hem, maar ik houd mijn ogen gericht op de gebouwen waar we langsrijden. Zijn normaal schreeuwerige rock muziek speelt stilletjes door de auto.

"Het is een beetje over de top, vind je niet?" Vraagt hij en ik bal mijn vuisten. Zijn plan is dus om mij de hele weg naar mijn kamer te beledigen.

"Je hoefde me niet naar huis te rijden, en ik wist niet dat je zou komen anders was ik nooit meegegaan." Ik leun mijn hoofd tegen het raam en probeer zo veel mogelijk ruimte tussen ons te creëren. 

"Niet meteen zo verdedigend, ik zeg alleen maar dat je kleine makeover een beetje extreem is."

"Nou, gelukkig maakt het mij niets uit wat jij denkt, maar ik ben verbaasd dat je niet denkt dat ik er beter uit zie dan eerst aangezien je afkeer voor mijn gewoonlijke uiterlijk." Snauw ik en ik sluit mijn ogen. Ik ben alleen al uitgeput omdat ik in zijn buurt moest zijn en hij zuigt het laatste beetje energie uit me dat nog over was.

Ik hoor hem stilletjes grinniken en hij zet de radio helemaal uit.

"Ik heb nooit gezegd dat er iets mis was met je uiterlijk, je kleding ja, maar vergeleken met deze kleding zie ik je veel liever in die afgrijselijk lange rokken." Probeert hij uit te leggen maar zijn antwoord slaat nergens op. Hij lijkt het leuk te vinden wanneer Molly dit draagt, maar dan nog veel sletteriger, dus waarom bij mij niet?

"Hoorde je me Tessa?" Vraagt hij en ik voel zijn hand op mijn been. Ik duw zijn hand weg en open mijn ogen.

"Ja, ik hoorde je. Ik heb er gewoon niets over te zeggen. Als je de manier hoe ik me kleed niet leuk vindt, kijk dan niet naar me." Het enige goede aan praten met Harry is dat ik voor het eerst in mijn leven precies kan zeggen wat ik wil zonder dat ik op moet passen dat ik hem kwets.

"Dat is het probleeem hier, of niet? Ik kan niet stoppen met kijken naar je." De woorden verlaten zijn mond en ik twijfel of ik de deur van de auto open moet doen en eruit moet springen.

"Oh! Alsjeblieft zeg!" Lach ik. Ik probeer humor te vinden in de manier waarop hij dit zegt. 

"Wat? Het is waar. Ik keur je kleding goed, maar je hebt al die makeup niet nodig. Normale meisjes dragen kilos makeup om er net zo goed uit te zien als jij doet zonder." Zegt hij. Wat? Hij moet even vergeten zijn dat we normaal gesproken niet met elkaar praten, dat hij vorige week mijn leven heeft geprobeerd te verpesten en dat we elkaar haten. 

"Je verwacht toch niet dat ik je nu ga bedanken, of wel?" lach ik. Hij is zo verwarrend, het ene moment is hij boos en het volgende moment vertelt hij me dat ik geen makeup nodig heb.

"Waarom vertelde je niet de waarheid over mij en Liam?" Vraagt hij, en verandert het onderwerp.

"Omdat het duidelijk is dat je niet wilt dat ze het weten."

"Alsnog, waarom zou je mijn geheim bewaren?"

"Omdat het niet mijn geheimen zijn om te vertellen."

Hij kijkt naar me me en met een klein glimlachje op zijn lippen. "Ik had het je niet verweten als je dat wel had gedaan, na wat ik met Noah heb gedaan."

"Ja, ik ben jou niet."

"Nee, nee dat ben je niet." Zijn stem is zachter. Hij blijft stil voor de rest van de rit, net als ik. Ik heb niets tegen hem te zeggen, nouja, misschien wel maar het is beter als ik stil blijf. Eindelijk rijden we het campus op en hij parkeert de auto zo ver mogelijk van mijn kamer af. Natuurlijk.

