'Zaman' daima en iyi yaptığı şeyi yaparak su gibi akıp gidiyordu. Kışı ve baharı geride bırakarak yaz ayına girmişlerdi. Yazın o kavurucu sıcağı etkisini göstermeye başlamıştı.
Ali bebek kendini toparlamış ve tam sevmelik zamanı gelmişti. Gerçi küçük çocuğu rahat bırakan yoktu. Hepsi üzerine titriyor, bir gülüşüne erirken tek damla göz yaşına ise içleri gidiyordu. Ahmet babanın ise Ali'den ayrı geçirdiği bir günü yoktu. Yaşlı adam torun tatlıdır deyişin ne kadar doğru olduğunu anlamış ve tüm zamanını ona harcıyordu.
Filiz ve Demir oğullarının gördüğü ilgiden fazlasıyla memnunken, Emir gündüzleri ölesiye sevdiği yeğenine gece düşman kesiliyordu uykusu bölündükçe. Çok söyleniyordu adam ama Ahmet baba onun küçük bebeğe tek kelime etmesine müsade etmiyordu.
Yanmaz çifti ise heyecanla yavrularını bekliyorlardı. Üç ay içinde Yaren çok kilo almasa da göbeği büyümüştü ve ağırlaştıkça zorlanmaya başlamıştı günlük işlerini yaparken. Ayakları şişiyor, kalkıp otururken beli ağrıyordu dahası günde kaç kere tuvalete gidiyordu bilmiyordu. Sıkıntısı artmıştı ama karnında hissettiği en ufak kıpırtıyla sanki toz olup uçuyordu derdi tasası. Kızının sağlığı her şeyden önemliydi.
Bir de sevdiği adam vardı derdine her daim derman olmaya çalışan. Üzerine her zamankinden daha fazla düşüyordu Bedirhan. Ayakları şişince masaj yapıyor, beli ağrıyınca da üşenmeden ovalıyordu belini acısını almak istercesine. Bedirhan çok güzel bir adamdı ve Yaren onun gibi birine sahip olduğu için çok şanslıydı.
Genç adam karısının hamileliğinin dokuzuncu ayını doldurmasıyla onu yalnız bırakmak istemediği için işe bile daha az gitmeye başlamıştı. Evden telefonlaşarak pastaneden haberleri alıyor gerekmedikçe de gitmiyordu.
Yaren içinde ufacık da olsa bir yerlerde olan korkuyu yok edememişti. Artık emindi ki kızını kucağına alana kadar da o korku yerini koruyacaktı. Bu korku yüzünden kızı için yapılacak olan hazırlıkları erteleyip duruyordu ama kocasının ısrarlarıyla kızlarının odasını düzmüşlerdi sonunda.
Adam karısının üzerine gitmeden, onu sık boğaz etmeden yanında olarak ona sadece güç veriyordu. Üç ay sürmüştü bu eşya düzme işi ama Bedirhan tek kelime etmemişti. Usulca zamanın geldiğini söyleyerek yavaştan mobilyalar, giysiler ve diğer eşyaları tamamlamışlardı. Çok da güzel olmuştu. Tüm emeklerine değmişti.
Yan yana bebek odasının kapısında duran çift gözlerindeki parıltılarla odada göz gezdiriyorlardı. Duvar ve mobilyalar beyaz diğer ufak detaylar da pembeydi. Tam küçük bir prenses odası olmuştu. Bu oda diğer misafir odasına göre küçüktü ama bunu bilerek odayı yenilemişlerdi çünkü kendi odalarına yakın olanıydı. Gerçi Yaren kızını yanında yatırmak için kendi odasına da bir beşik almıştı. Uzun bir süre aynı odada kalacaklardı ve biraz büyüdükten sonra kendi odasında kalabilirdi kızları.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
