After (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 97

Songs for this chapter:

Never Say Never - The Fray

—————————-

"Dus, nu we ons eigen appartement hebben, denk ik niet dat je in mijn vaders huis wilt overnachten?" Vraagt Harry om het onderwerp te veranderen. Ik probeer Zayn's gezicht uit mijn gedachten te krijgen.

"Goed geraden." Glimlach ik. "Tenzij Karen het vraagt, je weet dat ik dan geen nee kan zeggen."

Ik ben nerveus om Ken te zien, na wat Harry me gisteren heeft verteld. Ik probeer het uit mijn gedachten te krijgen, maar dat is moeilijker dan gedacht.

"Oh, ik was het bijna vergeten." Zegt hij en hij leunt naar voren.

Ik kijk naar hem maar hij houdt zijn vinger op, als gebaar dat ik even moet wachten.

"Ik heb besloten dat ik wat meer naar The Fray moet luisteren." Informeert hij me.

"Echt? En wanneer heb je dit besloten?" Vraag ik.

"Nou, na onze eerste date bij het beekje heb ik de cd niet geluisterd, tot vorige week." Geeft hij toe.

"Dat was geen date." Plaag ik en hij grinnikt.

"Je liet je vingeren, ik denk dat ik dat wel een date kan noemen."

Hij pakt mijn hand op het moment dat ik hem wilde slaan en hij kust mijn knokkels. Ik giegel en laat mijn vingers door de zijne glijden. De herinneringen van mezelf op het natte witte shirt terwijl Harry me mijn eerste orgasme gaf schieten door mijn hoofd en Harry grijnst.

"Dat was leuk. Toch?" Schept hij op en ik lach.

"Hoe dan ook, vertel me wat je van The Fray vindt." 

"Nou, ze zijn eigenlijk niet eens zo slecht. Er is één liedje dat de hele tijd in mijn hoofd blijft zitten." Zegt hij.

"Echt?" Nu ben ik écht nieuwsgierig.

"Ja.." Zegt hij en hij kijkt even naar de weg voor hij op het 'play' knopje drukt.

De muziek galmt door de auto en ik glimlach meteen.

"Het heet 'never say never'," Zegt Harry, al wist ik dat natuurlijk al lang, het is één van mijn favorieten.

Terwijl we stilletjes naar de tekst luisteren, kan ik het niet helpen om te glimlachen. Ik weet dat hij zich een beetje schaamt dat hij dit liedje nu afspeelt, dus ik zeg niets, maar ik geniet van dit moment.

De rest van de rit luisteren we verder naar het album van The Fray, Harry zet verschillende liedjes op en vertelt me wat hij van elk liedje vindt. Dit kleine, maar betekenisvolle gebaar betekent meer voor me dan hij ooit zal weten. Ik hou van deze momenten, waarin hij me een andere kant van zichzelf laat zien. Deze kant van hem is mijn nieuwe favoriet.

Als we aankomen bij zijn vaders huis, staat de straat al vol auto's. De frisse wind waait en ik huiver. Het dunne jasje dat ik over mijn jurk heb aangetrokken helpt niet echt om me warm te houden. Harry doet zijn jasje uit en legt het over mijn schouders. Het is verassend warm en ruikt naar Harry, mijn favoriete geur.

"Kijk nou eens, een echte gentleman. Wie had dat gedacht?" Plaag ik hem.

"Laat me je niet mee terug nemen naar de auto en je doen." Zegt hij en ik maak een geluid dat lijkt op een soort hoestje, wat hij erg amuserend lijkt te vinden.

"Denk je dat het past om mijn telefoon in dat.. tas ding.. te doen?" Vraagt hij.

"Het is een clutch en ja." Glimlach ik en ik houd mijn hand uit. Hij geeft zijn telefoon aan mij en terwijl ik het in mijn clutch stop, merk ik dat zijn achtergrond niet meer simpel grijs is. Op zijn achtergrond heeft hij nu de foto die hij van mij genomen heeft terwijl ik tegen hem praatte. Mijn mond staat iets open en mijn ogen staan vol leven. Mijn wangen hebben een warme gloed, het is raar om mezelf zo te zien. Dit is wat hij met me doet, hij laat me weer leven.