17 YAŞIM

#19 -Sana Dair-

(Multi Beren ne yapacağını düşünürken)

Hafta sonu Jay'in yaptığı espriler ve ona iş aramak ile geçmişti. Şimdi ise okula gitmek için Ayçayla birlikte hazırlanıyoruz . Nereden estiyse baya erken kalktık kahvaltımızı ettik. Ben ettim sayılmaz birkaç bir şey atıştırdım dene bilir. Ayça evine gitmeyince daha iyi oluyor keşke hiç gitmese .

Ayça saçını yaparken bende bunları düşünüyorum . Biz olmuştuk . Ayça ve Beren değilde iki kardeş gibi. Böylesi daha iyi. Önceleri böyle arkadaşlıklara heves ederdim şimdi bende böyle bir arkadaşlığa sahibim. Kötü başladı ama sonu güzel hep böyle olur umarım. Ben bunları düşünürken Ayçanın saçı bitmiş bana sesleniyordu.

-Beren hadi gidelim keşke senin saçını da yapsaydık böyle olmadı inat etmede yapalım.

-Gerek yok ben iyiyim böyle sen aşağı in benim ufak bir işim var.

-Ne yapacaksın ne işi bu.

-Biz okula giderken kuzenim uyusun mu hayır buna izin veremem uykusundan etmeden içim rahat etmez "deyip Ayçayla birlikte güldük. Odadan çıktık Ayça aşağı indi bende kuzenimin odasına gittim. Mışıl mışıl uyuyorsun ama kuzen birazcık seni uykundan edeceğim kusura bakma. Jay'e yaklaşıp Ayçanın beni dürttüğü gibi dürtmeye başladım. Homurdanarak yatmaya devam edince yataktan zıplama zamanı gelmişti bittin sen kuzen.

-Jay kalk baban burada seni arıyor kalk Jay çabuk.

-Ne hani nerede ne yapacağım ben "dedi. Yataktan fırlayıp odanın içinde volta atmaya başladı. Ah inanmıyorum ben bu enerjiyle okuldaki bütün dersleri aralıksız dinlerim . Salak kapının açık olduğunu düşünmüş olacak ki kafasını çarpıp yere oturdu. Bu dahada gülmeme neden oldu birden bana bakınca ne yapacağımı bilemedim.

-Ben gidiyorum kuzen görüşürüz "deyip odadan fırladım. Ah olamaz arkamdan geliyor .

-Gel buraya küçük sıçan seni bir elime geçireyim ben yapacağımı bilirim"diyordu ki merdivenlerden inmek yerine yuvarlandı. Ben de ayakkabılarımı alıp kendimi dışarı attım. Ayça da yanıma gelince asansör bekleyene kadar ayakkabılarımı giydim. Ayça gülerek konuştu.

-Her şey iyi hoşta eve geri nasıl gireceksin hayatta açmaz kapıyı.

-Anahtarlarımla ah olamaz anahtarlarım"dedim. Koşuşturma sırasında evde unutmuştum ve Jay beni süründürmeden eve almazdı.

-Bulurum bir yolunu hadi okula gidelim"deyip asansöre bindik. Ayçanın koluna girip okul yolunu tuttuk.

-Beren

-Efendim Ayça

-Daha önce birinin koluna girdin mi?

-Hayır ilk sende deniyorum

-Belli oluyor neredeyse kolumu alıp götüreceksin dur ben senin koluna gireyim "deyip koluma girdi. Okula gelene kadar sohbet ettik. Acaba değişiyor olabilir miydim sohbet nedir bilmeyen ben sohbet ediyorum. Bir tarafım eksikken neden bir yanım fazlasıyla dolu neden eşit değildiler . Bulutları görmemle yönümü onlara çevirdim tabi Ayçanın yönü de değişmiş oldu.

-Ne diyeceksin?

-Bilmiyorum gidince bakarım. Şu Meriç mi ne haltsa dikkat et ona sana bakışlarını sevmedim psikopat tipli . Başına benim yüzümden bir şey gelsin istemem . Benimle olmak zorunda da değilsin ben kendim hallederim seninle olan arkadaşlığım da devam eder"dedim. Ayçanın başına bir şey gelsin istemiyorum öyle bir şey olsa kendimi asla affetmem.

-Merak etme ben dikkat ederim hem senin gibi güzel dövüş eden bir arkadaşım var ne gelebilir ki başıma . Hem her fırsatta evini açıyorsun bana yanlış anlama onun için durmuyorum yada size olan borcumu ödemek için değil kardeşim olduğun ve her defasında da bana destek olduğun için buradayım.