17 YAŞIM

#13-Sevgilim Değil-

Kahbesi lider olur,
Yalakası milyarder,
Bizim gibiler hep mücadele eder.
Diyeceğim şu ki küçüğüm
' Büyüme hayat seni de siler'!

Okulun kapısının önünde beni bekleyen Ayçayı görünce şaşırdım. Saat kaçta kalktı da geldi acaba . Neşeli olmaya çalışır bir ses tonunda.

-Günaydın"dedi. Aras mıydı o Ayça hiç bakmadı ama Aras yanımızdan geçip gidene kadar Ayçaya baktı. Arkamdan birinin bağırmasıyla irkildim.

-Günaydın fıstıklar"dedi bol enerjili Efe .

-Günaydın Ayça ve Efe "dedim ikisini de selamlayarak . Sanırım birini unutmuş olacağım ki kendini belirtti.

-Bana günaydın yok mu?"dedi Sarp.

-Sanada günaydın"deyip Ayçanın koluna girdim. Sınıfa çıkana kadar konuşmadık . Kapıdan girecektik ki derin bir nefes alan Ayça çekti dikkatimi. Neyi vardı bunun.

-Sakin ol Ayça sadece sınıfa giriyoruz seni gören de aya ilk adımı bastın sanar ne bu gerginlik"dedim. Afallayarak konuşmaya başladı.

-Ha ne gergini ya yok birşey sana öyle gelmiş "dedi. Tabi tabi kesin yoktur ben anlamadım sanki. Bozuntuya vermeden sınıfa ilerledim. Bizim önümüzde oturan Aras'ı görünce durumu anladım . Ayçanın neden gergin olduğu anlaşıldı. Ağır hareketlerle yerimize oturduk . Zaten zilde çalmıştı yanlış hatırlamıyorsam ders felsefe ve hoca birazdan gelir demeye kalmadan geldi. Ders dinlemeye pek niyetim yok zil çalsın Bulutu bulacaktım. Yoklamayı alıp konuyu açtı . Başımı sıraya koyacaktım ki hocanın;

-Arkadaşlar konumuz karakter varmı bir fikri olan . Neler söylemek istersiniz" deyince yatmaktan vazgeçtim. Sırayla herkes birşeyler söyledi sanırım Sarpta birşey söyleyecek ayağa kalktığına göre .

-Karakteri güzel olanın düşünceside güzel olur hocam"deyip oturdu. Doğru demişti aslında sen ne kadar karakter sahibi isen o kadar güzel düşünürsün. Bende ayağa kalkarak kahramanımın bana anlattığı hikayeyi anlatmaya başladım.

-Hocam izninizle babamın bana anlattığı hikayeyi anlatmak istiyorum "dedim.

-Tabi anlat bakalım "dedi.

-Denizin ortasında kıyıya ulaşmak isteyen kaplumbağa yüzüyormuş. Akrep ise dal parçalarına tutunmuş bekliyormuş . Kaplumbağayı görünce demiş ki,
-Beni de kıyıya çıkartır mısın demiş. Kaplumbağa şaşırarak,
-Ama nasıl olur sen akrepsin beni sokarsın demiş.
-Bana yardım edeni sokmam demiş akrep .
-Peki diyen kaplumbağa akrepi sırtına alarak kıyıya yüzmüş kıyıya gelince akrep kaplumbağayı sokmuş kaplumbağa son kez nefes nefese konuşmuş;
-Hani sana yardım edeni sokmazdın demiş.
-Ben akrepim kusura bakma demiş akrep.
Yani hocam anlayacağınız karakteri güzel olan insan her yerde güzeldir . Bozuk olana lafım yok zaten karakter yok ne yapsa sonu ihanetle biter "deyip yerime oturdum.

Ben sözümü bitirince sınıfta bir alkış tufanı koptu.

-Tamam çocuklar yeter bu kadar. Anlaşılan babandan çok şey öğrendin Beren . Aferin sana anlatılanları unutmayıp uyguluyorsun "dedi. Babam bana nasıl insan olmam gerektiğini öğretmişti.

-Babam hep şey derdi benim sana bırakacağım en büyük miras paradan ,maldan önce senin insanlığın senin karakterin derdi . Bende babama layık bir evlat olarak yaşıyorum"dedim. Öyleydi babam bana beni bırakmıştı karakter sahibi olan beni. Ders boyu konu hakkında konuştuk . Nihayet zil çalmıştı. Ben ayaklandım ama Ayça nın kalkmaya niyeti yoktu . Birşey demeden sınıftan çıktım .

Gel gelelim ben bu Bulutu nerede bulacaktım. 12 .sınıf olduğunu biliyorum sadece . Okuldaki bütün 12 .sınıfları gezdim yok. Bahçeye bakmak fikriyle bahçeye çıktım. Bankların bulunduğu bölümde yanında 2 kızla konuşan Bulut çarptı gözüme işte beklediğim an sakin adımlarla Bulutun yanına ilerledim.