Ik draai me om om de deur te openen maar dan raakt Harry mijn bovenbeen opnieuw aan.

"Je gaat me niet bedanken?" Glimlacht hij en ik schud mijn hoofd.

"Bedankt voor de rit." Zeg ik sarcastisch. "Schiet maar op, Molly wacht op je." Voeg ik eraan toe wanneer ik de auto uit stap. Ik hoop dat hij me niet gehoord heeft, ik weet niet eens waarom ik dat zei.

"Ja, ik kan maar beter opschieten. Ze is heel leuk wanneer ze dronken is." Hij grijnst. Ik verberg het feit dat het voelt alsof hij me net in mijn buik geslagen heeft. Ik leun naar beneden om door het raam te kijken en Harry rolt het naar beneden.

"Ja, dat denk ik ook wel. Noah komt toch langs." Lieg ik en hij knijpt zijn ogen iets dicht.

"Is dat zo?" Hij plukt aan zijn nagels, een nerveus trekje, denk ik.

"Jep. Ik zie je wel weer." Glimlach ik. Ik hoor hem uit de auto stappen en de deur dichtgaan.

"Wacht!" Zegt hij en ik draai me om. "Ik.. laat maar, ik dacht dat je ehm.. iets liet vallen maar dat is niet zo." Zegt hij en hij bloost. Ik weet dat hij liegt en ik wil weten wat hij wou gaan zeggen, maar ik heb hem de hele week weten te negeren en ik probeer over dit alles heen te komen. Ik moet nu wegelopen, dus ik doe dat.

"Dag Harry." Ze woorden betekenen meer dan ik laat weten. Ik kijk niet om om te kijken of hij achter me aankomt, want ik weet dat dat niet zo is.

...

Al voor ik bij mijn kamer ben trek ik mijn hakken uit en ik loop op blote voeten door de gangen. Het moment dat ik mijn kamer binnenloop trek ik mijn pyama weer aan en bel ik Noah. Hij neemt meteen op.

"Hey," Mijn stem klinkt te hoog, het is Noah maar, waarom ben ik zo zenuwachtig?

"Hey Tessa, hoe was je dag?" Vraagt hij. Hij klinkt niet als dezelfde afstandige Noah waar ik deze hele week mee gepraat heb. Ik zuch van opgluchting.

"Het was best oké, ik ben nu in mijn kamer. Wat ben je aan het doen?" Ik zeg express niets over mijn diner met Steph en iedereen inclusief Harry. Dat zal mijn 'vergeef me alsjeblieft' campagne niet echt helpen.

"Ik ben net terug van training, ik ga vanavond studeren want ik ga morgen de buren helpen met het omhakken van een boom." Hij helpt altijd iederen. Hij is te goed voor me.

"Ik ga ook studeren vanavond."

"Ik wou dat we samen konden studeren." Zegt hij en ik glimlach terwijl ik aan mijn pyamabroek friemel.

"Echt?"

"Ja, natuurlijk Tessa. Ik hou nog steeds van je en ik mis je. Maar ik moet er zeker van zijn dat dit niet nog eens gebeurt. Ik probeer dit achter ons te laten maar je moet me beloven dat je uit zijn buurt blijft." Zegt hij. Hij hoeft zijn naam niet eens te zeggen.

"Natuurlijk, ik zweer het." Beloof ik. Een deel van me weet dat ik alleen maar zo wanhopig doe dat Noah me vergeeft zodat ik niet compleet alleen ben en de hele tijd denk aan Harry, maar ik negeer het.

Nadat we gezegd hebben dat we van elkaar houden, stemt Noah in om met me mee te gaan naar het kampvuur volgend weekend en daarna hangen we op. Ik zoek op internet naar de dichtsbijzijnde autodealers, gelukkig zijn er een paar in de buurt. Ik graai door Steph's makeuptas en eindelijk vind ik de makeup remover. Het duurt een eeuwigheid om alles eraf te krijgen, alleen al hierom wil ik nooit meer makeup dragen, ongeacht hoe goed het eruit zag.