After (Nederlands/Dutch)

Hoofdstuk 77

De leegte die ik voel nadat ik Harry afgezet heb is raar. Na de korte rit naar mijn kamer, voelt het al alsof het uren geleden is dat ik hem afgezet heb. Steph is niet in onze kamer als ik terug kom maar daar ben ik blij mee want ik moet echt gaat leren en me voorbereiden voor mijn eerste dag bij Vance morgen, ik weet nog niet wat ik ga dragen, wat ik mee ga nemen en wat ik moet zeggen. Ik pak mijn planner en plan mijn week per uur in. Ik ga morgen mijn nieuwe zwarte rok dragen met een rood topje en zwarte pumps, niet te hoog, maar hoger dan ik twee maanden geleden gedragen zou hebben. De outfit is professioneel maar toch vrouwelijk. Ik vraag me stiekem af of Harry de outfit leuk zou vinden.

Om mijn gedachten van hem af te houden, maak ik al mijn opdrachten die volgende week pas af moeten af. Wanneer ik klaar ben, is de zon al onder gegaan en sterf ik van de honger. Harry heeft me nog niet gesmst dus ik denk dat hij vanavond niet langskomt. Ik pak mijn tas en rijd weg om een plek te zoeken om te eten. Ik herinner me dat ik een chinees restaurant heb gezien dicht bij de bibliotheek vorige week. Wanneer ik het restaurant vind, is het dicht, ik zoek op internet naar een restaurant in de buurt en het restaurant dat het meest dichtbij is, heet The Ice House. Het is een klein restaurant en lijkt alsof het gemaakt is van aluminium, maar ik heb honger en het idee dat ik weer een ander restaurant moet zoeken laat mijn buik rommelen. Het kleine restaurant zit vol, maar gelukkig vind ik een klein tafeltje waar ik kan zitten. Ik negeer de blikken die ik in het restaurant krijg, ze moeten zich vast afvragen waarom ik hier alleen ben maar ik eet altijd alleen. Ik ben niet iemand die een ander persoon nodig heeft waar ik ook heen ga. Ik shop alleen, eet alleen en ik ben zelfs een paar keer alleen naar de bioscoop geweest toen Noah niet kon. Het maakte me niet uit om alleen te zijn, tot nu. Ik mis Harry meer dan ik zou moeten en het zit me in de weg dat hij niet eens de moeite heeft genomen om me te smsen.

Terwijl ik op mijn eten wacht, brengt de serveerster me een drankje waar een geel parapluutje uitsteekt. "Oh, ik heb dit niet besteld." Vertel ik haar maar ze zet het toch voor me neer.

"Dat heeft hij gedaan." Glimlacht ze en ze knikt met haar hoofd richting de bar. Ik hoop meteen dat het Harry is, maar dat is niet zo. Zayn zwaait en geeft me een oogverblindende glimlach vanuit de andere kant van de ruimte. Niall loopt achter heb en gaat op de lege barkruk zitten naast Zayn en geeft me ook een glimlach.

"Oh, bedankt." Vertel ik haar. Het lijkt erop dat je rondom de campus gewoon minderjarig mag drinken, of misschien gaan zij daarom hierheen. Ze verzekert me dat mijn eten zo komt en loopt dan weg van mijn tafel.

Een paar minuten later staan Zayn en Niall op en gaan aan mijn tafeltje zitten. Ik hoop dat Zayn niet boos is over wat er vrijdag gebeurd is.

"Jij bent wel de laatste persoon die ik hier had verwacht, zeker op een zondag." Lacht Niall.

"Ja, het was niet echt gepland. Ik ging voor de Chinees, maar het was gesloten." Vertel ik ze.

"Heb je Harry gezien?" Vraagt Zayn met een glimlach voor hij naar Niall kijkt. Niall maakt oogcontact met hem voor hij naar mij kijkt.

"Nee, al een tijdje niet. Jij?" Vraag ik ze. Het is duidelijk aan mijn stem te horen dat ik zenuwachtig ben.

"Nee, al een paar uur niet maar hij komt zo." Antwoord Niall.

"Hierheen?" Vraag ik. Mijn eten wordt gebracht maar ik heb geen honger meer. Wat als Molly met hem is? Dat kan ik niet aan, niet na dit weekend.

"Ja, we komen hier vaak. Ik kan hem bellen om te vragen wanneer hij komt?" Stelt Zayn voor maar ik schud mijn hoofd.

"Nee, het is oké. Ik moet toch gaan." Ik kijk om me heen voor de serveerster om af te rekenen.

"Vond je het drankje niet lekker?" Vraagt Zayn.