CAN parçam CAM parçalarına dönüştü artık!
Toplamaya çalışsam kesecek ellerimi.
Ne önemi var ki bunların?
Kalbim paramparça olduktan sonra..Efenin bu hali hepimizi şok etmişti. Hiçbirimiz ağzımızı açıp bir şey diyemiyoruz çünkü Efe çok haklı. Hangimiz ona bir derdin var mı diye sordu, hangimiz bir gün olsun nasıl olduğunu sorduk ki? Hepimiz Efeyi yanlış tanımışız o hepimizin gözünde çapkın şerefsiz bir tipteydi. Ama asıl Efe kimsesizmiş de bizim haberimiz yokmuş. Of be herkesin hayatı böyle olmak zorunda mı bir insan da mutlu olsun artık lütfen..
-Gel kardeşim kıyafetlerini değiştir önce öyle konuşalım bir duşa gir hadi" diyen Sarp'a baktım ve onunda duygulandığını gördüm. Herkesin bir acısı var büyük ya da küçük acı işte insanı üzmekten başka yaptığı bir bok yok. Kahpesin hayat.. Efe kıyafetlerini değiştirmek için giderken Sarp da arkasından gitti.
Aras da eve gitmemizi söyleyince bizde Ayçayla birlikte eve geldik. Efe hepimizi etkiledi. Olanları Egemene de anlattık o da onların yanına gitti. Erkek erkeğe konuşunca belki Efe düzelir. Bizde Ayçayla güzel bir akşam yemeği hazırlayıp onların gelmesini bekledik.
-Ya Beren. Acaba bir doktora falan mı götürsek Efeyi hali iyi değil gibi.
-Doktor ne yapsın ki Ayça giden ailesini geri getirebilecek mi? Yaşadığı güzel günler gelmeyecek. Efenin derdine doktor derman olamaz. İlaç verip de iki gün kullan geçer denecek bir şey değil. Kendisi bunu bu zamana kadar nasıl bize söylemeden içinde yaşadıysa şimdide öyle yapmak zorunda.
-Haklısın ama kendine zarar verirse diye endişelendim. Efe farklı yani o da kayıplar vermiş ama senin gibi değil o ya da benim gibi.. Sende babanı kaybettin annene sırtını döndün ama o annesini babasını kardeşini kaybetmiş.
Bu zamana kadar herkesten saklamış söyleyememiş ne kadar zor düşünsene, herkes ailesiyle gezerken o bunu uzaktan izlemiş daha kardeşiyle güzel günleri göremeden onu toprağa vermiş. Ona destek olması gerekenler biziz artık. Ailesi artık biziz.
-Efeye en büyük desteği Jay verir diye düşünüyorum. Kısa sürede çok alıştılar birbirlerine. Bizde yardımcı olacağız tabiki de, Efeyi yalnız bırakamayız. Hadi sen onlara haber ver de gelsinler artık.
-Tamam gidip haber veriyim. Zaten Arası da özledim.
-İyi hadi çabuk yemekler soğumadan gelsinler.
Ayça onları çağırmak için gitti ama hemen onun arkasından kapı çaldı. Kapıyı açtım ve birde ne göreyim karşımda Ayçanın annesi sandığımız kadın. Ne işi var bunun burada ve evi nereden buldu?
-Ayça evde mi? Bir şey demek için geldim.
-Birazdan gelir içeride bekleyin buyurun" deyip salona geçtik.
-Nereden buldunuz burasını, kimsenin haberi yoktu da.
-Bir önemi yok. Birlikte mi kalıyorsunuz Ayçayla?
Bir önemi yokmuş muş. İllet kadın birde kendini beğenmiş. Hala ne yüzle geliyor anlamıyorum. Kızı kovmaktan beter ettiniz daha ne istiyorsunuz ki.
-Bunun da bir önemi yok bence Ayça yetişkin istediği kişiyle kalır ha ben ha bir başkası sizene"deyip çalan kapıyı açtım. Sarp Efe ve Jay önden girdiler Ayçayla Aras da el ele tutuşmuş bir vaziyette onların arkasından salona geçtiler. Ayça beni öldürecek. Ayça salona girince o kadın Arasla el ele görünce bir anda yerinden kalkıp,
-Ne bu vaziyet Ayça? " diye bir soru yöneltti.
-Sanane hem sen nereden buldun burayı hemen git buradan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
17 YAŞIM
Genç KurguSiz hiç 17 yaşınızda intikam almaya kalktınız mı? Peki ya ölesiye özlem çekip içiniz acıdı mı? "Verilen kayıplardan bahsetmiyorum bile". Bir insanın 17 yaşında başına neler gelebilir dediğim zaman başlıyor işte. Kim bilir o gün belki de "Yok canım...