Eve varan Bedirhan kendisine öfkeliydi. Kıza çok alışmıştı ve bu hiç hoşuna gitmiyordu. Bir kadına alışması onu öfkelendiriyordu. Bir kadına ayak bağlamamalıydı çünkü sonunda üzülecek olan kendisiydi ama olmuyordu işte. Kendine çay demleyip, bir bardak doldurup salona geçti. Televizyon açıktı ama o bile dikkatini çekmiyordu.
"İki günde kıza ne çok alıştın oğlum sen," deyip televizyona baktı boş boş, "Ulan bu çayın niye tadı yok?" diye mırıldandı hoşnutsuzca.
"Allah'ım ne oluyor bana sen yardım et," deyip ayaklandı Bedirhan. Televizyonu kapatıp bardağını mutfağa götürdü ve yatmak için odasına geçti. Karar vermişti düşünmeyecekti. Uyuyacaktı. En iyisi buydu.
🌹
Ertesi sabah kuşların sesleriyle uyanmıştı Bedirhan. Gözlerini açar açmaz aklına bir kez daha Yaren gelmişti. Acaba kaç gündür ne yapıyordu? Rahat mıydı Ahmet babasının yanında?
Aklına telefon gelince hızla yatağının yanında, komodinin üstünde duran telefonunu aldı ve mesaj kısmına geçti. Ne yazacağını düşünürken aklına gelen ilk şeyi yazıp yolladı.
|09:37| Nerede benim gömleklerim? Yarısı kayıp! Bak doğru söyle evi temizlemek için mi kullandın?|
Mesajı yollayıp beklemeye başladı adam. Garip şekilde heyecan sarmıştı dört bir yanını.
|09:40| Günaydın. Nereden anladın onları bez olarak kullandığı mı?|
|09:40| Canını seviyorsan karşıma çıkma güzelim!|
Yaren okuduğu mesajla elinde olmadan gülümsedi. Kalp atışları hızlandı. Bedirhan güzelim demişti. Hem ona gömleklerini bez olarak kullandığını söylemesine rağmen pekte sinirlenmişe benzemiyordu. Dudaklarını kemirerek cevap yazdı adama.
|09:45| Boş odadaki dolaptalar. Senin odana girmediğim için yıkayıp, ütüleyip oraya koymuştum.|
|09:46| Beş dakika daha geç yazsaydın Ahmet babadan gömlek çalmaya geliyordum. Eyvallah. Bugün alyans almak için seni almaya geleceğim, saat 2'de hazır ol.|
|09:50| Tamam.|
Derin bir nefes alıp veren Bedirhan boş boş telefona bakarak sırıttığını fark edince hemen ayaklandı. Böyle hissetmemeliydi. Bu hissettiğinin ne olduğunu bile bilmiyordu. Bilmek de istemiyordu. Kızın gitmesi iyi olmuştu. Uzak durması gerekti ondan. Tüm hayatı boyunca başardığı şeyi bir kız yüzünden mi başaramayacaktı. Tabi ki hayır. Dengesiz düşüncelerinden sıkılan adam üstünü giyinip evden çıktı. Bugün arkadaşlarıyla mühim işleri vardı. O gece sarhoş bir şekilde evine gelip abuk subuk konuşan Levent'i dövecekti Bedirhan. Henüz hırsını alamamıştı. O gece Demir ve mahalledekiler zorla almıştılar elinden ve sonrasında da Levent korkup saklanmıştı. Ama dün Emir'den aldığı telefonla onu bulmuşlardı.
İki saat sonra..
Levent'in kaldığı yeri bulup bir güzel onu dövdükten sonra Emir, Demir ve Bedirhan rahat bir nefes alarak mahalleye dönüyorlardı. Adam yalvararak özür dilese de hepsi hırsını almışlardı. Yaptığı büyük şerefsizlikti ve bunu ödemesi lazımdı. Bir kızın adını karalayıp iğrenç duruma düşürmüştü.
"Güzel dövdük," dedi Bedirhan ağrıyan kol bileğini ovalayarak.
"Yemin ediyorum rahatladım arada böyle adam döverek stres atmak iyidir be!" dedi Demir sırıtarak.
